دوره 23، شماره 3 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پائیز 1395 )                   جلد 23 شماره 3 صفحات 192-185 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Matini M, Golmoradi K, Maghsood A H, Fallah M. The Prevalence of Trichomoniasis and Metronidazole Susceptibility of the Isolates in Ghorveh, year 2015. Avicenna J Clin Med 2016; 23 (3) :185-192
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1157-fa.html
متینی محمد، گلمرادی خرامان، مقصود امیرحسین، فلاح محمد. بررسی شیوع تریکومونیازیس و تعیین میزان حساسیت دارویی انگل‌های جداشده به مترونیدازول در شهر قروه در سال 1394 . مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1395; 23 (3) :185-192

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1157-fa.html


1- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، matini@umsha.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده:   (6028 مشاهده)

مقدمه و هدف: تریکومونیازیس یکی از شایع‌ترین عفونت‌های غیر ویروسی منتقل‌شونده از طریق جنسی است که به‌وسیله تک‌یاخته‌ای به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع این عفونت و همچنین تعیین میزان حساسیت دارویی انگل‌های جدا‌شده از افراد آلوده به مترونیدازول بود.  

روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 670 نفر از زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی‌‌درمانی در شهر قروه واقع در استان کردستان، در سال 1394 انجام گرفت.  جهت تشخیص تریکومونیازیس از روش گسترش مرطوب و کشت در محیط دورسه استفاده گردید. آزمون حساسیت دارویی انگل‌های جدا‌شده در محیط برون‌تنی و بعد از دست‌یابی به کشت خالص انگل در محیط دیاموند و در شرایط هوازی انجام گردید.  

نتایج: از 670 نمونه مورد آزمایش هشت نمونه (2/1%) با روش کشت و چهار نمونه (6/0%) با روش گسترش مرطوب ازنظر وجود تریکوموناس واژینالیس مثبت گردیدند. پنجاه‌درصد افراد مبتلابه تریکومونیازیس در محدوده سنی 35 تا 44 سال و در گروه افراد بی‌سواد قرار داشتند (05/0P<). علائم بالینی مشاهده‌شده در افراد آلوده عبارت بود از ترشح واژن، درد در ناحیه زیر شکم، خارش، سوزش، مقاربت دردناک و ترشح زرد مایل به سبز. همه انگل‌های جداشده نسبت به مترونیدازول حساس بوده و میانگین  و انحراف استاندارد  حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) آن‌ها برابر 85/0 ±  9/1 میکروگرم در میلی‌لیتر تعیین گردید.        

نتیجه‌ نهایی: اگرچه تریکومونیازیس در جمعیت موردمطالعه شیوع نسبتاً پائینی دارد اما با توجه به اهمیت بیماری‌های منتقل‌شونده از راه جنسی، لزوم ارائه و اجرای راهکارهای بهداشتی و همچنین اقدام درزمینهٔ افزایش سطح آگاهی‌های افراد جامعه به‌منظور کنترل و پیشگیری از این عفونت‌ها ضروری به نظر می‌رسد. 

متن کامل [PDF 267 kb]   (5967 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb