دوره 29، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ زمستان 1401 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 224-220 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهدی نوتاش1 
، میرسلیم سیدصادقی 2، ساناز کریمی1 ، حامد زندیان3
، میرسلیم سیدصادقی 2، ساناز کریمی1 ، حامد زندیان3
1- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
2- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران ،dr.mirsalimseyedsadeghi@gmail.com
3- گروه سیاست‌گذاری سلامت، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
2- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران ،
3- گروه سیاست‌گذاری سلامت، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده: (1628 مشاهده)
سابقه و هدف: فیشر مقعد ممکن است با ترومای ناشی از عبور مدفوع سفت یا اسهال طول‌کشیده همراه باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی هیدروکورتیزون موضعی در درمان فیشر مقعدی بیماران تحت درمان دارویی مراجعه‌کننده به بیمارستان فاطمی و درمانگاه کوثر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1399 بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 200 بیمار به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مداخله تحت درمان دارویی با ژل دیلتیازم، پودر پسیلیوم، شربت لاکتولوز و پماد موضعی هیدروکورتیزون قرار گرفتند. در گروه شاهد، از پماد هیدروکورتیزون استفاده نشد.
یافته‌ها: میانگین درد اولیه در گروه مداخله 0/7 ±8/06 و در گروه شاهد 1/02 ±7/79 بود. میانگین درد در پایان هفته اول در گروه مداخله 1/06±2/5 و در گروه شاهد 0/89 ±3/34 بود. کاهش درد در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری در هفته اول درمان بیشتر از گروه شاهد بود. درد دو هفته بعد در گروه مداخله 0/7 ±1/46 و در گروه شاهد 0/74± 1/86 بود. اختلاف معناداری بین دو گروه در هفته اول و دوم درمان وجود داشت.
نتیجه‌گیری: ترکیب درمانی یک کورتیکواستروئید موضعی با یک کلسیم کانال بلوکر در اوایل شروع درمان برای شقاق مزمن طی هفته اول درمان منجر به پاسخ سریع‌تر به صورت کاهش درد می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 200 بیمار به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مداخله تحت درمان دارویی با ژل دیلتیازم، پودر پسیلیوم، شربت لاکتولوز و پماد موضعی هیدروکورتیزون قرار گرفتند. در گروه شاهد، از پماد هیدروکورتیزون استفاده نشد.
یافته‌ها: میانگین درد اولیه در گروه مداخله 0/7 ±8/06 و در گروه شاهد 1/02 ±7/79 بود. میانگین درد در پایان هفته اول در گروه مداخله 1/06±2/5 و در گروه شاهد 0/89 ±3/34 بود. کاهش درد در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری در هفته اول درمان بیشتر از گروه شاهد بود. درد دو هفته بعد در گروه مداخله 0/7 ±1/46 و در گروه شاهد 0/74± 1/86 بود. اختلاف معناداری بین دو گروه در هفته اول و دوم درمان وجود داشت.
نتیجه‌گیری: ترکیب درمانی یک کورتیکواستروئید موضعی با یک کلسیم کانال بلوکر در اوایل شروع درمان برای شقاق مزمن طی هفته اول درمان منجر به پاسخ سریع‌تر به صورت کاهش درد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
جراحي عمومي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |