امروزه مقاومت چندگانه به داروها و عوامل ضد میکروبی در انواع گستردهای از باکتریها مشاهده گردیده است. یکی از این عوامل اشعه ماوراء بنفش است که گاهی بعنوان استریل کردن فضای اتاق عمل و ابزار استفاده میگردد و اشعه گاما برای استریل کردن لوازم پزشکی یکبار مصرف مانند سرنگ، کتان و غیره بکار میرود. لذا اگر مقاومت نسبت به این عوامل ایجاد گردد مبارزه با میکروبها توسط عوامل یاد شده مسائل بیشتری را ایجاد مینماید. هدف این مطالعه بررسی مقاومت سویههای استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از عفونتهای مختلف نسبت به آنتیبیوتیکهای گروه پنیسیلین و پرتوهای ماوراء بنفش و گاما میباشد.
حداقل غلظت بازدارنده رشد (M.I.C) و حداقل غلظت کشنده باکتری (M.B.C) نسبت به آنتیبیوتیکهای پنیسیلین به ترتیب با بکارگیری روشهای سری رقت لولهای و پلیت تعیین گردید. اثر اشعه ماوراء بنفش برروی رشد باکتریهــــا در زیر هود لامینارفلو در زمانهای گوناگون (240، 120، 60، 30 و 0 ثانیه) با شدت J.M-2.Sec-1 25/0 با فتومتر اندازهگیری شد. در این آزمایشات مطالعه اثر اشعه گاما برروی باکتریها با منبع ایریدیم (192 Ir) که در پروژکتور گاما مدل Sentinel 660 قرار داشته بعنوان منبع مولد گاما انجام شد. اشعه گاما با شدت تابش Gy/Min 20 و دوز 500، 750 و 1000 گری بکار رفت. مطالعات آماری نتایج بدست آمده با روش نرمافزار S.A.S انجام شد. سویههای استاندارد بعنوان شاهد جهت مقایسه بکار رفت.
در این مطالعه نتایــج در سـویههای مورد آزمایش حداکـثر و حـداقل غـلظت بازدارنده رشد به ترتیب(MIC = 0.125% - 65 µg/ml) و حداکثر و حداقل غلظت کشنده باکتریها (M.B.C. = 1-128 µg/ml)نشان داده شد. برای مطالعه میزان مقاومت به اشعه ماوراء بنفش، باکتریهایی که دارای میزان مقاومت بالا به آنتیبیوتیکها بودند انتخاب شده و تحت اثر اشعه ماوراء بنفش با شدت (J/m2/Sec 25/0) در زمانهای گوناگون قرار داده شدند. تعداد کلنیهای رشد یافته در محیط کشت به ترتیب بعد از 120 و 240 ثانیه تابش اشعه U.V برابر 9/6 و 8/21 = Log N/No بدست آمد. در مقایسه اثر اشعه گاما برروی تعداد کلنیهای سویه استاندارد و سویههای تحت مطالعه در 500 گری تفاوت شاخصی وجود نداشت، ولی در 750 تا 1000 گری از اشعه گاما تفاوت فاحشی وجود داشت.
بطورکلی سطح مقاومت سویههای استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده در این مطالعه از سویههای استاندارد بالاتر میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |