دوره 26، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ بهار 1398 )
جلد 26 شماره 1 صفحات 59-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مارال بیاتی1 
، رضا حبیبی‌پور2 ، بابک اصغری 3
، رضا حبیبی‌پور2 ، بابک اصغری 3
1- کارشناس ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3- استادیار، گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، bab.asghari@gmail.com
2- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3- استادیار، گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، bab.asghari@gmail.com
چکیده: (3929 مشاهده)
سابقه و هدف: نقش بیوفیلم و تولید آن توسط کلبسیلا پنومونیه به‌عنوان یک مرحله مهم در بیماری‌زایی گزارش شده است. این پاتوژن یکی از مهم‌ترین عوامل بیماری‌های وابسته به عفونت‌های بیمارستانی می‌باشد. در این راستا هدف از مطالعه حاضر، بررسی سویه‌های تولیدکننده بیوفیلم جداشده از جدایه‌های بالینی کلبسیلا پنومونیه بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مشاهده‌ای، 230 نمونه بالینی مختلف که دارای عفونت باکتریایی بودند مورد بررسی قرار گرفتند. به‌منظور جداسازی کلبسیلا پنومونیه از محیط کشت‌های انتخابی و آزمون‌های بیوشیمیایی استفاده گردید. همچنین برای مشخص‌کردن سویه‌های تولیدکننده بیوفیلم از روش کریستال ویوله و روش مولکولی استفاده شد.
یافته‌ها: از کل نمونه‌های بالینی مختلف، 100 ایزوله (47/43 درصد) کلبسیلا پنومونیه از طریق آزمون‌های افتراقی به‌دست آمد که از این میان، 58 ایزوله (58 درصد) از مردان و 42 ایزوله (42 درصد) از زنان جداسازی شد. نتایج حاصل از آزمون آنتی‌بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن بر روی نمونه‌ها نشان دادند که از میان هفت دیسک آنتی‌بیوتیکی به کار برده‌شده، بیشترین و کمترین مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها به‌ترتیب به سفتازیدیم (74 درصد) و آمیکاسین (48 درصد) تعلق دارد. بر مبنای نتایج، دو ایزوله (2 درصد) دارای بیوفیلم قوی، 27 ایزوله (27 درصد) دارای بیوفیلم متوسط و 41 ایزوله (41 درصد) دارای بیوفیلم ضعیف بودند. 30 ایزوله (30 درصد) نیز قدرت تشکل بیوفیلم را نداشتند. فراوانی حضور ژن‌های تولیدکننده بیوفیلم در ایزوله‌های بالینی کلبسیلا پنومونیه بدین‌صورت گزارش گردید: ژن wzm (47 درصد)، ژن markA (69 درصد)، ژن pgaA (65 درصد) و ژن wbbm (47 درصد).
نتیجه‌گیری: ژن markA دارای نقش مهمی در تشکیل بیوفیلم بوده و قادر به شناسایی انواع بیوفیلم در سویه‌های کلبسیلا پنومونیه می‌باشد و می‌توان با استفاده از آن باکتری‌های دارای قدرت بیوفیلم ضعیف، متوسط و قوی را شناسایی کرد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مشاهده‌ای، 230 نمونه بالینی مختلف که دارای عفونت باکتریایی بودند مورد بررسی قرار گرفتند. به‌منظور جداسازی کلبسیلا پنومونیه از محیط کشت‌های انتخابی و آزمون‌های بیوشیمیایی استفاده گردید. همچنین برای مشخص‌کردن سویه‌های تولیدکننده بیوفیلم از روش کریستال ویوله و روش مولکولی استفاده شد.
یافته‌ها: از کل نمونه‌های بالینی مختلف، 100 ایزوله (47/43 درصد) کلبسیلا پنومونیه از طریق آزمون‌های افتراقی به‌دست آمد که از این میان، 58 ایزوله (58 درصد) از مردان و 42 ایزوله (42 درصد) از زنان جداسازی شد. نتایج حاصل از آزمون آنتی‌بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن بر روی نمونه‌ها نشان دادند که از میان هفت دیسک آنتی‌بیوتیکی به کار برده‌شده، بیشترین و کمترین مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها به‌ترتیب به سفتازیدیم (74 درصد) و آمیکاسین (48 درصد) تعلق دارد. بر مبنای نتایج، دو ایزوله (2 درصد) دارای بیوفیلم قوی، 27 ایزوله (27 درصد) دارای بیوفیلم متوسط و 41 ایزوله (41 درصد) دارای بیوفیلم ضعیف بودند. 30 ایزوله (30 درصد) نیز قدرت تشکل بیوفیلم را نداشتند. فراوانی حضور ژن‌های تولیدکننده بیوفیلم در ایزوله‌های بالینی کلبسیلا پنومونیه بدین‌صورت گزارش گردید: ژن wzm (47 درصد)، ژن markA (69 درصد)، ژن pgaA (65 درصد) و ژن wbbm (47 درصد).
نتیجه‌گیری: ژن markA دارای نقش مهمی در تشکیل بیوفیلم بوده و قادر به شناسایی انواع بیوفیلم در سویه‌های کلبسیلا پنومونیه می‌باشد و می‌توان با استفاده از آن باکتری‌های دارای قدرت بیوفیلم ضعیف، متوسط و قوی را شناسایی کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ميكروب شناسی و ویروس شناسی پزشكي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |