دوره 4، شماره 2 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-بهار و تابستان 1376 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahraki G, Asmar M. Study on Distribution of Arasid –ticks and their Infection to Borrelia Persica in Indoor Resting Places of Hamadan. Avicenna J Clin Med 1997; 4 (2)
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1065-fa.html
شهرکی غلامحسین، آسمار مهدی. مطالعه انتشار کنه های آرگازیده و آلودگی کنه های اورنی تودوروس تولوزانی به بورلیاپرسیکا در اماکن داخلی شهرستان همدان . مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1376; 4 (2)

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1065-fa.html


چکیده:   (6167 مشاهده)

برای تعیین پراکندگی و وفور انواع کنه های نرم (آرگازیده) در شهرستان همدان ، 16 روستا از 12 دهستان واقع در سه بخش آن به طور تصادفی انتخاب گردید. برای نمونه برداری در هر روستا 10 مکان شامل 5 اتاق و 5 اصطبل از 5 نقطه (شمال ، جنوب ، شرق ، غرب و مرکز) انتخاب و در هر مکان نمونه برداری در مدت 30 دقیقه به روش مستقیم و بوسیله پنس (Hand Catch) انجام شد.

         در این بررسی جمعا" 1780 عدد کنه نرم جمع آوری گردید که پس از انتقال به بخش انگل شناسی انستیتو پاستور ایران و با استفاده از کلید تشخیص کنه ها مورد شناسایی قرار گرفت. در نهایت چهارگونه از دو جنس آرگاس و اورنی تودوروس شناسایی شد. از جنس آرگاس گونه آرگاس پرسیکوس تشخیص داده شد که 7/31 درصد کنه ها را تشکیل می داد و وفور آن به نسبت 04/7 مورد در هر مکان گزارش گردید. این کنه دارای پراکندگی نامنظم در برخی از دهستانهای همدان بود (6/0 دهستانها) ولی در تمام بخش ها یافت گردید.

         از جنس اورنی تودوروس Ornithodoros lahorensis که حدود 5/66 درصد کنه ها را تشکیل می داد و بالاترین وفور را داشت. (8/14 مورد در هر مکان) و تقریبا" دارای پراکندگی کامل در غالب دهستانهای شهرستان همدان بود. گونه O. canestrinii که حدود 2/1 درصد کنه های تشخیص داده شده را تشکیل می داد با کمترین وفور یعنی 28/0 مورد در هر مکان ، دارای پراکندگی محدود در یک سوم دهستانها بود ولی در همه بخش ها انتشار داشت. گونه O. tholozani که حدود 6/0 درصد کنه ها را تشکیل میداد با کمترین وفور یعنی 14/0 مورد در هر مکان ، پراکندگی محدودی در یک سوم دهستانها
( ولی در همه بخشها) داشت.

         کنه های O. tholozani از نظر آلودگی به بورلیا پرسیکا به طریق تلقیح له شده کنه ها به حیوانات حساس آزمایشگاهی و با استفاده از میکروسکوپ زمینه تیره مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه حاصله از این بررسی نشان داد که کنه های تولوزانی مورد بررسی از نظر آلودگی به بورلیا منفی می باشند.

واژه‌های کلیدی: بورلیا / تب راجعه / کنه ها
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb