دوره 24، شماره 3 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پاییز 1396 )
جلد 24 شماره 3 صفحات 182-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ابراهیم خوشرفتار1 
، محمدحسین بخشایی1 ، مهدی شهابی نژاد1 ، جلال پورالعجل1 ، فرناز هاشمیان 2
، محمدحسین بخشایی1 ، مهدی شهابی نژاد1 ، جلال پورالعجل1 ، فرناز هاشمیان 2
1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، hashemian@umsha.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، hashemian@umsha.ac.ir
چکیده: (4808 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از درمانهای اصلی رینوسینوزیت مزمن عمل جراحی به وسیله اندوسکوپی می باشد. خونریزی حین عمل جراحی به علت کاهش دید جراح باعث افزایش عوارض عمل خواهد شد. ﺑﺮای داﺷﺘﻦ فیلد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺮاﺣﯽ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯽ ﺳﯿﻨﻮس، ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮﻧﺮیزی ﺿﺮورت دارد. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﺎیسه اﺛﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﺑﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻓﯿﻠﺪ ﺟﺮاﺣﯽ در ﺑﯿﻤﺎران ﮐﺎﻧﺪید ﻋﻤﻞ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯿﮏ ﺳﯿﻨﻮس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
مواد و روش‌‌ها: در این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺎرآزﻣﺎیی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ سه سوکور 60 ﺑﯿﻤﺎر ﮐﺎﻧﺪید ﺟﺮاﺣﯽ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯽ ﺳﯿﻨﻮس ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین و ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. در ﮔﺮوه دریافت ﮐﻨﻨﺪه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺑﺎ دوز mg/kg 50 ﺑﻤﺪت ده دﻗﯿﻘﻪ و ﺑﺎ دوز mg / kg /h 15 اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد .در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﻗﺒﻞ از ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺑﺎ دوز mic/kg 1 ﺑﻤﺪت ده دﻗﯿﻘﻪ و ﺑﺎ دوز mic/kg /h 6/0 اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد. وﺿﻌﯿﺖ ﻫﻤﻮدیناﻣﯿﮏ ﻫﺮ دو ﮔﺮوه در دﻗﺎیق 1، 5 ،15 ، 30 ،60، ﭘﺲ از ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺬاری ﺗﺮاﺷﻪ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎیج ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ویرایش 16 ﻣﻮرد ﺗﺠﺰیه و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
یافته‌ها: 20 ﻧﻔﺮ 7/66% در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪتومیدین و 18 ﻧﻔﺮ 60% در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ (592/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻨﯽ اﻓﺮاد ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮمیدین 93/37 ﺳﺎل و در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم 56/39 ﺳﺎل ﺑﻮد (250/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﯽ در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین 8/41± 03/79 دﻗﯿﻘﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم 09/15± 30/87 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻮد (003/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ فشار شریانی Mean arterial pressure (MAP) در ﺗﻤﺎم زﻣﺎن ﻫﺎی ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﺠﺰ زﻣﺎن اول در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﮐﻤﺘﺮ از ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیوم ﺑﻮد ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﻓﻘﻂ در زﻣﺎن اول ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻌﻨﯽ دار ﻧﺒﻮد. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اشباع اکسیژن خون محیطی
peripheral oxygen saturation (SpO2) در ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﺎن ﻫﺎ ی ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوﺗﯽ از ﻧﻄﺮ آﻣﺎری ﻧداشت. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ درﻃﻮل ﺟﺮاﺣﯽ و ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺪت درد در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﮐﻤﺘﺮ از گروه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﺑﻮد. در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻧﺴﺒﺖ ﺷﺎﻧﺲ ﺧﻮﻧﺮیزی درﺟﻪ ﺳﻪ ﺑﻪ درﺟﻪ دو 6 ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺮادی ﺑﻮد ﮐﻪ داروی دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین دریاﻓﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ (1/19، 89/1 :CI 95%، 00/6OR=).
نتیجه‌گیری: ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎیج این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داروی دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین در ﮐﻨﺘﺮل وﺿﻌﯿﺖ ﻫﻤﻮدیناﻣﯿﮏ ﺑﯿﻤﺎران ﺟﺮاﺣﯽ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯽ ﺳﯿﻨﻮس ﮐﺎرایی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارد و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓیلد ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﻬﺘﺮی ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ.
مواد و روش‌‌ها: در این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺎرآزﻣﺎیی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ سه سوکور 60 ﺑﯿﻤﺎر ﮐﺎﻧﺪید ﺟﺮاﺣﯽ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯽ ﺳﯿﻨﻮس ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین و ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. در ﮔﺮوه دریافت ﮐﻨﻨﺪه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺑﺎ دوز mg/kg 50 ﺑﻤﺪت ده دﻗﯿﻘﻪ و ﺑﺎ دوز mg / kg /h 15 اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد .در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﻗﺒﻞ از ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺑﺎ دوز mic/kg 1 ﺑﻤﺪت ده دﻗﯿﻘﻪ و ﺑﺎ دوز mic/kg /h 6/0 اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد. وﺿﻌﯿﺖ ﻫﻤﻮدیناﻣﯿﮏ ﻫﺮ دو ﮔﺮوه در دﻗﺎیق 1، 5 ،15 ، 30 ،60، ﭘﺲ از ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺬاری ﺗﺮاﺷﻪ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎیج ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ویرایش 16 ﻣﻮرد ﺗﺠﺰیه و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
یافته‌ها: 20 ﻧﻔﺮ 7/66% در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪتومیدین و 18 ﻧﻔﺮ 60% در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻣﺮد ﺑﻮدﻧﺪ (592/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻨﯽ اﻓﺮاد ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮمیدین 93/37 ﺳﺎل و در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم 56/39 ﺳﺎل ﺑﻮد (250/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﯽ در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین 8/41± 03/79 دﻗﯿﻘﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم 09/15± 30/87 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻮد (003/0P=). ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ فشار شریانی Mean arterial pressure (MAP) در ﺗﻤﺎم زﻣﺎن ﻫﺎی ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﺠﺰ زﻣﺎن اول در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﮐﻤﺘﺮ از ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیوم ﺑﻮد ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﻓﻘﻂ در زﻣﺎن اول ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻌﻨﯽ دار ﻧﺒﻮد. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اشباع اکسیژن خون محیطی
peripheral oxygen saturation (SpO2) در ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﺎن ﻫﺎ ی ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوﺗﯽ از ﻧﻄﺮ آﻣﺎری ﻧداشت. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ درﻃﻮل ﺟﺮاﺣﯽ و ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺪت درد در ﮔﺮوه دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین ﮐﻤﺘﺮ از گروه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﺑﻮد. در ﮔﺮوه ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﻨﯿﺰیم ﻧﺴﺒﺖ ﺷﺎﻧﺲ ﺧﻮﻧﺮیزی درﺟﻪ ﺳﻪ ﺑﻪ درﺟﻪ دو 6 ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺮادی ﺑﻮد ﮐﻪ داروی دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین دریاﻓﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ (1/19، 89/1 :CI 95%، 00/6OR=).
نتیجه‌گیری: ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎیج این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داروی دﮐﺴﻤﺪﺗﻮﻣﯿﺪین در ﮐﻨﺘﺮل وﺿﻌﯿﺖ ﻫﻤﻮدیناﻣﯿﮏ ﺑﯿﻤﺎران ﺟﺮاﺣﯽ اﻧﺪوﺳﮑﻮﭘﯽ ﺳﯿﻨﻮس ﮐﺎرایی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارد و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓیلد ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﻬﺘﺮی ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر تخصص هاي باليني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |