fa
jalali
1385
3
1
gregorian
2006
6
1
13
1
online
1
fulltext
fa
مطالعه ایمونوهیستوشیمیایی تغییرات کلاژن نوع IV در غشای پایه کلافه های گلومرولی در موشهای دیابتی نژاد Balb/c
Immunohistochmical Study of Glomerular Mesengial Collagen IV Expression in Diabetic Balb/c Mice
مقدمه و هدف: ماده خارج سلولی دارای ماکرومولکولهای متعددی است که از آن جمله می توان به ترکیباتی از قبیل انواع کلاژن اشاره نمود. از آنجا که کلاژن نوع IV نقش تعیین کننده ای در تشکیل غشای پایه و بافت مزانشیال گلومرولهای کلیوی ایفا می نماید, استرس های اکسیداتیو ناشی از محیط های هیپر گلیسمیک یکی از عواملی است که می تواند با تاثیر گذاری بر افزایش سنتز این نوع کلاژن روند فیلتراسیون گلومرولی را تحت تاثیر قرار دهد و از این طریق بر ساختمان بافتی و عملکرد کلیه ها تاثیر بگذارد. لذا در پژوهش حاضر سعی گردیده است تا تغییرات ناشی از دیابت در میزان کلاژن غشای پایه کلافه های گلومرولی مورد مطالعه و ارزیابی قرار گیرد.
روش کار : برای این مطالعه تجربی از 24 موش نر دو ماهه نژاد balb/c استفاده شد که بطور تصادفی به دو گروه تجربی و دو گروه کنترل 1 و 2 تقسیم شدند. در مرحله بعد سلولهای بتای جزایر لانگرهانس پانکراس نمونه های مربوط به گروههای تجربی با استفاده از تزریق mg/kg160 آلوکسان تخریب گردید و گروههای کنترل بدون دریافت آلوکسان بصورت دست نخورده باقی ماندند. سپس به منظور بررسی تفاوت تغییرات کوتاه مدت و دراز مدت تاثیر دیابت بر کلیه و مقایسه آن با گروههای کنترل با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال که بر علیه کلاژن نوع IV به کار گرفته شد, تغییرات غشای پایه گلومرولهای کلیوی در گروه تجربی1 و کنترل 1 پس از 8 هفته و گروه تجربی2 و کنترل 2 پس از 16 هفته از شروع دیابت مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این, حجم کلافه های گلومرولی نیز با استفاده از تکنیک های استریولوژیکی, در گروههای تجربی وکنترل مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج : یافته های این پژوهش نشان داد که هرچند تفاوت قابل ملاحظه ای بین گروههای تجربی و کنترل 1 وجود ندارد اما در مقایسه بین گروههای تجربی و کنترل 2 این اختلاف معنی دار است. بر این اساس واکنش غشای پایه کلافه های گلومرولی نمونه های دیابتیک نسبت به آنتی بادی کلاژن نوع IVمثبت و ضخامت غشای پایه کلافه های گلومرولی نیز در گروه دیابتیک 16 هفته ای نسبت به سایر گروهها به شکل معنی داری نسبت به گروه کنترل و تجربی 1 نیز افزایش یافته است (p<0.05) در حالیکه این تفاوت بین گروه کنترل و گروه دیابتیک 8 هفته ای معنی دار به نظر نمی رسد. علاوه بر این در اندازه گیری کلافه های گلومرولی افزایش حجم مشخصی در بافت مزانژیال گروه 16 هفته ای دیده می شود (106;mum3x4.635∓0.289) که این تغییر حجم در گروه 8 هفته ای (106;mum3x3.504∓0.189) و کنترل (106;mum3x3.422∓0.140) معنی دار به نظر نمی رسد.
نتیجه نهائی : ابتلا به دیابت در دراز مدت می تواند از طریق واکنش بافت مزانژیال و غشای پایه گلومرول ها و توبول های کلیوی در مقابله با غلظت بالای گلوکز به ترشح بیش از حد کلاژن نوع IV منجر شود که این موضوع به سهم خود به افزایش حجم کلافه ای و کاهش فیلتراسیون گلومرولی کمک می نماید.
Introduction & Objective: Extra-cellular matrix and basement membrane play important roles in many developmental phenamenon during development and after birth. Among the components of the basement membrane, collagen fibers specially type IV, are the most important part of this area. As kidney is one of the target organs in diabetes mellitus and diabetic nephropathy is a major cause of end stage-renal disease and result an increase in morbidity and mortality of effected individuals, therefore early diagnosis leads to better treatment. The aim of this investigation was to study the primary diagnostic parameters by special regards to collagen IV fibers.
Materials & Methods: In this study, 24 male balb/c mice were divided into experimental and control groups. In experimental group, the beta cells of Langerhance were chemically destroyed by an injection of 160 mg/kg alloxan and subdivided in experimental groups 1 and 2. Controls were kept untreated. Experimental group 1and 2 were sacrified 8 and 16 weeks after treatment with alloxan respectively. The same procedure was performed for control group. Immunohistochmical studies were carried out using monocolonal antibody against collagen type IV in Glomeruli. In addition, using morphometrical and stereological methods the volume of the glumerles was compared in all groups.
Results: Our finding showed that in experimental groups with special regards in 16 weeks diabetic mice, the rate of collagen type IV in basement membrane around the parietal layer of Bowman capsule, mesangial cells and endothelium of capillary in glomerules increased significantly compared to controls and experimental group 1 (p<0.05), while there was not a significant difference among experimental group 2 and controls. Our data also revealed that the number of mesangial cells as well as glomerular volume increased significantly in experimental 2 (4.635±0.289×106µm3) compared to experimental 1 (3.504±0.189×106µm3) and controls (3.422±0.140×106µm3).
Conclusion: This study indicated that any increase in the amount of collagen type IV in glomerules as well as mesangial cells and glomeruli volume which may happen early in diabetes mellitus, could be able to affect the physiology of the kidneys and it is a helpful tool for early diagnosis of affected kidney.
Collagen Type IV , Diabetes Mellitus , Glomerular Basement Membrane , Mice
دیابت شیرین , غشای پایه گلومرولی , کلاژن نوع IV , موش
5
11
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-444&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/24
1394/10/3
2015/12/24
1394/10/3
Mahdi
Jalali
مهدی
جلالی
Mejalaly@yahoo.co.in
0031947532846001880
0031947532846001880
Yes
Mohammad Reza
Nikravesh
محمدرضا
نیکروش
0031947532846001881
0031947532846001881
No
fa
ارزیابی حساسیت و ویژگی آزمایش CA19-9 در تشخیص آدنوکارسینوم معده
Evaluation the Sensitivity and Specificity of CA 19-9 Test in Gastric Adenocarcinoma
مقدمه و هدف : آدنوکارسینوم معده یکی از بدخیمی های شایع می باشد و بر اساس آمارهای موجود شیوع آن در ایران پس از سرطان مری در درجه دوم قرار دارد. با توجه به شیوع و شدت این بدخیمی آنچه که بیشتر اهمیت دارد مسأله تشخیص زودرس و جراحی به موقع این تومور است . بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین حساسیت و ویژگی آزمایش CA19-9 در تشخیص آدنوکارسینومای معده انجام گرفت.
روش کار : این پژوهش از نوع مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که بصورت آینده نگر انجام شده است. جامعه آماری آنرا 35 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم معده که با پاتولوژی به اثبات رسیده است به عنوان گروه مورد و 35 نفر افراد غیر مبتلا به آدنوکارسینوم معده بعنوان گروه شاهد که به بخش گوارش و پاتولوژی بیمارستان اکباتان شهر همدان مراجعه نموده بودند تشکیل می داد. ابتدا در بیمارانی که با شکایت های گوارشی مشابه از سه ماه قبل مراجعه می کردند آندوسکوپی و بیوپسی انجام می گرفت و بر اساس نتیجه پاتولوژی بیماران در یکی از دو گروه مبتلا به آدنوکارسینوم و گروه شاهد قرار می گرفتند سپس در هر دو گروه تست CA19-9 به انجام می رسید و نتایج بدست آمده در چک لیست ثبت می گردید و به کمک نرم افزار EPI6 و آزمون ;chi2 تجزیه و تحلیل می شدند.
نتایج : این مطالعه نشان داد که نقطه قطع 35 برای CA19-9 با حساسیت و ویژگی مطلوب و بالایی برای رد یا تشخیص آدنوکارسینومای معده همراه می باشد بطوریکه در این نقطه حساسیت تست 77.1% و اختصاصیت آن 97.1% می باشد. همچنین نتایج مطالعه نشان داد استفاده از این تست جهت تشخیص آدنوکارسینومای معده قبل از انجام اقدامات تهاجمی بسیار ارزشمند و مفید می باشد.
نتیجه نهائی : تست CA19-9 دارای حساسیت و ویژگی بالایی جهت تشخیص یا رد آدنوکارسینومای معده می باشد.
Introduction & Objective: The objective of this study was to determine the sensitivity and specificity of CA 19-9 test in diagnosis of gastric cancer patients.
Materials & Methods: This prospective and cross-sectional study was carried out on 35 patients with gastric cancer and 35 patients without adenocarcinoma of gaster as a control group. Theses patients were referred to alimentary and pathology wards in Ekbatan Hospital of Hamadan city. After selection of the patients who had the inclusion criteria, CA19-9 level was determined, and information collected in a checklist. Then statistical analysis was performed using c2 test.
Results: Cut off point of 35 was determined as a suitable point with high sensitivity and specificity for diagnosis of gastric carcinoma. In cut off point of 35 the sensitivity and specificity was 77.1% and 97.1% respectively. CA 19-9 was a fairly good test for diagnosis of gastric cancer before performing any invasive methods.
Conclusion: CA19-9 is a sensitive and specific test for gastric cancer.
Adenocarcinoma , CA-19-9 Antigen , Sensitivity , Specificity
آدنوکارسینوم , آنتی ژن CA19-9 , حساسیت , ویژگی
12
17
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-445&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/24
1394/10/3
Mohammad
Jafari
محمد
جعفری
mj105105@yahoo.com
0031947532846001883
0031947532846001883
Yes
fa
بررسی رابطه اندازه خونریزی غیر تروماتیک در ناحیه هسته های قاعده ای مغز با مرگ و میر ناشی از آن
The Relationship of Hematoma Size and Mortality in Non-Traumatic Intra-Cerebral Hemorrhages in Basal Ganglia
مقدمه و هدف : بیماریهای عروقی مغز ( cerebro vascular disease-CVD) شایعترین و مهمترین بیماری نورولوژیک بالغین محسوب می شود و خونریزیهای داخل مغزی ( intracerebral hemorrhage – (ICH) ) در ناحیه عقده های قاعده ای (Basal ganglia- BG) از انواع مهم و شایع CVD می باشد . مطالعات متعددی در مورد ارتباط بین اندازه خونریزی و میزان مرگ و میر در ICH های نواحی مختلف مغز انجام گرفته است ولی بخوبی مشخص نیست که آیا بین سایز هماتوم و میزان مرگ و میر در ICH های ناحیه BG نیز رابطه ای وجود دارد یا نه ؟ مطالعه حاضر به منظور یافتن فرمولی جهت پیش گویی سرانجام خونریزی بر اساس اندازه لخته در ناحیه BG طراحی شد .
روش کار : بررسی حاضر یک مطالعه آینده نگراز نوع توصیفی-مقایسه ای بود که برروی کلیه بیماران بستری با تشخیص قطعی ICH در ناحیه BG در طول مدت یکسال انجام گرفت ( 63 مورد ). با انجام سی تی اسکن مغزی اورژانس سایز هماتوم از روی کلیشه های اسکن تعیین گردد . درمانهای روتین برای همه بیماران یکسان تجویز شد ه بود . علائم فوکال عصبی و سطح هوشیاری بیماران نیز در روز اول بستری و روز ترخیص ارزیابی گردید . نتایج با استفاده از آمار توصیفی در قالب جداول فراوانی نسبی و آزمونهای t و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .
نتایج : 33% موارد منجر به فوت شد . سایز هماتوم در 70% موارد فوت شده بیش از 5cm و در 30% بقیه کمتر از مقدار ذکر شده و در حدود 5-4 cm بود . هیچ موردی از هماتوم با سایز زیر cm 4 منجر به فوت نگردید و کلیه مواردی که لخته هایی با اندازه بیشتر از 5cm داشتند فوت کردند .
نتیجه نهائی : مطالعه حاضر نشان داد که بین اندازه خونریزی و میزان مرگ و میر در ICH های ناحیه BG رابطه معنی داری وجود دارد . لذا می توان از سایز هماتوم بعنوان فاکتوری جهت پیشگویی سرانجام خونریزی در ناحیه BG استفاده کرد.
Introduction & Objective: Among all of the neurologic diseases in adult life, the cerebrovascular disease (CVD) is the most common and important ones. Intracerebral hemorrhage (ICH) in basal ganglia (BG) is one of the common and major types of CVD. The relations between clot size and mortality rate, in different parts of the brain, has been addressed by several researchers. It is unclear whether such a relationship is in BG. Therefore this study was designed to find a formula that predicts outcome of hemorrhage based on clot size in BG.
Materials & Methods: This descriptive-comparative study that was carried out prospectively, conducted on all 63 patients who admitted to the hospital during one year, with definite diagnosis of ICH in BG. After urgent CT scanning, the size of hematoma was determined by scan images. Routine treatment was uniform for all patients. Focal signs and consciousness state were assessed in the first and last days of admission. The data were analyzed using descriptive statistics, frequency tables and chi-square and T- test.
Results: 33% of patients died. Hematoma size in 70% of them was larger than 5cm and in other 30% smaller. None of the hematoma with less than 4cm size was fatal. In patients with clots of 5cm or larger, the mortality was 100%.
Conclusion: The results indicated that, there was meaningful relationship between hematoma size and mortality, in BG hemorrhages. So the clot size can be used as a factor in predicting hemorrhage outcome in BG.
Basal Ganglia , Cerebral Hemorrhage - mortality , Hematoma
خونریزی مغزی ـ مرگ ومیر , عقده های قاعده ای , هماتوم
18
24
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-446&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Parichehr
Ahmadi
پریچهر
احمدی
Ahmadi_P@tabrizu.ac.ir
0031947532846001884
0031947532846001884
Yes
Hormoz
Ayromlou
هرمز
آیرملو
0031947532846001885
0031947532846001885
No
fa
بررسی شیوع اختلال ملال قبل از قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر همدان در سال 1382
Study the Prevalence of Premenstrual Dysphoric Disorder in Hamadan High School Girls in 2003
مقدمه و هدف : اختلال ملال قبل از قاعدگی یکی از انواع اختلالات خلقی است. که 80 ـ 30 درصد زنان آنرا به صورت خفیف و 10ـ2 درصد آنرا بصورت شدید تجربه می کنند. علت سببی این اختلال معلوم نیست ولی یکی از رایج ترین نظریه ها در مورد آن نسبت بالای استروژن به پروژسترون است. علایم اختلال بیشتر به صورت ناامیدی ، بیقراری ، بی ثباتی عاطفی ، عصبانیت و شکایات جسمی ( سردرد ، حساس شدن پستان ها و ادم) ظاهر می شود. بروز علایم مذکور موجب افت عملکرد شغلی و جسمانی گردیده و روابط بین فردی را مخدوش می سازد. هدف مطالعه حاضر تعیین شیوع اختلال ملال قبل از قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر همدان در سال 1382 بود.
روش کار : در مطالعه حاضر که از دسته مطالعات توصیفی ـ تحلیلی می باشد و به صورت مقطعی طراحی گردید با در نظر گرفتن حداکثر خطای نمونه گیری برابر 5 درصد و حدود اطمینان 95 درصد نمونه ای شامل 384 نفر از دختران شاغل به تحصیل در دبیرستان های شهر همدان بصورت تصادفی انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند سئوالات پرسشنامه بر مبنای معیارهای تشخیص اختلال ملال قبل از قاعدگی منطبق بر مرجع روانپزشکی تنظیم شده بود. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSSویرایش دهم و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج : از مجموع 384 دختر مورد مطالعه 172 نفر برابر 44.5 درصد دارای اختلال ملال قبل از قاعدگی بودند که در 18 درصد از آنها شک به سایر اختلالات نظیر افسردگی وجود داشت. 102 نفر از دختران مبتلا برابر 59.3 درصد موارد در یکسال اول پس از شروع قاعدگی دچار علائم اختلال شده بودند. روزهای وجود علائم اختلال ملال قبل از قاعدگی در 20 درصد موارد بیشتر از 3روز گزارش شد. 71.5 درصد از دختران مبتلا به اختلال ملال علائم خلقی ، 61 درصد علائم رفتاری و 73.2 درصد علائم جسمی داشتند. بین اختلال ملال قبل از قاعدگی با علائم رفتاری ، خلقی و هم چنین علائم جسمی ارتباط آماری معنی دار دیده شد (P<0.01).
نتیجه نهائی : شیوع اختلال ملال قبل از قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر همدان نزدیک به شیوع آن در جمعیت عمومی (40 درصد) می باشد. بیش از دو سوم مبتلایان به این اختلال واجد هر سه گروه علائم خلقی ، رفتاری و جسـمی می باشند.
Introduction & Objective: Premenstrual dysphoric disorder is considered as a mood disorders that 30 to 80 percent of women have at least mild symptoms and that 2 to 10 percent have severe symptoms of this disorder. The exact cause of this disorder is not clear, but according to one of the most common theories, it seems to be the higher level of estrogen to progesterone in affected women. The symptoms of this disorder include: hopelessness, agitation, emotional disturbance, anger and physical complaints (headache, breast tenderness and edema). The symptoms cause clinically significant impairment in social, occupational or interpersonal functioning. The purpose of this study was evaluation of the prevalence of premenstrual dysphoric disorder in Hamadan high school girls, in 2003.
Materials & Methods: This was a descriptive-analytic cross-sectional study. Maximum sampling error was considered to be as 5% and confidence interval was 95%. 384 educating high school girls from Hamadan were selected randomly and were asked by questionnaires that were designed on the basis of premenstrual dysphoric disorder criteria, according to psychiatric references. Data were statistically analyzed by SPSS 10 using c2 test.
Results: From 384 studied girls, 172 subjects (44.5%) were diagnosed with premenstrual dysphoric disorder which 18 cases of them were suspicious to have other disorder such as depression. 102 patients among affected girls (59.3%) were diagnosed during the first year of beginning menstruation. Duration of symptoms of premenstrual dysphoric disorder was more than three days in 20% of cases. Mood, behavioral and physical symptoms were coexisted in 71.5%, 61% and 73.2% of the girls with premenstrual dysphoric disorder respectively, and these associations were statistically significant (p<0.01).
Conclusion: Prevalence of premenstrual dysphoric disorder in Hamadan high school girls was near to its prevalence in general population (40%). More than two thirds (2/3) of the patients had also three groups mood, behavioral and physical symptoms together.
Depression , Menstruation , Mood Disorders
اختلالات خلقی , افسردگی , قاعدگی
25
28
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-447&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Abdollah
Farhadi Nasab
عبداالله
فرهادی نسب
chancellor@umsha.ac.ir
0031947532846001900
0031947532846001900
Yes
Khosro
Mani Kashani
خسرو
مانی کاشانی
0031947532846001901
0031947532846001901
No
fa
بررسی ارتباط تعدد زایمان با بیماریهای عروق کرونر در زنان بالاتر از 50 سال
Evaluation of Relationship between Parity and Coronary Artery Diseases in Women with Age Over 50 Years
مقدمه و هدف : بیماریهای عروق کرونر دومین علت مرگ ومیر در زنان بالاتر از 40 سال است.زمینه های اصلی بروز بیماریهای قلبی در زنان شامل سن بالای 55 سال ، هیپرلیپیدمی ، دیابت ،مصرف دخانیات و افزایش فشار خون است. همانطور که می دانیم سطح لیپوپروتئین ها درحاملگی بطور فیزیولوژیک ولی قابل توجه تدریجاً افزایش می یابد و در هفته 36 به حداکثر می رسد. هیپرکلسترومی ناشی از بارداری ممکن است آتروژن باشد. در این مطالعه به بررسی و تعیین ارتباط این مسئله که آیا هیپرلیپیدمی های مکرر در اثر تعدد زایمان می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای عروق کرونر در زنان بالاتر از 50 سال باشد پرداخته شده است.
روش کار : این مطالعه موردی ـ شاهدی بر روی 230 زن بالاتر از 50 سال انجام گردید. 115 نفر از این بیماران به عنوان گروه مورد در بخش قلب بیمارستان اکباتان همدان بستری بودند و در مقابل 115 نفر از بیماران بستری در بخشهای گوارش و جراحی که در بررسی و مشاوره قلب سالم بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. معیارهای ورود به مطالعه نداشتن ریسک فاکتورهای شناخته شده بیماریهای کرونر شامل افزایش فشار خون ، دیابت ، هایپرلیپیدمی ، چاقی ، سابقه خانوادگی بروز زودرس بیماریهای عروق کرونر ،سابقه استعمال سیگار به طور فعال و غیر فعال ، شخصیت تیپ A و سابقه مصرف هورمونهای جنسی بعد از یائسگی (HRT) بود . اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه تکمیلی جمع آوری گردید و با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج : میانگین سن اولین بارداری در گروه مبتلایان 16.09±2 سال و در گروه غیر مبتلا 16.3±2 سال بود که از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05). میانگین تعداد بارداری در گروه مبتلا 7.5±3.1 و در گروه غیر مبتلا 5.9±1.9 بار بود (P<0.001). میزان میانگین کلسترول HDL ، LDL در گروههای مورد و شاهد به ترتیب 164.2 در مقابل 164.1 ، 102.6 در مقابل 105.4 و 34.5 در مقابل 40.5 بود.
نتیجه نهائی : مواجهه با هیپرلیپیدمی مکرر در اثر تعدد حاملگی می تواند در بروز خطر بیماریهای عروق کرونر مطرح باشد بطوری که زایمان 4 بار و بالاتر از آن افزایش خطر قابل توجهی را به فرد تحمیل می کند. در این مطالعه، سن اولین بارداری نقشی در بروز بیماریهای قلبی ـ عروقی نداشت.
Introduction & Objective: The coronary artery disease (CAD) is the second cause of mortality in women over 40. The risk factors of CAD in females include: age over 55, BP>140/90, smoking and hyperlipidemia. As plasma lipoprotein level changes significantly during pregnancy, low density lipoprotein reaches its peak approximately in the week 36 of pregnancy. Hypercholesterolemia induced by pregnancy may be atherogen. The purpose of this study was to evaluate the relationship between multi-parity and CAD.
Material & Methods: In this case-control study 230 women over 50 y were studied in the Ekbatan Hospital, Hamadan in 2005. 115 subjects out of them were considered as case group, who were selected among admitted patients with CAD in the heart ward. Other 115 cases without CAD who were admitted in internal and surgery wards, with normal cardiovascular consultation were selected as control group. Patients with known risk factors such as hypertension, hyperlipidemia, diabetic, obesity, active and passive smoker, Type A personality and any record of hormone replacement therapy were excluded. The data were analyzed using the commercially available software package SPSS version 11. Student?s t-test and ;chi2 were used for analysis and results were expressed as mean ± SD, and p<0.05 was considered as significant level.
Results: Mean ages of the first parity in case and control groups were 16.09±2 and 16.3±2 y respectively that the difference was not statistically significant. Mean of parity in case and control groups was 7.5±3.1 and 5.9±1.9 respectively (P<0.001). The average of cholesterol, HDL and LDL in control group were 164.2, 102.6 and 34.5 mg/dl respectively, and in control they were 164.1, 105.4 and 40.5 mg/dl respectively.
Conclusion: Exposure with repeated hyperlipidemia induced pregnancy may increase the risk of CAD particularly in women with more than 4 parity. Age of the first pregnancy was not observed as a risk factor of CAD.
Coronary Artery Disease , Parity
بیماری کرونر , تعداد زایمان
29
32
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-448&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Mohsen
Gharakhani
محسن
قراخانی
dr_gharakhani@yahoo.com
0031947532846001902
0031947532846001902
Yes
Marzieh
Farimani
مرضیه
فریمانی
0031947532846001903
0031947532846001903
No
fa
سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در زنان باردار شکم اول در شهر همدان در سال 83-1382
Seroepidemiology of Toxoplasmosis among Pregnant Women in Hamadan City
مقدمه و هدف : توکسوپلاسموز از شایع ترین عفونتهای انگلی در انسان و حیوانات خونگرم می باشد که در بالغین سالم از نظر ایمنی عفونت مزمن، در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی بیماری کشنده ودر زنان باردار, سقط یا اختلالات مادرزادی در جنین ایجاد می نماید. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع توکسوپلاسموز در زنان باردار شکم اول در شهر همدان برای برآورد بار مشکل و اهمیت بهداشتی این آلودگی در گروه در معرض خطر می باشد.
روش کار : این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است. با نمونه برداری خوشه ای تصادفی 576 نفر از مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی انتخاب شدند. پس از ثبت اطلاعات در پرسشنامه و تهیه نمونه خون از این افراد آنتی بادی توتال علیه توکسوپلاسما گوندی در سرم آنها با روش IFA مورد آزمایش قرار گرفت و عیار 1:20 و بالاتر به عنوان مثبت و حد آلودگی به توکسوپلاسموز تعیین گردید. همچنین تحلیل یافته ها به وسیله آمار توصیفی و آزمون مجذور کای صورت گرفت.
نتایج : در این مطالعه شیوع توکسوپلاسموز 33.5% تعیین گردید بیشترین و کمترین میزان شیوع به ترتیب در افراد بی سواد (61.5%) و افراد دیپلمه (28.4%) دیده شد و رابطه معنی داری بین شیوع آلودگی و سن ، نحوه مصرف گوشت ، استفاده از گوشت تازه در تهیه کباب و میزان مصرف سبزیجات خام مشاهده گردید P<0.05)). در صورتی که رابطه معنی داری بین شیوع آلودگی و تحصیلات ، تماس با گربه و گوشت خام ، طریقه شستشوی سبزیجات و مصرف شیر خام و تخم مرغ نیم پز مشاهده نگردید.
نتیجه نهائی : این مطالعه نشان داد میزان آلودگی به توکسوپلاسما در این ناحیه پایین تر از بخش های شمالی کشور و بالاتر از بخش های مرکزی و جنوبی است. با توجه به نتایج به دست آمده, راه آلودگی در افراد تحت مطالعه احتمالا خوردن کیست نسجی و اووسیست به ترتیب از طریق مصرف گوشت نیم پز و سبزیجات خام می باشد. با توجه به شیوع نسبتا بالای آلودگی و اهمیت توکسوپلاسموزدر زنان باردار و افراد دچار نقص سیستم ایمنی، می توان با آموزش بهداشت و افزایش سطح آکاهی های افراد و اقدامات کنترلی دیگر از ایجاد آلودگی و عوارض آن کاست.
Introduction & Objective: Toxoplasmosis is one of the most widespread parasitic infections in the human beings and other warm-blooded animals that can cause chronic infection in adults, fatal illness in immunodeficient patients and abortion in pregnant women or congenital abnormalities in fetus. The aim of this study was determination of the prevalence of toxoplasmosis in primigrvida women in Hamadan.
Materials & Methods: In this cross sectional study a total of 576 primigravida women, who admitted to the health centers were selected by cluster random sampling method. Data for epidemiological factors was collected by a questionnaire and serum samples were collected for detection of total antibodies against Toxoplasma gondii. The titer of ;ge 1:20 regarded as positive. The relationship between variables analyzed by chi² test.
Results: In this study seroprevalence was 33.5%. Higher seropositivity observed in illiterate subgroup and lower infection rate was found in high school educated subgroup. Our study showed statistically significant relationship between seropositivity and age, fresh and undercooked meat and rate of vegetables consumption (P0.05).
Conclusion: This study indicated that seropositivity for toxoplasmosis in this area is lower than northern parts and higher than central and eastern parts of Iran. Our study showed that about one-third of individuals were seropositive and because of the importance of toxoplasmosis in primigravida women and immonucompromized patients, health education is necessary for prevention of toxoplasmosis.
Pregnancy , Toxoplasmosis - epidemiology
آبستنی , توکسوپلاسموز ـ همه گیری شناسی
33
37
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-449&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Mohammad
Fallah
محمد
فلاح
mohfall@yahoo.com
0031947532846001890
0031947532846001890
Yes
Mohammad
Matini
محمد
متینی
0031947532846001891
0031947532846001891
No
Heshmatollah
Taherkhani
حشمت االله
طاهرخانی
0031947532846001892
0031947532846001892
No
Soghra
Rabiee
صغری
ربیعی
0031947532846001893
0031947532846001893
No
Mehrdad
Hajiloei
مهرداد
حاجیلوئی
0031947532846001894
0031947532846001894
No
fa
ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سالتحصیلی 1384-1383
The Evaluation of Orthodontic Treatment Outcome of Removable Appliance Performed by Under Graduated Hamadan Dental Students (2004-2005)
مقدمه و هدف : مقیاس ارزیابی جفتیPeer Assessment Rating (PAR) به عنوان یک شاخص جهت ارزیابی آنومالی های اکلوزالی که دریک مال اکلوژن یافت می شود به کار می رود. هر نمره میزان انحراف از اکلوژن نرمال را نشان می دهد. تفاوت بین نمرات قبل و بعد از درمان ، درجه بهبودی و نهایتاً موفقیت درمان را نشان میدهد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمانهای ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی عمومی در دانشکده دندانپزشکی همدان براساس شاخص PAR می باشد.
روش کار : این مطالعه تحلیلی از نوع قبل و بعد بوده و درآن کست های دندانی 70 بیمار ارتودنسی (22 پسر و 48 دختر) قبل و بعد از درمان براساس شاخص PAR مورد بررسی قرار گرفتند. اجزاء مورد بررسی شامل: سگمنت قدامی- فکین ، سگمنت خلفی راست و چپ فکین، اورجت، اوربایت، میدلاین و اکلوژن باکال راست و چپ بود. براساس معیارWeighted PAR ضرایبی برنمره خام هرکدام از اجزاء اعمال گردید. در نهایت مجموع نمرات بدست آمده قبل و بعد از درمان با استفاده از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج : نتایج نشان داد که تفاوت در متغیرهای سگمنت قدامی بالا، میدلاین، اکلوژن باکال سمت چپ، قبل وبعد از درمان معنی دار نبود
(P>0.05). درحالی که متغیرهای سگمنت قدامی فک پایین (0.039=P)، اورجت (0.001=P)، اوربایت (0.004=P) و اکلوژن باکال سمت راست (0.037= P)، قبل وبعد ازدرمان تفاوت معنی داری را نشان دادند. همچنین میانگین معیارPAR تفاوت معنی داری رابین کست های قبل از درمان (0.94∓18.2)و بعداز درمان (0.68∓10.8) نشان داد (0.001 =P).
نتیجه نهائی : براساس نتایج این مطالعه 38.6 درصد از بیماران مورد مطالعه درجه «بدون تغییر یا بدتر » ، 57.1 درصد درجه «بهبودی » و 4.3 درصد از آن ها درجه «بهبودی کامل» داشتند.
Introduction & Objective: The peer assessment rating index (PAR) has been developed to provide a single summary score for all the occlusal anomalies, which may be found in a malocclusion. The score provides an estimate of how it may deviates from normal alignment and occlusion. Reduction of score after treatment reflects the degree of improvement and, therefore, the success of treatment. The aim of this study was assessment of outcome of removable orthodontic treatment performed by under graduated dental students in orthodontic department of Hamadan dental school.
Materials & Methods: In this descriptive- analytical study pre- and post-treatment dental casts of 70 patients were studied. According to PAR Index following variables were evaluated: upper right segment, upper left segment, upper and lower anterior segments, lower right segment, lower left segment, over jet, overbite, midline and right and left buccal occlusion. Weighted PAR score was given to the rough score of every component and final score were compared usingWillcoxon test before and after the treatment.
