تکثیر سلولهای T روش استانداردی برای ارزیابی ایمنی سلولی در مقابل عفونتهای داخل سلولی می باشد. علاوه برآن، امروزه بررسی سیتوکاینهای داخل سلولی ابزار مهمی برای بررسی پاسخهای ایمنی در مقابل محرکهای مختلف از جمله عوامل عفونی داخل سلولی محسوب می شود. این مطالعه با سنجش پاسخهای پرولیفراسیون سلولهای T و بررسی تولید داخل سلولی اینترفرون گاما (IFN-ϒ) به ارزیابی پاسخهای ایمنی سلولی در خون کامل افراد سالم و بیماران مبتلا به دو فرم حاد و مزمن بروسلوز می پردازد.

          نمونــــه های خون کامل رقیق شده 27 بیمار مبتلا به بروسلـــوز حاد (14 نفر) یا مزمن (13 نفر) (با میانگین سنی 18.2 ± 38.03 سال) و  22 داوطلب سالم (با میانگین سنی  21 ± 35.33 سال) در حضور میتوژن، باکتریهای کشته شده بروسلا ملی تنسیس یا محیط کشت تنها، کشت داده شد. تولید داخل سلولی IFN–γ در سلولهای CD3+ با روش فلوسیتومتری (CFC) بررسی گردید. پاسخهای بلاستوژنیک لنفوسیتها نیز با سنجش میزان ورود تیمیدین نشاندار در روند سنتز DNA توسط روش سنتیلاسیون مایع (LTT) ارزیابی شد.

          در تمامی گروههای تحت مطالعه، انکوباسیون لنفوسیتهای خون محیطی در حضور میتوژن موجب بیان داخل سلولی IFN-&upsih;  و پرولیفراسیون لنفوسیتهای T گردید. در حالی که تنها سلولهای بیماران مبتلا به بروسلوز در پاسخ به آنتی ژنهای بروسلا ملی تنسیس تکثیر و تزاید یافته و  IFN-&upsih; تولید نمودند. با این حال بیان اختصاصی IFN-&upsih; در سلولهای CD3+ T و پاسخهای بلاستوژنیک لنفوسیتی در بیماران مبتلا به بروسلوز مزمن بطور معنی داری نسبت به بیماران مبتلا به بروسلوز حاد کاهش نشان داد (P<0.001). وجود ارتباط مستقیم بین درصد سلولهای CD3⁺ تولید کننده  IFN–&gamma; با اندیکس تحریک پذیری(SI) در بیماران با بروسلوز حاد  بیانگر گرایش پاسخهای ایمنی به سمت Th1 در این بیماران است.

          شیوه های ارایه شده در این مطالعه برای ارزیابی پاسخهای ایمنی سلولی در مقابل تحریک آنتی ژنی یا پلی کلونال روشهای مفید و قابل اعتمادی می باشند. بر اساس یافته های این مطالعه، بیماران مبتلا به بروسلوز حاد با تولیدIFN-&upsih; و تکثیر و تزاید سلولی در مقابل آنتی ژنهای بروسلا، پاسخ های تیپ Th1 را نشان می دهند در حالیکه در بیماران مبتلا به فرم مزمن بیماری چنین وضعیتی دیده نمی شود.