دوره 28، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ پاییز 1400 )
جلد 28 شماره 3 صفحات 202-194 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Talebi Ghane E, Ghanbari L, Shamloo Kazemi S, Heidari Moghadam R, Naderifar H. Development of a Model and Review of Clinical Methods of Balance Function in the Elderly Using Structural Equation Modeling. Avicenna J Clin Med 2021; 28 (3) :194-202
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2307-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2307-fa.html
طالبی قانع الهه، قنبری لیلا، شاملو کاظمی سعید، حیدری مقدم رشید، نادری‌فر هما. تدوین مدل و بررسی روش‌های بالینی عملکرد تعادلی در سالمندان با استفاده از مدل معادلات ساختاری. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1400; 28 (3) :194-202
1- ، hnaderifar121@gmail.com
چکیده: (1517 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلال تعادل یکی از مسائل شایع دوران سالمندی است که ممکن است سبب سقوط و ایجاد آسیب‌های جدی شود. یکی از موارد مهم در سلامت سالمندان، اهمیت تعادل و مؤلفه‌های ناشی از کاهش آن است. لذا هدف این مطالعه، بررسی آزمون‌های عملکرد تعادلی، رابطه‌سنجی میان سن و شاخص آنتروپومتریکی و اجرای آزمون‌های تعادلی با استفاده از مدل معادلات ساختاری بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی 136 زن و مرد سالمند ساکن مراکز سالمندان شهر همدان وارد مطالعه شدند. آزمون‌های عملکرد تعادلی شامل رساندن انگشت اشاره به بینی، حفظ تعادل ایستادن روی یک پا، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه-پنجه بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با اطمینان 95 درصد با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و EQS نسخه 6/1 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی سالمندان شرکت‌کننده در این مطالعه 83/2± 05/66 سال بود و از 136 نفر، 77 نفر (62/56 درصد) زن بودند. تفاوت معناداری بین میانگین نمره آزمون زنان و مردان در آزمون‌های عملکرد تعادلی دیده شد. در آزمون رساندن انگشت اشاره به بینی با دست غالب و غیرغالب، زنان در زمان کمتری آزمون را انجام دادند. در سایر آزمون‌ها مردان عملکرد سریع‌تری داشتند. ضریب همبسستگی درون‌گروهی (Intra-class correlation: ICC) حاصل در تمام آزمون‌ها نشان‌دهنده قابلیت تکرارپذیری بالای این آزمون‌ها بود. ضرایب حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد با افزایش یک سال سن، شاخص حرکتی و شاخص آنتروپومتریک به‌طور معنی‌داری به ترتیب به اندازه 68/0 و 60/0 واحد افزایش و کاهش یافته است. همچنین افزایش شاخص آنتروپومتریک به‌طور معنی‌داری 06/0 واحد کاهش را در میانگین آزمون‌های عملکرد تعادلی در پی داشت. مدل معادلات ساختاری برازش‌شده بر مبنای شاخص نیکویی برازش تأیید شد ( کل معنی‌دار نبود) (095/0-077/0) (089/0 : RMSEA، 918/0CFI: و 908/0:GFI ).
نتیجه‌گیری: سن و جنس بر آزمون‌های عملکرد تعادل و شاخص‌های آنتروپومتریک مؤثر است. با افزایش سن، میانگین شاخص حرکتی و شاخص آنتروپپومتریک به‌طور معنی‌داری افزایش و کاهش یافته است. همچنین از بین آزمون‌های عملکرد تعادلی، سخت‌ترین آزمون مربوط به ایستادن روی یک پا بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی 136 زن و مرد سالمند ساکن مراکز سالمندان شهر همدان وارد مطالعه شدند. آزمون‌های عملکرد تعادلی شامل رساندن انگشت اشاره به بینی، حفظ تعادل ایستادن روی یک پا، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه-پنجه بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با اطمینان 95 درصد با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و EQS نسخه 6/1 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی سالمندان شرکت‌کننده در این مطالعه 83/2± 05/66 سال بود و از 136 نفر، 77 نفر (62/56 درصد) زن بودند. تفاوت معناداری بین میانگین نمره آزمون زنان و مردان در آزمون‌های عملکرد تعادلی دیده شد. در آزمون رساندن انگشت اشاره به بینی با دست غالب و غیرغالب، زنان در زمان کمتری آزمون را انجام دادند. در سایر آزمون‌ها مردان عملکرد سریع‌تری داشتند. ضریب همبسستگی درون‌گروهی (Intra-class correlation: ICC) حاصل در تمام آزمون‌ها نشان‌دهنده قابلیت تکرارپذیری بالای این آزمون‌ها بود. ضرایب حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد با افزایش یک سال سن، شاخص حرکتی و شاخص آنتروپومتریک به‌طور معنی‌داری به ترتیب به اندازه 68/0 و 60/0 واحد افزایش و کاهش یافته است. همچنین افزایش شاخص آنتروپومتریک به‌طور معنی‌داری 06/0 واحد کاهش را در میانگین آزمون‌های عملکرد تعادلی در پی داشت. مدل معادلات ساختاری برازش‌شده بر مبنای شاخص نیکویی برازش تأیید شد ( کل معنی‌دار نبود) (095/0-077/0) (089/0 : RMSEA، 918/0CFI: و 908/0:GFI ).
نتیجه‌گیری: سن و جنس بر آزمون‌های عملکرد تعادل و شاخص‌های آنتروپومتریک مؤثر است. با افزایش سن، میانگین شاخص حرکتی و شاخص آنتروپپومتریک به‌طور معنی‌داری افزایش و کاهش یافته است. همچنین از بین آزمون‌های عملکرد تعادلی، سخت‌ترین آزمون مربوط به ایستادن روی یک پا بود.
چکیده گسترده [HTML 36 KB] (75 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
