دوره 25، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ بهار 1397 )
جلد 25 شماره 1 صفحات 66-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Manouchehrian N, Tarbiat M. A Case Report of Cardiac Arrest during General Anesthesia. Avicenna J Clin Med 2018; 25 (1) :63-66
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1700-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1700-fa.html
منوچهریان ناهید، تربیت مسعود. گزارش یک مورد ایست قلبی در حین بیهوشی عمومی. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1397; 25 (1) :63-66
1- استادیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، masoudtarbiat@gmail.com
چکیده: (29393 مشاهده)
سابقه: ایست قلبی در حین بیهوشی پدیده‌ای بالقوه کشنده و نادر است که امروزه علیرغم وجود داروها، تجهیزات و مانیتورینگ‌های پیشرفته هنوز به‌عنوان یک مسأله مهم برای متخصصان بیهوشی مطرح می‌باشد.
معرفی بیمار: بیمار مردی 38 ساله، گچ‌کار و معتاد به مواد مخدر بود که برای انجام جراحی لامینکتومی بستری شده بود. در شرح حال بیمار سابقه هیچ‌گونه بیماری و مصرف دارو ثبت نگشته بود. اینداکشن بیهوشی با تجویز وریدی 2 میلی‌گرم میدازولام، 10 میکروگرم سوفنتانیل و 300 میلی‌گرم تیوپنتال سدیم همراه با 30 میلی‌گرم آتراکوریوم به‌صورت آهسته انجام شد. پس از اینداکشن، بیمار به‌طور ناگهانی دچار تنگی نفس، برادیکاردی شدید و ایست قلبی گردید. در ادامه، بلافاصله عملیات احیای قلبی- ریوی آغاز گشت و بیمار اینتوبه شد. سرانجام، بیمار ثبات همودینامیک یافت و به‌طور کامل بیدار و هوشیار گردید. لوله تراشه بیمار در اتاق عمل خارج گشت و بیمار به CCU منتقل شد. شایان ذکر است که تمام آزمایشات بیمار پس از ایست قلبی نرمال بود؛ از این رو با حال عمومی خوب مرخص شد. با توجه به اعتیاد و تجویز داروهای آتراکوریم و تیوپنتال سدیم به نظر می‌رسد که محتمل‌ترین علت ایست قلبی در حین بیهوشی ناشی از واکنش‌های آلرژیک (آنافیلاکسی) بوده باشد.
نتیجه‌گیری: گزارش حاضر بر این نکته تأکید دارد که همیشه متخصصان بیهوشی باید از مانیتورینگ مداوم بیمار و دردسترس‌بودن داروها و تجهیزات احیای قلبی- ریوی اطمینان حاصل نموده و آمادگی لازم برای تشخیص و برخورد مناسب با ایست قلبی ناگهانی حین بیهوشی را داشته باشند.
معرفی بیمار: بیمار مردی 38 ساله، گچ‌کار و معتاد به مواد مخدر بود که برای انجام جراحی لامینکتومی بستری شده بود. در شرح حال بیمار سابقه هیچ‌گونه بیماری و مصرف دارو ثبت نگشته بود. اینداکشن بیهوشی با تجویز وریدی 2 میلی‌گرم میدازولام، 10 میکروگرم سوفنتانیل و 300 میلی‌گرم تیوپنتال سدیم همراه با 30 میلی‌گرم آتراکوریوم به‌صورت آهسته انجام شد. پس از اینداکشن، بیمار به‌طور ناگهانی دچار تنگی نفس، برادیکاردی شدید و ایست قلبی گردید. در ادامه، بلافاصله عملیات احیای قلبی- ریوی آغاز گشت و بیمار اینتوبه شد. سرانجام، بیمار ثبات همودینامیک یافت و به‌طور کامل بیدار و هوشیار گردید. لوله تراشه بیمار در اتاق عمل خارج گشت و بیمار به CCU منتقل شد. شایان ذکر است که تمام آزمایشات بیمار پس از ایست قلبی نرمال بود؛ از این رو با حال عمومی خوب مرخص شد. با توجه به اعتیاد و تجویز داروهای آتراکوریم و تیوپنتال سدیم به نظر می‌رسد که محتمل‌ترین علت ایست قلبی در حین بیهوشی ناشی از واکنش‌های آلرژیک (آنافیلاکسی) بوده باشد.
نتیجه‌گیری: گزارش حاضر بر این نکته تأکید دارد که همیشه متخصصان بیهوشی باید از مانیتورینگ مداوم بیمار و دردسترس‌بودن داروها و تجهیزات احیای قلبی- ریوی اطمینان حاصل نموده و آمادگی لازم برای تشخیص و برخورد مناسب با ایست قلبی ناگهانی حین بیهوشی را داشته باشند.
نوع مطالعه: گزارش موردي |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
