دوره 10، شماره 3 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پائيز 1382 )                   جلد 10 شماره 3 صفحات 33-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4058 مشاهده)

هم اکنون تصویر روشنی از نحوه انجام همودیالیز و کفایت این اقدام درمانی در تنها مرکز همودیالیز شهر همدان وجود ندارد از آنجائیکه انجام همودیالیز منجر به کاهش سطح خونی سموم اورمیک (Uremic Toxins) به حد غیر رسمی (Non Toxic) می گردد. این اقدام موجب کاهش میزان مرگ و میر بیماران مبتلا به نارسائی کلیه خواهد شد که این حد از دیالیز را کفایت دیالیز (Dialysis Adequacy) مینامند. هدف از انجام این طرح تعیین نسبت کاهش اوره خون در بیماران تحت همودیالیز در بخش دیالیز بیمارستان اکباتان همدان میباشد .

          این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که جامعه آماری آن را بیماران تحت همودیالیز بیمارستان اکباتان در طول مدت مطالعه تشکیل میداد در این مطالعه تعداد 100 بیماری که در طول مدت مطالعه تحت همودیالیز قرار داشتند مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمونه خون جهت اندازه‌گیری اوره نیتروژنه خون (B.U.N) قبل و بعد از دیالیز تهیه و به آزمایشگاه ارسال گردید و میزان کاهش اوره خون Urea Reduction Ratio (URR) محاسبه شد. در این بیماران کفایت دیالیز با استفاده از پارامترهای Kt/v و URR که در آن K از مشخصات فیلتر به کار رفته در دستگاه و t مدت زمان انجام دیالیز بر حسب دقیقه و v , حجم توزیع در بدن بیمارکه بر حسب لیتر منظور شده است بررسی شد. در ضمن پارامترهای دیگری از قبیل مدت زمان انجام دیالیز و سرعت جریان خون و ضریب کلیرانس فیلتر و وزن قبل و بعد از دیالیز و فشار خون قبل و بعد از دیالیز نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و ثبت شد.

          با توجه به نتایج حاصله از محاسبه URR مشخص گردیدکه فقط 10 درصداز بیماران دارای URR برابر و یا بیش از 65 درصد بودند که این میزان مطابق با شاخصهای استاندارد بوده و بیانگر کفایت دیالیز می‌باشد. 34 درصد از بیماران نیز دارای URR نزدیک به میزان مطلوب (یعنی 65- 55 درصد ) و بقیه افراد که حدود 56 درصد بودند URR کمتر از میزان مطلوب داشتند.

          در مجموع نتایج حاصله نشاندهنده غیر مطلوب بودن کیفیت و یا کمیت انجام همودیالیز میباشد.

متن کامل [PDF 240 kb]   (6139 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.