دوره 25، شماره 2 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ تابستان 1397 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 98-92 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Razavi Z, Pouya P, Seifrabiei M A, Sabzehei M K. Evaluation of Blood Glucose Control Using HbA1c before and after Four Injections of Insulin Analogues in Children with Diabetes Mellitus Type 1. Avicenna J Clin Med 2018; 25 (2) :92-98
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1751-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1751-fa.html
رضوی زهرا، پویا پریسا، سیف ربیعی محمد علی، سبزه‌ای محمد کاظم. بررسی وضعیت کنترل قند خون با استفاده از معیار HbA1c قبل و بعد از رژیم چهار نوبت تزریق آنالوگ‌های انسولین در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1397; 25 (2) :92-98
1- دانشیار، گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، razavizahra@yahoo.com.au
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (4719 مشاهده)
سابقه و هدف: کنترل مطلوب قند خون یکی از اهداف مدیریت درمان کودکان دیابتی می‌باشد. درمان مطلوب کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک، تزریق مکرر انسولین یا انفوزیون مداوم زیرپوستی است. در این راستا، مطالعه حاضر به‌منظور تعیین تأثیر رژیم انسولین‌درمانی ویژه یا شدید (Intensive) به‌جای رژیم انسولین‌درمانی مرسوم دو نوبتی طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1396 در ارتباط با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک تحت درمان با انسولین که در درمانگاه غدد کودکان شهر همدان تحت پیگیری بودند، طراحی و اجرا شد. افرادی که در گذشته تحت درمان با انسولین دو نوبت در روز نوع NPH (Neutral Protamine Hagedorn) و Regular بودند و پس از آن تحت درمان با چهار نوبت تزریق آنالوگ‌های (سریع‌الاثر Aspart قبل از هر وعده غذا و انسولین طولانی اثر Glargine) یک نوبت آخر شب قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. به‌منظور انجام پژوهش اطلاعات دموگرافیک و متغیرهایی از جمله مدت زمان ابتلا به دیابت، وزن، قد، شاخص توده بدنی، دفعات هیپوگلیسمی و کتواسیدوزیس یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین و HbA1c یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین، دفعات تزریق انسولین، نوع انسولین و وسیله تزریق آن جمع‌آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده توسط آزمون‌های آماری متناسب و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 100 بیمار واجد شرایط بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 41/11 سال بود. 60 نفر از بیماران (60 درصد) دختر و 40 نفر (40 درصد) پسر بودند. علاوه‌براین، 75 درصد از بیماران ساکن شهر و 25 درصد ساکن روستا بودند. میانگین توده بدنی افراد مورد مطالعه 65/19 بود. متوسط مراجعه به درمانگاه و اندازه‌گیری HbA1c نیز 3/3 بار در سال برآورد گردید. بر مبنای یافته‌ها، میانگین HbA1c قبل از تزریق چهار نوبتی برابر با 4/8 و پس از آن معادل 1/8 به‌دست آمد که این کاهش معنادار بود (03/0P=). باید خاطرنشان ساخت در افرادی که بیش از سه بار در سال به درمانگاه مراجعه داشتند و HbA1c را بیش از سه بار در سال انجام داده بودند، میانگین کاهش HbA1c بیشتر و تفاوت معنادار بود (001/0P=). از سوی دیگر، تعداد دفعات هیپوگلیسمی متوسط معادل 4/1 مورد گزارش شد که تفاوت قبل از تزریق و پس از آن معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که رژیم انسولین‌درمانی چند نوبتی (تزریق مکرر) با بهبود کنترل متابولیکی قند خون همراه است. با این وجود، میزان HbA1c در حد کنترل مطلوب نمی‌باشد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1396 در ارتباط با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک تحت درمان با انسولین که در درمانگاه غدد کودکان شهر همدان تحت پیگیری بودند، طراحی و اجرا شد. افرادی که در گذشته تحت درمان با انسولین دو نوبت در روز نوع NPH (Neutral Protamine Hagedorn) و Regular بودند و پس از آن تحت درمان با چهار نوبت تزریق آنالوگ‌های (سریع‌الاثر Aspart قبل از هر وعده غذا و انسولین طولانی اثر Glargine) یک نوبت آخر شب قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. به‌منظور انجام پژوهش اطلاعات دموگرافیک و متغیرهایی از جمله مدت زمان ابتلا به دیابت، وزن، قد، شاخص توده بدنی، دفعات هیپوگلیسمی و کتواسیدوزیس یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین و HbA1c یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین، دفعات تزریق انسولین، نوع انسولین و وسیله تزریق آن جمع‌آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده توسط آزمون‌های آماری متناسب و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 آنالیز شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 100 بیمار واجد شرایط بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 41/11 سال بود. 60 نفر از بیماران (60 درصد) دختر و 40 نفر (40 درصد) پسر بودند. علاوه‌براین، 75 درصد از بیماران ساکن شهر و 25 درصد ساکن روستا بودند. میانگین توده بدنی افراد مورد مطالعه 65/19 بود. متوسط مراجعه به درمانگاه و اندازه‌گیری HbA1c نیز 3/3 بار در سال برآورد گردید. بر مبنای یافته‌ها، میانگین HbA1c قبل از تزریق چهار نوبتی برابر با 4/8 و پس از آن معادل 1/8 به‌دست آمد که این کاهش معنادار بود (03/0P=). باید خاطرنشان ساخت در افرادی که بیش از سه بار در سال به درمانگاه مراجعه داشتند و HbA1c را بیش از سه بار در سال انجام داده بودند، میانگین کاهش HbA1c بیشتر و تفاوت معنادار بود (001/0P=). از سوی دیگر، تعداد دفعات هیپوگلیسمی متوسط معادل 4/1 مورد گزارش شد که تفاوت قبل از تزریق و پس از آن معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که رژیم انسولین‌درمانی چند نوبتی (تزریق مکرر) با بهبود کنترل متابولیکی قند خون همراه است. با این وجود، میزان HbA1c در حد کنترل مطلوب نمی‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر تخصص هاي باليني
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
