تومورهای بینی و سینوس های اطراف آن از شیوع بالایی برخوردار نمی باشند لیکن بدلیل غیر اختصاصی بودن علائم بالینی تشخیص و درمان آنها معمولا" با تأخیر صورت می پذیرد. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک تومورهای بینی و سینوس های پارانازال در شهرستان همدان بوده و در طی آن پرونده کلیه بیمارانیکه با علائم بالینی مشکوک به این تومورها از سال 1370 لغایت 1377 در بیمارستانهای همدان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت.

          اطلاعات مورد نیاز از قبیل مشخصات دموگرافیک ، طول مدت بیماری و علائم بالینی استخراج و به همراه نتیجه پاتولوژی نهایی در پرسشنامه های مربوطه وارد گردید.

          در این مطالعه 44 مورد تومور یافت شد که منشاء 4/81 درصد آنها از حفره بینی و 9/15 درصد از سینوس ماگزیلر بوده است. شایعترین شکایت اصلی در بیماران به ترتیب خونریزی از بینی ، انسداد یکطرفه بینی ، درد صورت و بینی و رینوره بوده است. میانگین مدت زمان وجود علائم تا زمان تشخیص 8/10 ماه می باشد. شایعترین تومور بدخیم کارسینوم سلول سنگفرشی و شایعترین تومور خوش خیم همانژیوم بوده است.

           با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه توصیه می شود پزشکان رشته های مختلف به علائم بالینی این تومورها توجه بیشتری داشته و در صورت وجود شک بالینی سریعا" اقدامات تشخیصی لازم را مبذول نمایند.