مقدمه و هدف: تریکومونیازیس یکی از شایعترین عفونتهای غیر ویروسی منتقلشونده از طریق جنسی است که بهوسیله تکیاختهای به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد میگردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع این عفونت و همچنین تعیین میزان حساسیت دارویی انگلهای جداشده از افراد آلوده به مترونیدازول بود.
روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 670 نفر از زنان مراجعهکننده به مراکز بهداشتیدرمانی در شهر قروه واقع در استان کردستان، در سال 1394 انجام گرفت. جهت تشخیص تریکومونیازیس از روش گسترش مرطوب و کشت در محیط دورسه استفاده گردید. آزمون حساسیت دارویی انگلهای جداشده در محیط برونتنی و بعد از دستیابی به کشت خالص انگل در محیط دیاموند و در شرایط هوازی انجام گردید.
نتایج: از 670 نمونه مورد آزمایش هشت نمونه (2/1%) با روش کشت و چهار نمونه (6/0%) با روش گسترش مرطوب ازنظر وجود تریکوموناس واژینالیس مثبت گردیدند. پنجاهدرصد افراد مبتلابه تریکومونیازیس در محدوده سنی 35 تا 44 سال و در گروه افراد بیسواد قرار داشتند (05/0P<). علائم بالینی مشاهدهشده در افراد آلوده عبارت بود از ترشح واژن، درد در ناحیه زیر شکم، خارش، سوزش، مقاربت دردناک و ترشح زرد مایل به سبز. همه انگلهای جداشده نسبت به مترونیدازول حساس بوده و میانگین و انحراف استاندارد حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) آنها برابر 85/0 ± 9/1 میکروگرم در میلیلیتر تعیین گردید.
نتیجه نهایی: اگرچه تریکومونیازیس در جمعیت موردمطالعه شیوع نسبتاً پائینی دارد اما با توجه به اهمیت بیماریهای منتقلشونده از راه جنسی، لزوم ارائه و اجرای راهکارهای بهداشتی و همچنین اقدام درزمینهٔ افزایش سطح آگاهیهای افراد جامعه بهمنظور کنترل و پیشگیری از این عفونتها ضروری به نظر میرسد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |