مقدمه وهدف : سطوح بالای هوموسیستئین عامل خطر شناخته شده ای برای ایجاد مقاومت به انسولین، بروز دیابت و عوارض قلبی- عروقی است. این مطالعه به منظور تعیین و مقایسه سطح سرمی هوموسیستئین و فولیک اسید و بررسی رابطه آن دو در دیابت بارداری و بارداری طبیعی انجام شد.

روش کار: این مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی مورد- شاهدی در بیمارستان کوثر قزوین درسال 1393-1392 انجام شد. 120 زن باردار تک قلو با سن بارداری 28-24 هفته بر اساس تست تحمل گلوکز خوراکی دو ساعته با 75گرم گلوکز در دو گروه دیابت بارداری (60 نفر) و بارداری طبیعی (60 نفر) قرار گرفتند. سطح سرمی هوموسیستئین و فولیک اسید دردوگروه سنجیده شد. داده‌ها با آزمون آماری t-test و روش correlation تجزیه وتحلیل شد.

نتایج: در دیابت بارداری سطح سرمی هوموسیستئین بطور معنی داری (001/0P<) بالاتر و فولیک اسید با اختلاف معنی داری (001/0P<) پایین تر از بارداری نرمال بود. بین سطح سرمی هوموسیستئین وفولیک اسید در هیچ کدام از دو گروه رابطه معنی داری دیده نشد. سطح سرمی فولیک اسید در هر دو گروه ارتباط معنی داری با قند خون ناشتا داشت که این ارتباط در گروه دیابت بارداری، معکوس(001/0P< ، 512/0-=r و در گروه بارداری طبیعی، مستقیم بود (417/0r= ، 001/0P=).

 نتیجه نهایی: به نظر می رسد فولیک اسید در تنظیم سطح سرمی هوموسیستئین و قند خون نقش دارد.