مقدمه و هدف: بعد از ریشه‌کنی فلج اطفال از ایران، سندرم گیلن- باره شایعترین دلیل فلج شل حاد می‌باشد. مطالعات محدودی به بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و بالینی این بیماری در کشور ما پرداخته‌اند از این رو، این مطالعه در پی آن است تا با بررسی 10 ساله بیماران مبتلا به سندرم گیلن ـ باره در مرکز آموزشی درمانی سینا شهر همدان به بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و بالینی این بیماران بپردازد.

روش کار: در یک مطالعه توصیفی گذشته‌نگر، پرونده 80 بیمار بستری در بیمارستان با تشخیص گیلن ـ بــاره طی سالهای 1373 لغایت 1383 مورد بررسی قرار گرفت. 29 بیمار به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی از مطالعه خارج شدند. خصوصیات اپیدمیولوژیک و بالینی، عوامل خطر، یافته‌های پاراکلینیکی و پروتکل‌های درمانی مورد بررسی قرار گرفت. بهبودی کامل در این تحقیق بهبود و رفع تمامی علائم بالینی چهار هفته بعد از شروع درمان و بهبودی نسبی بهبود علائم بالینی و عدم حذف کامل آن طی مدت یاد شده در نظر گرفته شد. اطلاعات فوق به صورت دستی استخراج و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: از 51 بیمار مورد بررسی 36 نفر (70.59%) مرد و 15 نفر (29.41%) زن بودند. نسبت ابتلا 2.4 مرد به یک زن بود. محدوده سنی بیماران بین 3 تا 85 سال قرار داشت. بیشتر بیماران در محدوده سنی بین 11 الی 20 سال قرار داشتند. شغل 13 نفر (25.54%) از بیماران دانش‌آموز، 11 نفر (21.6%) خانه‌دار، 11 نفر (21.6%) کشاورز و 7 نفر (13.6%) کارگر بودند. در 29 بیمار (56.84%) عوامل خطری همانند سابقه بیماری تنفسی، بیماری گوارشی، جراحی و تب مورد وجود داشت. بهبودی کامل در 17 بیمار (33.32%)، بهبودی نسبی در 28 بیمار (54.88%) و عدم بهبودی در 5 بیمار (9.8%) گزارش گردید. عدم بهبودی در 3 مورد (8.38%) از 35 بیمار تحت درمان با IVIG به تنهایی یا همراه با درمانهای کمکی، در 2 مورد از 9 بیمار (22.23%) تحت درمان با پلاسما فرزیس و در 5 مورد (62.5%) از 8 بیمار تحت درمان با کورتیکواستروئید مشاهده شده است.

نتیجه نهایی: نتایج حاصل از این تحقیق با مطالعات دیگر دارای تفاوتهایی در نسبت ابتلا مرد به زن، پراکندگی سنی و پروتکلهای درمانی به کار رفته بود. از این رو مد نظر قرار دادن الگوهای جغرافیایی بیماری جهت درمان هر چه بهتر بیمار توصیه می‌گردد.