Avicenna Journal of Clinical Medicine
مجله پزشكي باليني ابن سينا
Avicenna J Clin Med
Medical Sciences
http://sjh.umsha.ac.ir
1
admin
2588-722X
2588-7238
-
10.52547/ajcm
-
-
-
fa
jalali
1397
9
1
gregorian
2018
12
1
25
3
online
1
fulltext
fa
اثر سیتاگلیپتین و ویتامین D3 بر ترشح فاکتورهای التهابی TNF-αو IL-6 در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
Effect of Sitagliptin and Vitamin D3 on Secretion of IL-6 and TNF-α Inflammatory Factors in Patients with Type 2 Diabetes
سایر تخصص هاي باليني
Other Clinical Specialties
پژوهشي
Original
<span style="font-family:tahoma;"><strong><span style="position:relative;top:-1.0pt;letter-spacing:.2pt;"><span style="color:#274CC3;"><span style="font-size:10.0pt;">سابقه و هدف:</span></span></span></strong> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">دیابت یکی از شایعترین بیماریهایی است که با مقاومت انسولینی و افزایش میزان قند خون مشخص میشود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ضد التهابی احتمالی سیتاگلیپتین (</span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">Sitagliptin</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">) و ویتامین </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span></span> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">(</span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">VitD3</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">) بر سایتوکاینهای پیشالتهابی </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span></span> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">و </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">TNF-α</span></span></span> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (</span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">T2DM: </span></span></span><span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">Type 2 Diabetes</span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;"> Mellitus</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">) انجام شد.</span></span><br>
<strong><span style="position:relative;top:-1.0pt;"><span style="color:#274CC3;"><span style="font-size:10.0pt;">مواد و روشها:</span></span></span></strong> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">در این مطالعه مورد- شاهدی نمونههای خون از 20 بیمار دیابتی نوع دو و 20 فرد سالم جمعآوری شدند. سلولهای تکهستهای خون محیطی به روش فایکول جدا گشته و با </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">PHA</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;"> (</span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">Phytohemagglutinin</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">) در حضور و عدم حضور سیتاگلیپتین و ویتامین </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;"> به مدت چهار روز کشت داده شدند. در ادامه، سطح </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;"> و </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">TNF-α</span></span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;"> تولیدشده توسط سلولها به روش الایزا اندازهگیری گردید.</span></span><br>
<strong><span style="position:relative;top:-1.0pt;letter-spacing:.1pt;"><span style="color:#274CC3;">یافتهها:</span></span></strong> تولید <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span> در گروه بیماران پس از تحریک با <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">PHA</span></span> در مقایسه با افراد گروه کنترل افزایش معناداری را نشان داد (03/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>). همچنین، سیتاگلیپتین باعث کاهش سطح <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span> در بیماران (001/0<span dir="LTR">P≤</span>) و افراد گروه کنترل (03/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) در مقایسه با کشتهای حاوی <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">PHA</span></span> گردید و ویتامین <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span> منجر به کاهش سطح <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span> در بیماران (001/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P≤</span></span>) و گروه کنترل (02/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) در مقایسه با کشتهای حاوی <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">PHA</span></span> شد. علاوهبراین، سیتاگلیپتین به همراه ویتامین <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span> باعث کاهش <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">IL-6</span></span> در مقایسه با کشتهای دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span> هم در گروه بیمار (02/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>، 002/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) و هم در گروه کنترل (002/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>، 03/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) گردید. شایان ذکر است که سیتاگلیپتین به همراه ویتامین <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span> باعث کاهش مضاعف <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">TNF-α</span></span> در مقایسه با کشتهای دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین <span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span> هم در گروه بیمار (04/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>، 002/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) و هم در گروه کنترل (04/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>، 03/0<span dir="LTR"><span style="font-size:9.0pt;">P=</span></span>) گشت.<br>
<strong><span style="position:relative;top:-1.0pt;"><span style="color:#274CC3;"><span style="font-size:10.0pt;">نتیجهگیری:</span></span></span></strong> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">مصرف </span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">ویتامین </span></span><span dir="LTR"><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:9.0pt;">D3</span></span></span> <span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">به همراه سیتاگلیپتین، اثر ضد التهابی بیشتری در بیماران </span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">دارد و ممکن است </span></span><span style="color:windowtext;"><span style="font-size:10.0pt;">با کاهش دوز مصرفی سیتاگلیپتین به کاهش اثرات جانبی احتمالی این دارو کمک کند.</span></span></span>
<strong>Background and Objective:</strong> Diabetes mellitus is one of the most commonly reported diseases that is associated with insulin resistance and increased blood glucose levels. The aim of this study was to determine the probable anti-inflammatory effects of sitagliptin and vitamin D3 (VitD3) on pro-inflammatory IL-6 and TNF-α in patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM).<br>
<strong>Materials and Methods:</strong> In this case-control study, 20 blood samples of patients with T2DM and healthy controls (HCs) were collected (n=20). Peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) were isolated using the Ficoll-Paque method and cultured with Phytohemagglutinin (PHA) in the presence or absence of sitagliptin and VitD3 for 4 days. The enzyme-linked immunosorbent assay was used to analyze the levels of IL-6 and TNF-α produced by PBMCs.<br>
<strong>Results:</strong> After PHA stimulation, the production of IL-6 was increased significantly in T2DM patients compared to HCs (P=0.03) . Compared to PHA cultures, sitagliptin and VitD3 resulted in the reduction of IL-6 production in patients (P≤0.001, P≤0.001), and HCs (P=0.03, P=0.02), respectively. Moreover, with regard to the cultures with sitagliptin or VitD3, sitagliptin with VitD3 reduced the level of IL-6 in both groups of patients (P=0.02, P=0.002) and HCs (P=0.002, P=0.03). There was a significant reduction in the level of TNF-α by sitagliptin with VitD3 in patients (P=0.04, P=0.002) and HCs (P=0.04, P=0.03) , compared to cultures with sitagliptin or VitD3.<br>
<strong>Conclusion:</strong> According to the results, it can be concluded that the combined use of sitagliptin and VitD3 is more influential regarding the anti-inflammatory effects on patients. In addition, the reduction of sitagliptin dose may result in decreasing its possible side effects
دیابت شیرین نوع دو, سیتاگلیپتین, ویتامین D3
Diabetes Mellitus Type 2, Sitagliptin, Vitamin D3
134
141
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-12-1048-2&slc_lang=fa&sid=1
Elham
Mahabadi-Ashtiyani
الهام
مهآبادی آشتیانی
10031947532846009009
10031947532846009009
No
دانشگاه علوم پزشکی همدان
Vida
Sheikh
ویدا
شیخ
10031947532846009010
10031947532846009010
No
دانشگاه علوم پزشکی همدان
Shiva
Borzouei
شیوا
برزویی
10031947532846009011
10031947532846009011
No
دانشگاه علوم پزشکی همدان
Iraj
Salehi
ایرج
صالحی
10031947532846009012
10031947532846009012
No
دانشگاه علوم پزشکی همدان
Mahdi
Alahgholi-Hajibehzad
مهدی
الهقلی حاجیبهزاد
mhajibehzad@yahoo.com
10031947532846009013
10031947532846009013
Yes
Assistant Professor, Department of Immunology, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
استادیار، گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران