این بررسی بمنظور ارزیابی رضایت مردم از اورژانس بیمارستانها در قالب یک مطالعه مقطعی انجام گرفته است و جامعه آماری آن را همراهان بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان تشکیل می دهد (342=N). نمونه گیری به شیوه سهمیه ای انجام گرفت. ابزار سنجش رضایت همراهان بیماران چک لیستی مشتمل بر 20 سئوال بود که روائی و پایائی آن مورد تائید قرار گرفته بود. یافته های این تحقیق گویای آنست که 1/47% از همراهان بیماران از اورژانس ها رضایت کامل داشته اند. رضایت با بیمارستان محل مراجعه ، میزان تحصیلات ، دفعات مراجعه ، بستری شدن در بخش  و سرنوشت بیمار ارتباط معنی دار داشت. لیکن ارتباطی بین رضایت و متغیرهای سن ، جنس ، وضعیت تأهل ، وجود فرد آشنا در بیمارستان ، بیمه بودن و شهرستان محل ارجاع یافت نشد. از 20 سئوال پرسیده شده ، سنگینی هزینه (7/63%) ، معطلی بیش از حد (2/58%) ، خرید وسایل توسط همراه بیمار (55%) ، عدم حضور به موقع پزشک آنکال یا رزیدنت (55%) ، برهم ریختگی اورژانس (43%) و به سختی راه افتادن کار بیمار (8/41%) ، به ترتیب بیشترین درصد پاسخ نامطلوب را بخود اختصاص داده اند.