دوره 29، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ زمستان 1401 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 203-197 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه پوست، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، hrgb2004@yahoo.com
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، hrgb2004@yahoo.com
چکیده: (1173 مشاهده)
سابقه و هدف: مایکوزیس فونگویدس از اختلالات نئوپلاستیک پوستی است که علت اصلی آن هنوز به‌درستی شناخته نشده است. فرضیاتی در زمینه تأثیر احتمالی عوامل ویروسی در ایجاد مایکوزیس فونگویدس وجود دارد که هنوز اثبات نشده است. این مطالعه با بررسی میزان لنفوسیت واریانت در اسمیر خون محیطی بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس، به‌منظور تعیین نقش احتمالی عوامل ویروسی در ایجاد مایکوزیس فونگویدس انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در یک مطالعه مورد-شاهدی به روش نمونه‌گیری آسان و متوالی، 55 بیمار با تشخیص قطعی مایکوزیس فونگویدس بر اساس جواب پاتولوژی، یافته‌های بالینی و ایمونولوژیک (ISCL) مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی فرشچیان (سینا) همدان در سال 1399 انتخاب و با 55 فرد سالم از نظر درصد لنفوسیت‌های واریانت اسمیر خون محیطی مقایسه شدند.
یافته‌ها: بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس و گروه کنترل از نظر سن و جنس همسان بودند. در بررسی اسمیر خون محیطی در بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس و گروه کنترل، به ترتیب میانگین درصد ائوزونوفیل 5/11±5/35 و 2/01±3/00 (0.043P=)، مونوسیت 4/08±8/27 و 1/57±3/17 (0.001P<)، نوتروفیل 12/97±53/38 و 13/00±61/64 (0.001P<)، لنفوسیت 12/57±31/67 و 12/60±32/95 (0.597P=)، لنفوسیت واریانت 14/58±24/69 و 4/66±3/60 (0.001P<) و باندسل 0/96±1/75 و 0/71±2/25 (0.368P=) بود.
نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس، درصد لنفوسیت‌های واریانت به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود که بیان‌کننده فرضیه نقش عوامل عفونی، خصوصاً EBV و CMV در ایجاد این بیماری است.
مواد و روش‌‌ها: در یک مطالعه مورد-شاهدی به روش نمونه‌گیری آسان و متوالی، 55 بیمار با تشخیص قطعی مایکوزیس فونگویدس بر اساس جواب پاتولوژی، یافته‌های بالینی و ایمونولوژیک (ISCL) مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی فرشچیان (سینا) همدان در سال 1399 انتخاب و با 55 فرد سالم از نظر درصد لنفوسیت‌های واریانت اسمیر خون محیطی مقایسه شدند.
یافته‌ها: بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس و گروه کنترل از نظر سن و جنس همسان بودند. در بررسی اسمیر خون محیطی در بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس و گروه کنترل، به ترتیب میانگین درصد ائوزونوفیل 5/11±5/35 و 2/01±3/00 (0.043P=)، مونوسیت 4/08±8/27 و 1/57±3/17 (0.001P<)، نوتروفیل 12/97±53/38 و 13/00±61/64 (0.001P<)، لنفوسیت 12/57±31/67 و 12/60±32/95 (0.597P=)، لنفوسیت واریانت 14/58±24/69 و 4/66±3/60 (0.001P<) و باندسل 0/96±1/75 و 0/71±2/25 (0.368P=) بود.
نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به مایکوزیس فونگویدس، درصد لنفوسیت‌های واریانت به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود که بیان‌کننده فرضیه نقش عوامل عفونی، خصوصاً EBV و CMV در ایجاد این بیماری است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |