قرص برنج که بنام های تجارتی Celphos و Quick Phos نیز نامیده می شود بعد از بلع در تماس با رطوبت دستگاه گوارش و حتی در تماس با رطوبت آتمسفر ، گاز خطرناک فسفین (PH۳) آزاد می نماید. فسفین گازی است بیرنگ با بوی سیر و ماهی گندیده که میزان مجاز آن ۰,۳ PPM بوده و یک قرص سه گرمی آن ۷۵ PPM گاز آزاد می نماید.

         حداکثر تحمل انسان ۱۰۰-۱۹۰ PPM در یک ساعت است. ۲۰۰۰ PPM آن در ظرف چند دقیقه منجر به مرگ می شود.اخیرا" مصرف این قرص در جوانان بقصد خودکشی شایع شده است.

         این گاز با اختلال و ممانعت از سنتز پروتئین سلولی عمل نموده و نهایتا" پرمابلیته دیواره سلولی را در برابر یون های حیاتی مسدود و منجر به توقف عمل سلولی می گردد. بدلایل ناشناخته این اختلالات بیشتر محدود به سلول های قلبی و ریوی و عروق انتهائی می باشد ضایعات پاتولوژیکی یاد شده در پاره ای موارد در کبد و کلیه نیز مشاهده می گردد.

         در دو مورد بیمار گزارش شده مسمومیت اتفاقی و غیر عمد بدنبال استنشاق گاز فسفین رها شده در اطاق خواب آنان اتفاق افتاده است. موارد نادری از مسمومیت های اتفاقی با این گاز در نشریات پزشکی به نگارش درآمده است.  

          پره اکلامپسی یکی از عوارض نسبتا" شایع در حاملگی و یکی از علل سه گانه مرگ و میر مادران حامله می باشد از جمله علل مرگ در پره اکلامپسی اضافه شدن تشنج به تابلوی بیماری و تبدیل آن به اکلامپسی است.

          سولفات منیزیم یکی از اقلام دارویی است که برای جلوگیری از بروز تشنج در پره اکلامپسی تجویز می شود. از داروهای دیگری که در این مورد توصیه شده است فنی توئین می باشد هرکدام از این موارد مزایا و معایبی دارند . در این مطالعه که در سال ۱۳۷۲ در بیمارستان فاطمیه همدان انجام گرفت به روش کارآزمائی بالینی کنترل شده ۶۰ بیمار پره اکلامپتیک بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۳۰ بیمار با داروی فنی توئین و ۳۰ بیمار با سولفات منیزیم تحت درمان قرار گرفتند. نتایج حاصله دو مورد تشنج در گروه درمان با فنی توئین (۶/۶%) و یک مورد تشنج در گروه درمان با سولفات منیزیم (۳/۳) را گزارش نمود . آزمون تفاوت معنی داری را در کنترل تشنج بین دو دارو نشان نداد.

    بلع داروی نظافت (واجبی) بعلت مواد سوزاننده خود از دیرباز جهت خودکشی خصوصا" در ایران سابقه داشته است. این ماده با ایجاد ضایعات شدید در مری و معده و مسمومیت سیستمیک باعث مرگ بیماران می شود. تزریق داخل وریدی آرسنیک که از مواد اصلی داروی نظافت می باشد در کشور ایتالیا نیز گزارش شده است. ولی تزریق داخل شریانی آن و اثرات بالقوه مخرب و سوزاننده آن بر روی سطوح شریانی و ایجاد ترومبوزهای وسیع آن در عروق ظاهراً در ادبیات پزشکی موجود نمی باشد.

    گزارش حاضر مربوط به بیماری است که با تزریق داخل شریانی داروی نظافت و علائم ایسکمی عروقی اندام تحتانی در سال ۱۳۷۷ به بیمارستان مباشر همدان مراجعه نموده است و سیر بالینی بیمار را از ایسکمی و آمبولکتومی  و نهایتا" گانگرن اندام بعلت شدت ضایعات و آمپوتاسیون اندام را پی می گیرد.

  هرساله تعداد زیادی براثر مسمومیتهای دارویی و شیمیایی به اورژانسها مراجعه و تحت درمان قرار می گیرند و تعدادی نیز بدنبال شدت عوارض حاصله فوت می کنند. اکثر مراجعین را بیمارانی تشکیل میدهند که به قصد خودکشی اقدام به این کار میکنند و در درجه بعدی کسانی قرار دارند که در اثر سوء مصرف مواد مخدر دچار مسمومیت شده اند. در این مطالعه هدف ما بررسی یکساله مرگ و میر ناشی از مسمومیتها در بیمارستان سینا شهر همدان در سال ۱۳۸۰ بوده است.

