دوره 17، شماره 2 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-تابستان 1389 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 40-37 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Emad Momtaz H, Seif Rabie M A. Correlation between Causes of Prenatal Hydronephrosis and Severity of Anteroposterior Renal Pelvic Dilatation. Avicenna J Clin Med 2010; 17 (2) :37-40
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-277-fa.html
عماد ممتاز حسین، سیف ربیعی محمدعلی. بررسی علل هیدرونفروز قبل از تولد و رابطه آن با شدت اتساع لگنچه در نوزادان و شیر خواران. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1389; 17 (2) :37-40

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-277-fa.html


1- ، hemmtz@yahoo.com
چکیده:   (52646 مشاهده)

مقدمه و هدف: با افزایش سونوگرافی قبل از تولد، میزان گزارش موارد ابتلا به هیدرونفروز جنینی افزایش یافته است. بررسی علل هیدرونفروز قبل از تولد می‌تواند به شناخت بهتر روند بیماری و تعیین پروتکل درمانی این بیماران منجر شود. از سوی دیگر شدت اتساع لگنچه کلیه در سونوگرافی اول بعد از تولد ممکن است با علت زمینه ای هیدرونفروز جنینی در ارتباط بوده و در نحوه برخورد تشخیصی با بیماران موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین علل هیدرونفروز قبل از تولد در نوزادان و ارتباط آن با شدت اتساع لگنچه در آنان انجام شد.

روش کار: این یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 60 نوزاد می باشد که در آن پرونده های نوزادان با تشخیص هیدرونفروز جنینی ارجاع شده به درمانگاه های بیمارستان بعثت و اکباتان همدان از نظر علل هیدرونفروز و شدت اتساع لگنچه کلیه مورد بررسی قرار گرفته است. ارزیابی دیلاتاسیون لگنچه کلیه نوزاد بوسیله اندازه‌گیری قطر قدامی-خلفی لگنچه در سونوگرافی بعد از 3 روز از تولد صورت گرفت و بیماران مورد بررسی بر اساس شدت دیلاتاسیون به سه گروه 1- خفیف (5 تا 9.9 میلیمتر)، 2- متوسط (10 تا 14.9 میلیمتر) و 3- شدید (بیشتر یا مساوی 15 میلیمتر) تقسیم شدند. تمامی نوزادان در طی پیگیری های سرپایی تحت سیستو اوروگرافی رادیولوژیک یا رادیو ایزوتوپ و همچنین اسکن رادیو ایزوتوپ (DTPA) از نظر تشخیص رفلاکس مثانه به حالب و اوروپاتی های انسدادی قرار گرفتند.

نتایج: از 60 بیمار مورد مطالعه 44 نفر (73%) پسر و 16 نفر (27%) دختر بودند. علت هیدرونفروز جنینی در 32 بیمار (53.3%) انسدادی و در 28 بیمار (46.7%) غیر انسدادی بود. در 31 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع خفیف بوده که علت 24 مورد (77.4%) آن غیر انسدادی و 7 مورد (22.6%) انسدادی بود. در 24 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع متوسط بوده که علت 17 مورد (70.8%) انسدادی و 7 مورد (29.2%) غیر انسدادی بود. در 5 نفر دیلاتاسیون لگنچه از نوع شدید بود که در 4 مورد (80%) انسدادی و 1 مورد (20%) غیر انسدادی بود.

نتیجه نهائی: علل انسدادی ، حدود نیمی از هیدرونفروزهای جنینی را در بیماران مورد مطالعه باعث شده است و شایعترین علت هیدرونفروز تنگی لگنچه به حالب و در درجه بعد ایدیوپاتیک و رفلاکس مثانه به حالب می باشد. شدت دیلاتاسیون لگنچه ارتباط مستقیمی با انسدادی بودن هیدرونفروز دارد (P<0.05) و می توان از آن به عنوان راهنما برای انتخاب کارهای تشخیصی بعدی استفاده نمود.

متن کامل [PDF 142 kb]   (5291 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb