مقدمه و هدف: امروزه آلودگی به عفونتهای انگلی یکی از مهمترین معضلات بهداشتی در سراسر جهان، بهخصوص در کشورهای در حال توسعه محسوب میشود. با عنایت به نقش مادران بهعنوان رکن اساسی در حفظ سلامت خانواده، این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع انگلهای رودهای و عوامل دموگرافیک مرتبط با آن در مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهری و روستایی شهرستان همدان صورت گرفت.

روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 253 مادر (128 مادر روستایی و 125 مادر شهری) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان همدان انجام پذیرفت. پس از کسب رضایت آگاهانه، اطلاعات دموگرافیک، نوع آب آشامیدنی، سابقه تماس با دام، نحوه شستشوی سبزیجات، میزان تحصیلات، شغل و ... مادران در پرسشنامه ثبت و نمونههای مدفوع با روشفرمالین- اتر، رنگآمیزیهای تریکروم و زیلنلسون اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با آزمون‌ آماری مربع کای و آزمون دقیق فیشر مورد واکاوی قرار گرفتند. 

نتایج: از کل مادران مورد مطالعه 52 نفر (55/20%) مبتلا به آلودگیهای تکیاختهای بودند. میزان آلودگی در ساکنین شهر 40/14% و در ساکنین روستا 56/26% مشاهده شد (02/0P=). شایعترین آلودگی انگلی مربوط به بلاستوسیستیس هومینیس با 62/14% و سپس آنتامیبا کولی 92/5% بود. همچنین آلودگی به ژیاردیا لامبلیا تنها در 79/0% موارد مشاهده شد. آزمون های آماری بین میزان آلودگی به انگلها و تماس مستقیم با حیوان، سطح تحصیلات، محل سکونت و شغل رابطه معنیداری را نشان دادند. 

نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه شیوع بالای آلودگی انگلی را در مادران ساکن مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری نشان داد. بنابراین لزوم ارتقای سطح بهداشت و آگاهیهای بهداشتی به خصوص در ساکنین مناطق روستایی به منظور کاهش عفونت‌های انگلی احساس میشود.