          این تحقیق بصورت توصیفی و گذشته نگر بوده و بر این اساس اطلاعات لازم از پرونده های بیمارانی که بعلت مسمومیتهای مختلف دارویی و شیمیایی به این مرکز مراجعه کرده و نهایتاً بر اثر شدت مسمومیت و عوارض حاصل از آنها فوت کرده اند جمع آوری گردیده است.اطلاعات بدست آمده در فرمهای مخصوص جمع آوری و پس از تجزیه وتحلیل پارامترهای مختلفی از جمله سن، جنس، عامل و زمان مسمومیت، میزان تحصیلات، مدت زمان بستری ، انگیزه مصرف ، زمان مصرف ، زمان مرگ پس از مراجعه به بیمارستان و عوارض منجر به فوت مشخص گردیده است. 

          نتایج بدست آمده نشان میدهد که از تعداد ۱۰۷۹ بیمار مسموم تعداد ۴۷ نفر بر اثر شدت عوارض حاصله فوت کرده بودند. از این تعداد مردان با ۷۴,۵% نسبت به زنان با ۲۵.۵% بیشترین تعداد مرگ ومیر را به خود اختصاص داده بودند. ۶۸.۱% بیماران فوت شده بطورعمدی اقدام به خودکشی کرده بودند و در ۲۱.۳%موارد در کسانی دیده شد که در اثر سوء مصرف مواد دچار مسمومیت شده بودند. در هر کدام از سنین بین ۲۰-۱۰ سال و همچنین سنین بالای ۵۰ سال تعداد ۱۲ نفر فوت شده داشتیم که بیشترین تعداد را شامل می شدند. بیشترین سموم مصرفی به ترتیب ارگانو فسفره ها، اپیوئیدها، علف کشها و در درجات بعدی سایر داروها ومواد شیمیایی قرار داشتند. شایعترین عارضه منجر به مرگ عوارض تنفسی بود. آزمایشات سم شناسی بر روی اجساد در بیشتر موارد منفی بود و بیشترین موارد مثبت گزارش شده آرسنیک و متانول بود. بیشترین موارد مرگ (۵۵.۳%) در بین بیمارانی مشاهده شد که بیش از ۶ ساعت پس از مسمومیت به بیمارستان مراجعه کرده بودند.

          نتیجه نهایی نشان دهنده میزان بالای مسمومیت با سموم ارگانوفسفره و اپیوئیدها و مرگ و میر ناشی از آنها نسبت به سایر داروها و سموم در همدان میباشد.

مقدمه و هدف: در بررسی های انجام شده در نقاط مختلف ، گزارش شده است که عناصر کمیاب مانند مس و روی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی اثر می گذارند. دیده شده که سطح سرمی مس در بیماران مبتلا به بروسلوزیس نیز تغییر می یابد . با توجه به اینکه بروسلوزیس بیماری آندمیک ، شایع و از مشکلات بهداشتی ایران است ، با طراحی یک مطالعه ، سطح سرمی مس در بیماران مبتلا به بروسلوزیس و افراد سالم را با هم مقایسه کردیم .

روش کار: یک مطالعه توصیفی - مقطعی جهت بررسی سطح سرمی مس در بیماران دچار بروسلوزیس و گروه کنترل انجام شد . هشتاد و شش نفر که چهل و سه نفر بیمار (۳۴ مرد و ۹ زن) و چهل و سه نفر افراد سالم بودند ، وارد مطالعه شدند. سطح سرمی مس توسط اسپکتروفتومتر جذبی خودکار در بیماران در مقایسه با افراد سالم ، اندازه گیری شد. برای تعیین نرمال بودن یا نبودن توزیع متغیرها از آزمون غیر پارامتری کولموگرف اسمیرنوف استفاده شد. نتایج: میانگین سنی افراد بیمار مبتلا به بروسلوزیس در مطالعه ۱۵,۱۰± ۴۰.۱۴ سال با محدوده سنی ۱۴ تا ۶۰ سال بود. بیشترین علامت بالینی در بیماران تحت مطالعه ، درد مفاصل (غیر از کمردرد) بود به طوریکه ۳۷ بیمار (۸۶%) دچار آن بودند. غلظت سرمی مس در بیماران دچار بروسلوزیس به شکل مشخصی بیشتر از افراد سالم بود (P<۰.۰۰۱) (۱۶۰.۸۴±۵۴.۶۱ , ۱۰۱.۷۴±۲۷.۳۷ μg/dl respectively) .

نتیجه نهایی: غلظت سرمی مس ، بطور مشخصی در بیماران دچار بروسلوزیس در مقایسه با افراد سالم ، تغییر میکند لذا توصیه میشود که از غلظت سرمی مس ، بعنوان یک مارکر در تشخیص بروسلوز استفاده شود و با توجه به اینکه بدنبال ابتلا ، سطح سرمی آن بالا می رود پیشنهاد میشود که مطالعه دیگری طراحی شود که تغییرات سرمی این عنصر قبل و در طی درمان بررسی شود .

