دوره 32، شماره 2 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ تابستان 1404 )
جلد 32 شماره 2 صفحات 117-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yazdanian Z, Moslehi S, Mohammadi Y, Torkman Asadi F, Khazaei S. Determinants of Delayed Diagnosis in Smear-Positive Pulmonary Tuberculosis Patients in Hamadan Province, Iran (2011-2022). Avicenna J Clin Med 2025; 32 (2) :109-117
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3247-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3247-fa.html
یزدانیان زهرا، مصلحی صمد، محمدی یونس، ترکمان اسدی فاطمه، خزایی سلمان. تعیین کننده‌های تشخیص دیر هنگام بیماران سل ریوی اسمیر مثبت استان همدان در طی سالهای 1390 تا 1401. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1404; 32 (2) :109-117
زهرا یزدانیان1 
، صمد مصلحی2 ، یونس محمدی3 ، فاطمه ترکمان اسدی4 ، سلمان خزایی5
، صمد مصلحی2 ، یونس محمدی3 ، فاطمه ترکمان اسدی4 ، سلمان خزایی5
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، پژوهشکده علوم و فناوری بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و . مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، پژوهشکده علوم بالینی ابن‌سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و گروه بیماری‌های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،salman.khazaei61@gmail.com
2- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، پژوهشکده علوم و فناوری بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و . مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، پژوهشکده علوم بالینی ابن‌سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و گروه بیماری‌های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
چکیده: (118 مشاهده)
سابقه و هدف: تشخیص زودهنگام سل ریوی اسمیر مثبت برای کاهش انتقال بیماری و بهبود پیامدهای درمانی اهمیت اساسی دارد. با وجود پیشرفت‌ها در کنترل سل، تشخیص دیرهنگام همچنان یکی از چالش‌های مهم در بسیاری از مناطق از جمله ایران است. این مطالعه با هدف شناسایی تعیین‌کننده‌های تشخیص دیرهنگام در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت استان همدان اجرا شد.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی) شامل تمامی بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت ثبت‌شده در سامانه مراقبت بیماری‌های واگیر استان همدان طی سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۱ بود. تاخیر در تشخیص، به‌عنوان فاصله بین شروع علائم و زمان تشخیص قطعی تعریف شد. برای شناسایی عوامل مرتبط با شدت بالاتر اسمیر (به‌عنوان شاخصی از تاخیر تشخیص)، از مدل رگرسیون لجستیک رتبه‌ای استفاده شد. همچنین تحلیل بقا با روش Kaplan-Meier و آزمون Log-rank انجام گرفت.
یافته‌ها: در مجموع ۴۶۰ بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت وارد مطالعه شدند (میانگین سنی: 39/6 سال؛ 54/6 درصد مرد؛ 62/2 درصد ساکن شهر). میانگین تاخیر در تشخیص، 50/9 روز (انحراف معیار: 131/7) بود. اکثریت بیماران موارد جدید بودند (90/02 درصد) و شایع‌ترین درجه اسمیر در زمان تشخیص ۳+ (43/5 درصد) بود. براساس رگرسیون لجستیک رتبه‌ای، سن کمتر، وضعیت HIV منفی و مورد جدید بودن به طور معناداری با شدت بالاتر اسمیر در زمان تشخیص و در نتیجه تاخیر بیشتر ارتباط داشتند( 0/05>P).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان‌دهنده تاخیر قابل توجه در تشخیص سل ریوی اسمیر مثبت در استان همدان، به ویژه در میان بیماران جوان‌تر، بیمارانHIV منفی و موارد جدید بیماری است. پیشنهاد می‌شود مداخلات هدفمند مانند آموزش بیشتر بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات، بیماریابی فعال و تقویت همکاری بخش خصوصی و دولتی برای کاهش تاخیر تشخیص و بهبود پیامدهای کنترل سل در منطقه اجرا شود.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی) شامل تمامی بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت ثبت‌شده در سامانه مراقبت بیماری‌های واگیر استان همدان طی سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۱ بود. تاخیر در تشخیص، به‌عنوان فاصله بین شروع علائم و زمان تشخیص قطعی تعریف شد. برای شناسایی عوامل مرتبط با شدت بالاتر اسمیر (به‌عنوان شاخصی از تاخیر تشخیص)، از مدل رگرسیون لجستیک رتبه‌ای استفاده شد. همچنین تحلیل بقا با روش Kaplan-Meier و آزمون Log-rank انجام گرفت.
یافته‌ها: در مجموع ۴۶۰ بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت وارد مطالعه شدند (میانگین سنی: 39/6 سال؛ 54/6 درصد مرد؛ 62/2 درصد ساکن شهر). میانگین تاخیر در تشخیص، 50/9 روز (انحراف معیار: 131/7) بود. اکثریت بیماران موارد جدید بودند (90/02 درصد) و شایع‌ترین درجه اسمیر در زمان تشخیص ۳+ (43/5 درصد) بود. براساس رگرسیون لجستیک رتبه‌ای، سن کمتر، وضعیت HIV منفی و مورد جدید بودن به طور معناداری با شدت بالاتر اسمیر در زمان تشخیص و در نتیجه تاخیر بیشتر ارتباط داشتند( 0/05>P).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان‌دهنده تاخیر قابل توجه در تشخیص سل ریوی اسمیر مثبت در استان همدان، به ویژه در میان بیماران جوان‌تر، بیمارانHIV منفی و موارد جدید بیماری است. پیشنهاد می‌شود مداخلات هدفمند مانند آموزش بیشتر بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات، بیماریابی فعال و تقویت همکاری بخش خصوصی و دولتی برای کاهش تاخیر تشخیص و بهبود پیامدهای کنترل سل در منطقه اجرا شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار و اپیدمیولوژی
چکیده گسترده [HTML 27 KB] (12 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
