دوره 22، شماره 3 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان- پاییز 1394 )                   جلد 22 شماره 3 صفحات 202-195 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، habibipour@iauh.ac.ir
چکیده:   (14989 مشاهده)
مقدمه و هدف: میکروارگانیسم ها می توانند در اثر عوامل مختلف به دور یکدیگر جمع شده و تشکیل توده زیستی به نام بیوفیلم را دهند که باعث افزایش مقاومت آنها نسبت به شرایط نامساعد محیطی و بیوسایدها می شود. از استراتژی های مقابله با بیوفیلم استفاده از ترکیبات مختلف گیاهی است. ثابت شده که عصاره گیاهانی همچون انار، تمشک و اسانس بابونه دارای اثر ضدبیوفیلمی می باشند. این مطالعه با هدف تعیین اثر غلظت های مختلف عصاره پوست انار بر روی تشکیل بیوفیلم باکتری سودوموناس آئروجینوزا انجام گرفت.
 روش کار: در این مطالعه تجربی میزان اثر ضد بیوفیلمی، میزان درصد کاهش تشکیل بیوفیلم و کینتیک رشد باکتری سودوموناس آئروجینوزا در تیمارهای مختلف به روش میکروتیتر پلیت و رنگ سنجی با کریستال ویوله اندازه گیری شد. همچنین میزان تشکیل بیوفیلم به روش میکروسکوپی نیز مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده های بدست آمده حاصل از قرائت دستگاه الایزا با نرم افزار SPSS در سطح 05/0 انجام شد. 
نتایج: یافته ها نشان داد که در تمامی تیمارها در شش ساعت اول باکتری قادر به تولید بیوفیلم نبوده است. میزان بیوفیلم تشکیل شده در تیمار 12 ساعت غلظت های g/mL 01/0و 05/0 متوسط بود. در تیمارهای 18 و 24 ساعته غلظت g/mL 001/0 عصاره پوست انار به ترتیب تاثیر بازدارندگی تشکیل بیوفیلم متوسط و قوی مشاهده شد. 
نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که مدت زمان در معرض قرار گرفتن باکتری ها با تشکیل بیوفیلم و درصد کاهش تشکیل بیوفیلم رابطه مستقیمی دارد که می تواند ناشی از فازهای متفاوت رشدی باشد. مطالعه کینتیک رشدی نیز مشخص کرد که در اکثریت تیمارها تا زمان حدود 15 ساعت رشد افزایشی و پس از آن به دلیل تاثیرگذاری تیمارهای متفاوت به صورت کاهشی بوده است. تیمارها پس از 18 ساعت بیشترین تاثیر را در تشکیل بیوفیلم داشته اند. در همین راستا نتایج درصد کاهش تشکیل بیوفیلم نیز نشان داد که در 18 ساعت بیشترین کاهش رخ داده است. نتایج اسلایدهای میکروسکوپی نیز کاملا تأیید کننده موارد فوق بوده است.
متن کامل [PDF 365 kb]   (3642 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.