Results: Results showed the differences between the pre- and post-treatment score of upper anterior segment, midline and left buccal occlusion were not significant (P>0.05). However, the pre- and post-treatment score of lower anterior (P =0.039), overjet (P =0.001), overbite (P=0.004) and right buccal segment (P =0.037) had significant differences. The mean of PAR score showed significant difference between pre-treatment (18.2± 0.94) and post-treatment (10.8 ± 0.68) in dental casts (P =0.001).
Conclusion: According to the results of this study, 38.6% of patients had "worse or non different" degree, 57.1% had "improvement" degree and 4.3% had "greatly improvement" degree.
Orthodontics , Peer Assessment Rating Index , Removable Appliances
ارتودنسی , دستگاههای متحرک , مقیاس ارزیابی جفتی
38
42
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-450&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Seyyed Mostafa
Abtahi
سیدمصطفی
ابطحی
dr_m_abtahi@yahoo.com
0031947532846001895
0031947532846001895
Yes
Mohsen
Dalband
محسن
دالبند
0031947532846001896
0031947532846001896
No
Negin
Farahmandpor
نگین
فرهمندپور
0031947532846001897
0031947532846001897
No
fa
بررسی اثربخشی پروبینگ مجرای اشک با استفاده از میتومایسین C در درمان اپی فورای بالغین
Evaluating Efficacy of Nasolacrimal Duct Probing with Adjunctive Mitomycin C in the Treatment of Adult Epiphora
مقدمه و هدف : انسداد مجرای نازولاکریمال (Nasolacrimal) شایعترین علت اشک ریزش مزمن در بالغین است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر و عوارض پروبینگ مجرای اشکی با استفاده از میتومایسینC در درمان انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال بالغین می باشد.
روش کار : مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی بدون گروه شاهد در افراد بالغ مبتلا به اشک ریزش می باشد. 40 بیمار مبتلا به اشک ریزش که شش نفرشان دو طرفه و 34 نفر یک طرفه بودند جمعاً شامل 46 چشم با تشخیص نهایی انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال انتخاب و با رضایت شخصی وارد مطالعه شدند. پس از بی حسی موضعی 2سی سی میتومایسین C با غلظت (mg/cc 0.2) به مجرای نازولاکریمال تزریق شد. هر بیمار بمدت حداقل 6 ماه پس از درمان پیگیری شده و در فواصل دو هفته ، یک ماه ، سه ماه و شش ماه پس از درمان ویزیت شدند.
نتایج : در پایان مدت پیگیری در بررسی Objective ( شستشوی مجرای اشکی ) در تعداد 20 چشم از 46 چشم (43.6%) مجرای اشکی باز مانده و در بررسی Subjective 21 بیمار از کل 40 بیمار (52.5%) از بهبود علائم راضی بودند . پس از 6 ماه پیگیری هیچگونه عارضه ای در بیماران مشاهده نشد.
نتیجه نهائی : این مطالعه نشان میدهد که روش پروبینگ با میتومایسین C روشی با میزان موفقیت بالاست. این درمان میتواند روش مناسبی جهت رفع انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال در بالغین باشد. از مزایای این روش سادگی. عدم نیاز به بیهوشی عمومی ، وسایل اضافی وگران قیمت و موربیدیتی پایین است.
Introduction & Objective: Nasolacrimal duct obstruction (NLDO) is the most common cause of epiphora in adults. Our purpose was the evaluation of efficacy and complications of NLD probing with adjunctive MMC in the treatment of partial NLDO in adults.
Materials & methods: This clinical trial study without control group (quazi experimental) was carried out in adult patients with symptom of epiphora. 40 patients (46 eyes) with partial obstruction of Nasolacrimal duct participated in this study. 6 patients had bilateral and 34 patients had unilateral epiphora. Each patient was followed for at least 6 months and visited 2 weeks, 1 month, 3 months and 6 months after the probing.
Results: After 6 months follow up in 20 eyes (43.6%) Nasolacrimal duct was patent (confirmed with irrigation( and 21 patients (52.5%) were symptomatically satisfied. After 6 months follow up no complication was observed.
Conclusion: This study showed that probing and irrigation with mitomycin C (0.2 mg/ml) was a method with relatively high success rate and could be an appropriate alternative option for relieving partial obstruction of the Nasolacrimal duct obstruction. Its advantages include simplicity, low morbidity, operable without general anesthesia and with simple instruments.
Epiphora , Mitomycin C , Nasolacrimal Duct
اشک ریزش , انسداد مجرای اشکی , میتومایسین C
43
47
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-451&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/24
1394/10/3
Nooshin
Bazzazi
نوشین
بزازی
Nooshin_bazzazi@yahoo.com
0031947532846001907
0031947532846001907
Yes
Behzad
Barazandeh
بهزاد
برازنده
0031947532846001908
0031947532846001908
No
fa
تداخل اثر هورمونهای جنسی و عصاره هیدروالکلی گل بابونه بر فعالیت حرکتی در موش سوری نر و ماده فاقد غدد جنسی
Interaction between Sex Hormones and Matricaria Chamomilla Hydroalcholic Extract on Motor Activity Behavior in Gonadectomized Male and Female Mice
مقدمه و هدف : فعالیت حرکتی یکی از پدیده های فیزیولوژیک مهم است که تحت تاثیر عوامل مختلفقرار می گیرد. در مطالعات دیگر نشان داده شده است که عصاره گل بابونه ( Matricaria Chamomilla ) بر فعالیت حرکتی در موش سوری نر و ماده بطور متفاوت عمل می کند. در راستای بررسی اثر هورمونهای جنسی در این پدیده، در مطالعه حاضر نقش این هورمونها در حضور و غیاب عصاره هیدروالکلی گل بابونه بر رفتار مذکور در موش های نر و ماده فاقد غدد جنسی مورد مقایسه قرار گرفت.
روش کار : در این مطالعه تجربی موشهای سوری نر و ماده به گروههای 7 تایی دریافت کننده هورمون مربوط به جنس مانند تستوسترون (mg/kg 2)، استرادیول بنزوات( mg/kg 0.1) و پروژسترون(mg/kg 0.5) به تنهایی و توام با عصاره بابونه(mg/kg 50) تقسیم شدند. دستگاه Motor Activity Monitor جهت ارزیابی شاخص های فعالیت حرکتی (حرکات آرام و سریع، حرکات کلیشه ای آرام و سریع، Rearing آرام و سریع) برای همه گروهها بکار رفت.
نتایج : تستوسترون به تنهایی اثری بر فعالیت های حرکتی نداشت اما عصاره بابونه به تنهایی و توام با تستوسترون باعث کاهش فعالیت های حرکتی در موشهای نر شد. استرادیول و عصاره بابونه به تنهایی و توام با یکدیگر باعث افزایش فعالیت حرکتی شدند. پروژسترون به تنهایی و توام با عصاره بابونه اثری در فعالیت حرکتی نداشت. تزریق توام استرادیول و پروژسترون، در حضور و غیاب عصاره بابونه تغییری در فعالیت حرکتی ایجاد ننمودند.
نتیجه نهائی : به نظر می رسد استرادیول و عصاره بابونه از طریق سیستم مشترک فعالیت حرکتی را در موشهای ماده فاقد غدد جنسی افزایش و اثر همدیگر را تقویت می کنند. همچنین تصور می شود بین استرادیول و پروژسترون و نیز بین بابونه و پروژسترون تداخل اثر وجود دارد و احتمالا تستوسترون با بابونه تداخل اثری در فعالیت حرکتی ندارد.
Introduction & Objective: Locomotor activity is an important physiologic phenomenon that is influenced by several factors. In previous study we showed that the matricaria chamomilla (chamomile) hydroalcholic extract acts differently in male and female mice. Therefore in this study, the role of sex hormones and chamomile hydroalcholic extract were investigated on motor activity behavior in absence of sex glands in adult male and female NMRI mice.
Materials and Methods: Gonadectomized male and female mice were divided into groups (seven mice in each group) including: receiving testosterone (2 mg/kg S.C.), estradiol benzoate (0.1 mg/kg S.C.), and progesterone (0.5 mg/kg S.C.) with and without hydroalcholic extract of chamomile (50 mg/kg i.p). Motor activity monitor system was used to evaluate locomotor activity parameters (fast and slow activity, fast and slow stereotype activity, fast and slow rearing) in all groups.
Results: 1) Testosterone had no any effect on motor activity parameters, but extract of chamomile with and without testosterone decreased motor activity parameters in male mice. 2) Estradiol benzoate and chamomile hydroalcholic extract in presence and absence of each other increased locomotor activity parameters in female mice. 3) Progesterone also did not change motor activity parameters in presence and absence of chamomile hydroalcholic extract in female mice. 4) Administration of Estradiol benzoate with progestrone in presence and absence of chamomile hydroalcholic extract did not alter motor activity parameters in female mice.
Conclusion: It seems both of the chamomile hydroalcholic extract and estradiol enhance motor activity and probably act through same system and potentiate the effect of each other. Also it seems there are interaction between estradiol and progesterone and also between chamomile extract and progesterone. Testosterone probably did not have any interaction with chamomile extract in locomotor activity.
Locomotor Activity , Matricaria Chamomilla , Open Field Test , Sex Hormones
تست میدان باز , فعالیت حرکتی , گل بابونه , هورمون های جنسی
48
57
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-452&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/26
1394/10/5
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/26
1394/10/5
Hasan
Raie
حسن
راعی
Raeishabtab@yahoo.com
0031947532846001909
0031947532846001909
Yes
Mahnaz
Kesmati
مهناز
کسمتی
0031947532846001910
0031947532846001910
No
Mohammad Reza
Zadkarami
محمدرضا
زاد کرمی
0031947532846001911
0031947532846001911
No
fa
بررسی میزان شیوع انواع اختلالات فراگیر رشد بر حسب جنسیت در نمونه ای از کودکان ایرانی مراجعه کننده به مراکز درمانی و توانبخشی
Investigating the Prevalence of Pervasive Developmental Disorders According to Sex in a Sample of Iranian Children Referred to Medical-Rehabilitation Centers and Psychiatrics Clinics
مقدمه و هدف : با توجه به اهمیت اختلالات فراگیر رشد در کودکان و نیز افزایش شیوع آن در مراجعات کلینیکی در سالهای اخیر و از آنجا که پژوهش در باب میزان پراکندگی و همچنین میزان شیوع این اختلالات در کشورمان صورت نگرفته است ، در این مطالعه به تعیین میزان شیوع این اختلالات در نمونهای ازکودکان مراجعه کننده به مراکز درمانی و توانبخشی با توجه به متغیر جنسیت پرداخته میشود.
روش کار: آزمودنیهای پژوهش توصیفی حاضر را 248 کودک مراجعه کننده به سه مرکز درمانی و توانبخشی تشکیل می دهند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و تشخیص اختلالات فراگیر رشد را براساس ملاکهای DSM-IV اخذ کرده اند. داده های پژوهش با کمک روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: اختلال اتیستیک شایعترین اختلال در مقوله اختلالات فراگیر رشد می باشد. در این چهارچوب اختلال اتیستیک (نسبت 4/1 به 1) و اختلال آسپرگر ( نسبت 3 به 1) و اختلال فروپاشنده دوران کودکی در پسران شایعتر از دختران می باشد. اختلال رت فقط در دختران ملاحظه شد و اختلالات فراگیر رشد که به گونه دیگر مشخص نشده اند (NOS) به طور مساوی در هر دو جنس وجود دارد.
نتیجه نهایی: اختلالات فراگیر رشد در پسران 4 برابر شایعتر از دختران می باشد که با پژوهشهای قبلی در این زمینه هماهنگی و انطباق دارد.
Introduction & Objective: According to significance of pervasive developmental disorders (PDD) in children and the increasing rate of its prevalence in referred patients to clinic in recent years and due to absence of any report about the rate of PPD in our country, this study was carried out. The aim of this study was to determine the prevalence of PPD in a sample of Iranian children who referred to medical and rehabilitation centers.
Materials & Methods: 248 children who referred to three medical-rehabilitation centers were participated in the research. Accessible sampling with diagnosis of PDD based on DSM-IV criteria was chosen. The obtained data were analyzed using descriptive statistics methods such as percent and frequency distribution.
Results: Autistics disorder was most prevalent among pervasive developmental disorders. In this research Autistic disorder (proportion 4/1 to 1), Asperger disorder (proportion 3 to 1) and childhood disintegrative disease were more prevalent in boys than girls. Ret disorders was observed only in girls and pervasive developmental disease (NOS) was seen in both sexes.
Conclusion: The results showed that pervasive developmental disorders are 4 times more prevalent in boys than girls and the findings of this research were consistent with those of previous studies.
