دوره 9، شماره 1 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-بهار 1381 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4198 مشاهده)

          بمنظور تعیین نتایج تأثیر استفاده از میکروکراتوم در پیوند لایه ای قرنیه در بهبود دید بیماران مبتلا به کدورتهای سطحی قرنیه و با توجه به اینکه این روش عمل تا کنون در ایران انجام نشده است این تحقیق بر روی مراجعین به بخش چشم پزشکی بیمارستان لبافی نژاد و کلینیک بصیر تهران صورت گرفته است .

          تحقیق به روش کارآزمائی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد از عمل بر روی 14 چشم صورت گرفته است . بیمارانی جهت عمل انتخاب شدند که کاهش دید ناشی از کدورت سطحی قرنیه چشم آنان بیش از 70% ضخامت قرنیه را درگیر نکرده بود و آندوتلیوم سالم داشتند و ضخامت قرنیه چشم آنان در نازکترین قسمت کمتر از 350 میکرون نبود . با استفاده از دستگاه Chiron  Automated  Corneal  Shaper(A.C.S) ضخامتی مناسب از قرنیه که در بر گیرنده ضایعه بود بین 400-240 میکرون برداشته شد سپس ضخامت و قطر تقریبا" مشابه از قرنیه دهنده از گلوب کامل با A.C.S جدا شد و لنتیکول دهنده در بستر پیوند با 16 بخیه مجزا بخیه گردید. در این مطالعه دید بعد از عمل و میزان شفافیت پیوند و Interface  و بستر پیوند و میزان آستیگماتیسم با استفاده از کراتومتر مورد بررسی قرار گرفت .

          از 14 چشم مورد بررسی 3 زن و 11 مرد بودند که دامنه سنی 71-22 سال داشتندمیانگین زمان پیگیری 2/7 ماه میانگین میزان دید قبل از عمل 400/20و میانگین میزان دید بعد از عمل 30/20 و میانگین آستیگماتیسم 2/4 دیوپتر بود. از نظر شفافیت پیوند و Interface در تمام موارد شفاف بودند و از نظر شفافیت بستر پیوند کدورت خفیف در 3 مورد و کدورت متوسط در 2 مورد مشاهده شد . از بیماران عمل شده 3 مورد کدورت قرنیه ناشی از عمل لیزیک داشتند .

          به نظر می رسد که استفاده از میکروکراتوم در انجام عمل L K با ایجاد سطح صاف در قرنیه دهنده و
گیرنده منجر به افزایش قابل ملاحظه دید در مبتلایان به ضایعات سطحی قرنیه می شود. مطالعات بیشتر و سود جستن از تکنیکهای جدید برای فائق آمدن بر اختلاف اندازه دیسک پیوندی با بستر پیوند و در نتیجه کاهش میزان آستیگماتیسم بعد از عمل توصیه می گردد .

     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.