به منظور بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک مالاریا در استان همدان یک مطالعه گذشته نگر در مراکز بهداشتی صورت گرفت. مالاریا در این منطقه یک مشکل بزرگ نیست. تقریبا" تمامی موارد مشاهده شده اشخاصی بوده اند که به استان هرمزگان ، استان سیستان و بلوچستان و یا منطقه گرمسیر استان کرمان مسافرت داشته و یا جهت یافتن کار به انجا رفته بوده اند. از مجموع اشخاص مشکوکی که در طی سالهای 1359-1370 به مراکز بهداشتی ارجاع و یا از آنان گسترش خون محیطی تهیه گردید 297 نفر در گسترش خون محیطی شان گونه ای از انگل مالاریا یافت شد. شیوع بیماری در گروه سنی 30-20 ساله بالاتر از بقیه گروههای سنی بوده است. از گونه های مالاریای مشاهده شده پلاسمودیوم ویواکس در درجه اول و پلاسمودیوم فالسیپارم در درجه بعد قرار دارد. در این مدت هیچ بیماری با پلاسمودیوم مالاریا مشاهده نشد. بالاترین تعداد آلودگی در سال 1361 و پائین ترین در سال 1362 بوده است. کمترین سن آلودگی یک کودک چهار ماهه بوده که از طریق انتقال خون آلودگی را کسب کرده است. پراکندگی آلودگی در جنس مذکر بیش از جنس مونث می باشد.