دوره 29، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ پاییز 1401 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 176-169 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمدصادق سیف پناهی* 
1، محمد رضایی2 ، علی عبدلی3 ، نسرین شیرمحمدی خرم4
1، محمد رضایی2 ، علی عبدلی3 ، نسرین شیرمحمدی خرم4
1- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، panahi29@gmail.com
2- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (427 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلال بلع در طیف وسیعی از بیماری‌ها رخ می‌دهد که مهم‌ترین آن‌ها، بیماری‌های نورولوژیک است. در این مطالعه الگوی توزیع اختلال بلع در پاتولوژی‌های متفاوت این بیماران و عوامل خطر مرتبط با آن‌ها بررسی و تحلیل شد.
مواد و روش‌‌ها: پرونده‌های پزشکی شش ماهه اول سال 1395 بیماران نورولوژیک بیمارستان تخصصی سینا همدان به صورت تمام‌شماری از نظر آسیب‌شناسی‌های مرتبط با دیسفاژی و عوامل تشدیدکننده اختلال بررسی شد. در مجموع 323 پرونده به‌دست آمد. سپس روابط بین آن‌ها با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای و تی مستقل تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: طبق بررسی پرونده‌ها،46/1 درصد از بیماران با پاتولوژی سکته مغزی بستری شده بودند که بیشترین درصد درگیری دیسفاژی را داشتند. بیشترین و کمترین عوامل خطر مرتبط با دیسفاژی، لوله‌گذاری و سایر پاتولوژی‌های غیر از سکته مغزی به ترتیب 100 و 10/9 درصد بودند (0/001P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به بروز زیاد اختلال بلع در بیماران نورولوژیک، به‌ویژه سکته مغزی و همچنین با در نظر گرفتن آفازی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اختلالات همراه با دیسفاژی که باعث پیچیدگی بیشتر اختلال می‌شود، لزوم برنامه‌ریزی برای درمان تیمی با حضور بلع‌درمانگر بیشتر احساس می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: پرونده‌های پزشکی شش ماهه اول سال 1395 بیماران نورولوژیک بیمارستان تخصصی سینا همدان به صورت تمام‌شماری از نظر آسیب‌شناسی‌های مرتبط با دیسفاژی و عوامل تشدیدکننده اختلال بررسی شد. در مجموع 323 پرونده به‌دست آمد. سپس روابط بین آن‌ها با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای و تی مستقل تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: طبق بررسی پرونده‌ها،46/1 درصد از بیماران با پاتولوژی سکته مغزی بستری شده بودند که بیشترین درصد درگیری دیسفاژی را داشتند. بیشترین و کمترین عوامل خطر مرتبط با دیسفاژی، لوله‌گذاری و سایر پاتولوژی‌های غیر از سکته مغزی به ترتیب 100 و 10/9 درصد بودند (0/001P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به بروز زیاد اختلال بلع در بیماران نورولوژیک، به‌ویژه سکته مغزی و همچنین با در نظر گرفتن آفازی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اختلالات همراه با دیسفاژی که باعث پیچیدگی بیشتر اختلال می‌شود، لزوم برنامه‌ریزی برای درمان تیمی با حضور بلع‌درمانگر بیشتر احساس می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
گفتاردرماني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |