دوره 26، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ زمستان 1398 )                   جلد 26 شماره 4 صفحات 212-206 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mazaheri S, Khazaei M, Moradi A, Raei R. Serum Level of Helicobacter pylori Antibody in Stroke Patients. Avicenna J Clin Med 2020; 26 (4) :206-212
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1987-fa.html
مظاهری شهیر، خزایی مجتبی، مرادی عباس، راعی رضا. بررسی سطح سرمی آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به استروک. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1398; 26 (4) :206-212

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1987-fa.html


1- ، khazaeimojtaba@yahoo.com
چکیده:   (2575 مشاهده)
سابقه و هدف: سکته مغزی یا استروک سومین علت شایع مرگ ‌و میر در کشورهای توسعه‌یافته بوده و شایع‌ترین بیماری ناتوان‌کننده نورولوژیک می‌باشد. ریسک‌فاکتورهای متعددی برای ابتلا به استروک وجود دارد. در این راستا، در مطالعه حاضر به بررسی تأثیر سطح سرمی آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری بر بروز استروک پرداخته شد.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مورد- شاهدی حاضر، 50 بیمار مبتلا به استروک بستری در مرکز آموزشی- درمانی "سینا" شهر همدان (گروه مورد) به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب گردیدند و از نظر سطح سرمی آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری با 50 فرد سالم (گروه شاهد) مقایسه شدند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 و آزمون‌های آماری متناسب در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سطح سرمی آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری در گروه مورد و شاهد به‌ترتیب معادل 03/44±93/25 و 25/41±36/35 Uarb/ml بود (1018/0P=). میانگین سطح سرمی هلیکوباکتر پیلوری در زنان گروه مورد و شاهد به‌ترتیب برابر با 78/20 و 84/35 (055/0P=) و در مردان معادل 51/31 و 31/34 محاسبه گردید (501/0P=). ضریب همبستگی Spearman بین سن و سطح سرمی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به استروک و گروه شاهد، مثبت و غیر معنادار بود (138/0P=، 150/0r=).
نتیجه‌گیری: سطح سرمی آنتی‌بادی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به استروک کمتر از افراد سالم غیر مبتلا بود. این امکان وجود دارد که باکتری هلیکوباکتر پیلوری نقش محافظتی در پیشگیری از بروز استروک داشته باشد؛ اما از نظر آماری معنادار نمی‌باشد.
متن کامل [PDF 884 kb]   (928 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: نورولوژي

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb