ایمونوبلات از روشهایی است که بطور معمول برای مطالعه واکنش بین آنتی‌بادی و آنتی‌ژن مورد استفاده قرار می‌گیرد. واسرشته‌شدن برخی از پروتئین‌ها در ایمونوبلاتینگ می‌تواند تأثیر اساسی روی این واکنش بگذارد. در این پژوهش واکنش پروتئین‌های پیکره بروسلا آبورتوس (S19) با سرم جدا شده از گونه‌های انسان و بز مبتلا به بروسلوز و خرگوش ایمن‌شده با بروسلا با روش ایمونوبلاتینگ و کروماتوگرافی‌جذبی مورد بررسی قرار گرفتند.

          پس از  کشت انبوه باکتری، استخراج آنتی‌ژن‌های پیکره بروسلا آبورتوس با زویترجنت 14-3 و لیزوزیم انجام گرفت. فراکسیون گاماگلوبولین سرم انسان، بز و خرگوش توسط آمونیوم‌سولفات رسوب داده‌شد. پروتئین‌های پیکره بروسلا آبورتوس از ستونکروماتوگرافی‌جذبی که لیگاند مورد استفاده در آن فراکسیون گاماگلوبولین انسان، بز یا خرگوش بود، عبور داده‌شد.  برای بررسی واکنش پروتئین‌های باکتری با سرم‌ها از دو روش SDS-PAGE و ایمونوبلاتینگ استفاده شد .

           SDS-PAGEو ایمونوبلات پروتئین‌های جذب‌شده و جذب‌نشده به ستونهایکروماتوگرافی جذبی حاوی لیگاند گاماگلوبولین انسان،  بز و خرگوش نشان داد کهآنتی‌ژن‌های پیکره بروسلا را از نظر واکنش با آنتی‌بادی می توان به چهار دسته تقسیم کرد: آنتی‌ژن‌هایی که در هر دو حالت طبیعی و واسرشته با آنتی‌بادی واکنش می‌دهند. آنتی‌ژن‌هایی که در حالت طبیعی با آنتی‌بادی واکنش می‌دهند اما در حالت واسرشته واکنشی با آنتی‌بادی نمی‌دهند.  آنتی‌ژن‌هایی که در حالت طبیعی با آنتی‌بادی واکنش نمی‌دهند اما در حالت واسرشته با آنتی‌بادی واکنش می‌دهند. آنتی‌ژن‌هایی که نه در حالت طبیعی و نه در حالت واسرشته با آنتی‌بادی واکنش نمی‌دهند.

          بطورکلی نتایج نشان داد که بررسی واکنش آنتی‌ژن و آنتی‌بادی با دو روش کروماتوگرافی جذبی و ایمونوبلاتینگ تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارند و تفسیر نتایج ایمونوبلاتینگ در خصوص بخشی از پروتئین‌ها چندان قابل اعتماد نیست.