هیپوکلسمی اولیه که در 48 ساعت اول عمر رخ می دهد یک اختلال الکترولیتی مهم در نوزادان است که عدم تشخیص و درمان مناسب آن می تواند باعث عواقب خطرناکی مانند تشنج و مرگ نوزاد گردد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی، علت و نوع تظاهرات بالینی هیپوکلسمی اولیه در نوزادان بستری در بیمارستان های فاطمیه و اکباتان همدان در سال 1381 انجام شده است.

          روش کار در این مطالعه توصیفی تحلیلی آینده­نگر به صورت تهیه چک لیست و استخراج اطلاعات لازم از پرونده بیماران و سپس تجزیه و تحلیل داده­ها توسط نرم افزار SPSS10 بود.

          از بین 180 نوزاد با سن زیر 48 ساعت، 25 مورد دچار هیپوکلسمی بودند و از این تعداد 17 مورد دچار آسفیکسی، 7 مورد دچار پره ماچوریتی و 1 مورد نوزاد مادر دیابتی بودند. تظاهر بالینی هیپوکلسمی اولیه در 25 نوزاد مبتلا به ترتیب : تشنج، کاهش رفلکس های نوزادی و تحریک پذیری بود.

          نتیجه نهایی اینکه فراوانی هیپوکلسمی اولیه در جامعه مورد مطالعه نسبتاً بالا بوده و نوع تظاهرات بالینی ناشی از آن با دیگر مطالعات انجام شده در سایر کشورها مطابقت داشت، اولین علت هیپوکلسمی اولیه در این مطالعه آسفیکسی نوزاد و در مطالعات دیگر کشورها پره ما چوریتی نوزاد بود.