مقدمه و هدف: بر اساس شواهد موجود، یکی از مسیرهای مولکولی دخیل در تکثیر و تمایز به استخوان سلول ها مسیرسیگنال دهی Wnt است. از طرف دیگر مطالعات نشان داده است که ۶-bromoindirubin-۳?-oxim (BIO) قادر است این مسیررا فعال نماید. در مطالعه حاضر تاثیر BIO بر تکثیر و تمایز به استخوان سلول های بنیادی مزانشیمی بررسی شده است.

روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، از سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی استفاده شد. ابتدا برخی غلظتهای BIO از لحاظ تاثیر بر توان زیستی سلولها ارزیابی گردید. سپس غلظتهایی از BIO شامل ۰,۰۱، ۰.۱، ۱ ، ۱.۵ میکرومولار که تاثیرات منفی برتوان زیستی سلول ها نداشتند، انتخاب شدند و به عنوان مکمل به محیط کشت تکثیر و تمایز به استخوان سلولهای بنیادی مزانشیمی اضافه شدند. برای بررسی اثر BIO بر تکثیر سلولها، تعداد دوبرابر شدن جمعیت سلولی محاسبه شد. برای مطالعه اثر BIO بر تمایز به استخوان ، میزان بیان نسبی ژن های ویژه استخوانی و میزان معدنی شدن کشت تمایز تعیین گردید. در تمامی این بررسیها، کشت بدون BIO به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و برای ارزیابی داده از آزمون آماری ANOVA استفاده گردید.

نتایج: نتایج تعیین دوبرابر شدگی جمعیت سلولی نشان داد که میزان این شاخص رشد درگروه ۰,۱ و ۱ میکرومولار بطور معنی داری بیش از گروههای دیگر است (P<۰.۰۵). بررسی میزان تمایز نشان دهنده تاثیرات منفی BIO بر تمایز به استخوان سلول های بنیادی مزانشیمی بود. بطوریکه سلول ها در تمام غلظتهای مورد استفاده نسبت به گروه کنترل، ژن های استئوکلسین و آلکالین فسفاتاز را به میزان کمی بیان کردند و میزان معدنی شدن کشت آنها بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود.

نتیجه نهائی: روی هم رفته به نظر می رسد BIO تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی را تحریک می نماید، در حالیکه تأثیرات مهاری بر تمایز به استخوان این سلول ها دارد.

مقدمه و هدف: امروزه تصفیه فاضلاب صنایع توجه بسیاری از دولت ها و متخصصان محیط زیست را به خود جلب کرده است. اساساً آلودگی این فاضلاب ها به دلیل حضور آلاینده های آلی از قبیل رنگ ها، هیدرو کربن های هالوژنه، ترکیبات فنلی و غیره می باشد. در این میان، فنل به طور گسترده ای در صنایع نفت، پتروشیمی، تولید زغال سنگ و صنایع داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. روش های متعددی از قبیل جذب سطحی، اکسیداسیون مرطوب با پراکسید، اکسیداسیون مرطوب با هوا، ازن زنی و غیره به منظور حذف فنل از آب مورد استفاده قرار گرفته که هر کدام از این روش ها دارای مزایا و معایبی می باشند. هدف از این مطالعه نیز تعیین کارایی پامیس اصلاح شده با مس بعنوان جاذب در حذف فنل بوده است.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی بوده که از گرانول سنگ پامیس منطقه قروه استان کردستان با مش ۲۰ استفاده شده است. نمونه ها ابتدا با سولفات مس اصلاح گردید. در ادامه نمونه پساب حاوی فنل بطور مصنوعی در آب مقطر تهیه شده و در مراحل جداگانه تاثیر پارامترهای pH (۳، ۷، ۱۲)، غلظت اولیه فنل (۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ میلی گرم بر لیتر)، زمان تماس (۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰، ۱۲۰) و دوز پامیس اصلاح شده (۰,۲۵، ۰.۵، ۰.۷۵، ۱ گرم) در یک راکتور ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین مشخصات ساختاری پامیس اصلاح شده از تکنیک های پراکنش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. در این مطالعه همچنین، از مدل های ایزوترمی لانگمیر و فروندلیخ در جذب فنل توسط پامیس استفاده گردید. همچنین pHPZC جاذب به منظور تعیین pH بهینه فرآیند جذب تعیین گردید.

نتایج: نتایج آزمایش نشان داد کارایی حذف با افزایش زمان تماس، غلظت اولیه فنل و دوز پامیس اصلاح شده نسبت مستقیم و با افزایش pH، نسبت معکوس دارد. جذب فنل با مدل فروندلیخ انطباق بیشتری داشت. همچنین pHPZC پامیس اصلاح شده برابر با ۷,۷ تعیین شد.

نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که نمونه پامیس اصلاح شده قابلیت خوبی در حذف فنل دارد. با توجه به ارزان بودن پامیس و سادگی اصلاح آن، استفاده از این جاذب در حذف آلاینده های خطرناک در آب و فاضلاب توصیه می شود.

مقدمه و هدف: روش رایج در برآورد بقا، مدل کاکس است که اعتبار نتایج آن، به پذیره مخاطرات متناسب وابسته است. روش k- نزدیکترین همسایگی یک روش ناپارامتری برای احتمالات بقا در جوامع ناهمگن می­باشد. هدف این مطالعه مقایسه کارایی مدل کاکس و روش k- نزدیکترین همسایگی (KNN) است.

روش کار: این مطالعه کوهورت گذشته­نگر بر روی ۴۷۵ بیمار دریافت کننده پیوند کلیه طی سال­های ۱۳۹۰-۱۳۷۳ شهر همدان می­باشد. اطلاعات از پرونده­های پزشکی بیماران استخراج شد. مدت زمان بین پیوند کلیه و رد برگشت ناپذیر پیوند به عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. برای مدل­سازی داده­ها، از مدل کاکس و روش KNN و برای مقایسه کارایی مدل­ها  از خطای پیش­بینی نمره بری­یر استفاده شد. 

نتایج: از ۴۷۵ گیرنده پیوند، ۵۵ نفر (۱۱,۵۰%) رد پیوند داشتند. میزان بقای ۵ ، ۱۰ و ۱۵ سال به ترتیب ۹۱.۷۰%، ۸۴.۹۰% و ۷۴.۵۰% بدست آمد. تعداد همسایگی بهینه با روش اعتبار سنجی متقاطع برابر ۴۵ بدست آمد. نمره بری­یر برای الگوریتم KNN در زمان­های ۵، ۱۰ و ۱۵ سال ۰,۰۰۳، ۰.۰۰۶ و ۰.۰۰۷ و برای مدل کاکس به ترتیب ۰.۰۳۶، ۰.۰۵۸ و ۰.۰۶۹ بدست آمد. روش KNN با تعداد همسایگی ۴۵ خطای پیش­بینی کمتری در زمان­های ۵، ۱۰ و ۱۵ سال نسبت به مدل کاکس دارد که نشان می­دهد این روش عملکرد بهتری دارد.

نتیجه نهایی: نتیجه این مطالعه نشان می­دهد که پیش­بینی روش KNN نسبت به مدل کاکس زمانی که حجم نمونه بالا و تعداد متغیر­های پیشگو زیاد است، دقت بالاتری دارد.

مقدمه و هدف: فلزات سنگین از آلاینده­های مهمی هستند که همراه ذرات معلق در جو پراکنده شده و به­دلیل اثرات سمی و سرطان­زایی، اندازه­گیری و کنترل آن­ها از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا این پژوهش با هدف بررسی غلظت عناصر کبالت، کروم و منگنز در رسوب خشک اتمسفری شهر همدان در سال ۱۳۹۳ انجام یافت.

روش کار: پس از جمع­آوری ۱۲ نمونه گردوغبار هوا از ۳ ایستگاه منتخب به روش استاندارد و انجام مراحل آماده­سازی آن­ها در آزمایشگاه، نسبت به قرائت غلظت فلزات سنگین در نمونه­ها توسط دستگاه نشر اتمی اقدام شد. همچنین پردازش آماری داده­ها نیز توسط نرم­افزار  SPSSانجام یافت.

نتایج: کمینه و بیشینه میانگین غلظت عناصر بر حسب میلی‌گرم در کیلوگرم برای کبالت با ۱۹/۰ و ۲۹/۰ به‌ترتیب مربوط به ایستگاه­های کم‌ترافیک و پرترافیک، برای کروم با ۶۵/۰ و ۰۲/۱ به‌ترتیب مربوط به ایستگاه‌های کم‌ترافیک و حومه و برای منگنز با ۲۳/۷ و ۸۲/۸ به‌ترتیب مربوط به ایستگاه‌های کم‌ترافیک و پرترافیک می­باشد. همچنین مقایسه میانگین غلظت فلزات با رهنمود سازمان بهداشت جهانی نشان داد که میانگین غلظت فلزات کم­تر از حد مجاز است.

نتیجه­ نهایی: گرچه در حال حاضر میانگین غلظت عناصر مورد ارزیابی در گرد و غبار هوای شهر همدان بیش­تر از حدمجاز نیست، اما عدم پایش مداوم غلظت فلزات ­سنگین در گردوغبار و ذرات معلق هوای شهرها، می­تواند منجر به ورود انواع آلاینده­های مضر از جمله فلزات سنگین به هوا شده و سلامت شهروندان را با مخاطره مواجه کند.