Pervasive Developmental Disorder-children , Sex
اختلالات فراگیر رشد ـ کودکان , جنس
58
60
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-453&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/26
1394/10/5
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/26
1394/10/5
Katayoon
Khushabi
کتایون
خوشابی
k_khushabi@yahoo.com
0031947532846001912
0031947532846001912
Yes
Hamid Reza
Pouretemad
حمیدرضا
پوراعتماد
0031947532846001913
0031947532846001913
No
fa
بررسی سطح پلاسمایی مالون دی آلدئید ، تروپونین قلبیI و پروتئین واکنشگر C در مبتلایان به بیماریهای عروق کرونر حاد
Study of Plasma Malondialdehyde, Troponin I and C - Reactive protein in Acute Coronary Syndromes Patients
مقدمه و هدف : آسیب ایسکمی آندوتلیوم باعث فعال شدن سنتز پروستاگلاندین ها و چسبندگی و تجمع پلاکتها می شود که متعاقب آن، آزاد شدن ترکیبات آلدئیدی مختلف ازجمله مالون دی آلدئید (MDA) را به همراه دارد. در بیماران مبتلا به بیماری های کرونر حاد یعنی آنژین صدری ناپایدار و انفارکتوس میوکارد، پروتئین واکنشگر C و تروپونین I به ترتیب به عنوان مهمترین مارکرهای تشخیص آزمایشگاهی مطرح هستند. هدف از این مطالعه، بررسی سودمندی استفاده از تعیین مقدار MDA پلاسمایی به عنوان یک شاخص جدید در کنار دو مارکر دیگر یعنی پروتئین واکنشگر C و تروپونین I، در بیماران مبتلا به کرونر حاد می باشد.
روش کار : بدین منظور از بین بیماران قلبی مراجعه کننده به مرکز قلب بیمارستان اکباتان همدان، تعداد 50 بیمار دچار آنژین صدری ناپایدار و 50 نفر بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد انتخاب شدند. پس از تعیین سن ، مقادیر توتال کلسترول، LDL و HDL کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین واکنشگر C، تروپونین I و MDA پلاسمایی در هردوگروه بیماران مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج : نتایج حاصل نشان داد که مقادیر MDA پلاسمایی در بیماران دچار انفارکتوس میوکارد نسبت به بیماران آنژین ناپایدار بالاتر بود (P<0.001) و این امر، کاملا با افزایش مقادیر تروپونین I و پروتئین واکنشگر C در بیماران انفارکتوس میوکارد همخوانی و هماهنگی داشت ().
نتیجه نهائی : نتایج این تحقیق نشان داد که مطالعه مقادیر MDA پلاسمایی که ناشی از آسیب ایسکمی آندوتلیوم می باشد همراه با اندازه گیری پروتئینهای تروپونین I و واکنشگر C، می تواند برای شناسایی مبتلایان به بیماری های کرونر حاد موثر باشد.
Introduction & Objective: Ischemic injury of endothelium is associated with prostaglandin synthesis and platelet adhesion and aggregation, which may be associated with the release of aldehydes such as malondialdehyde (MDA). C-reactive protein and cardiac troponin I have been proposed as diagnostic markers of acute coronary syndromes. In this study, we compared the usefulness of plasma MDA as a marker of acute coronary syndromes with that of C-reactive protein and troponin I.
Material & Methods: The study population contained 50 patients with unstable angina and 50 patients with acute myocardial infarction admitted to the hearth department of the Ekbatan Hospital of Hamadan. The subjects were matched according to age and sex. Total cholesterol, LDL and HDL cholesterol, triglycerides, plasma MDA, troponin I and C-reactive protein levels were determined in all patients.
Results: Results showed that the plasma MDA levels were significantly higher in patients with acute myocardial infarction than in individuals with unstable angina (P<0.001) and were associated with increased levels of troponin I and C-reactive protein (P<0.001).
Conclusion: The combination of the plasma MDA levels, which reflect endothelial injury, and troponin I and C-reactive protein levels may allow better discrimination in acute coronary syndromes patients
Coronary Disease , Malondialdehyde , Protein C , Troponin I
بیماری عروق کرونر , پروتئین C , تروپونین I , مالون دی آلدئید
61
65
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-454&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/262015/12/26
1394/10/5
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/262015/12/26
1394/10/5
Safar
Shams
صفر
شمس
safarshams@yahoo.com
0031947532846001914
0031947532846001914
Yes
Mohammad Reza
Safari
محمدرضا
صفری
0031947532846001915
0031947532846001915
No
Mohsen
Gharakhani
محسن
قراخانی
0031947532846001916
0031947532846001916
No
Mohammad Hosein
Rahimi
محمدحسین
رحیمی
0031947532846001917
0031947532846001917
No
Shahram
Houmayonfar
شهرام
همایونفر
0031947532846001918
0031947532846001918
No
Behshad
Naghsh Tabrizi
بهشاد
نقش تبریزی
0031947532846001919
0031947532846001919
No
Farzad
Emami
فرزاد
امامی
0031947532846001920
0031947532846001920
No
fa
معرفی یک مورد آپاندیسیت حاد با سیر کلینیکی پیچیده
A Case Report of Acute Appendicitis with Complicated Clinical Course
مقدمه و هدف : آپاندیسیت حاد شایعترین جراحی اورژانسی شکم میباشد که میتواند بدلایل مختلف از جمله عوامل عفونی مانند یرسینیا ((Yersinia ایجاد شود. یرسینیا شایعترین علت آدنیت مزانتر است که سندرم بالینی شبیه آپاندیسیت حاد بصورت درد و حساسیت ربع تحتانی و راست شکم و همچنین علائم سیستمیک ایجاد میکند در بیماران با عفونت یرسینیا اغلب موارد آپاندیس نرمال ولی گاهی باعث آپاندیسیت حاد میگردد.
معرفی بیمار : در این گزارش یک دختر 12 ساله مبتلا به آپاندیسیت حاد همراه با آدنیت مزانتر و درگیری ارگانهای مختلف بدن معرفی میشود که یافتههای بالینی و هسیتولوژیک آن منطبق با یرسینیوز(Yersiniosis) میباشد.
نتیجه نهائی : با معرفی این مورد میتوان نتیجه گرفت که در هر کودک با تشخیص بالینی آپاندیسیت حاد خصوصاً اگر پس از جراحی روند بهبودی مناسب و مورد انتظار مشاهده نگردید باید بیماری زمینهای وسیعتر از جمله آدنیت مزانتر ناشی ازیرسینیا همراه با آپاندیسیت حاد یا بدون آپاندیسیت را مد نظر قرار دارد.
Introduction: Acute appendicitis is the most common emergency abdominal operation. One of its different pathogenesis is infection with microbial agents such as Yersinia. Yersinia is the most common cause of mesenteric adenitis and may represent with right lower quadrant abdominal pain and tenderness and sometimes with systemic manifestation. Frequently in patient with Yersinia infection appendix is normal but may be involved as acute appendicitis.
Case Report: This case report represent a 12 years old girl with acute appendicitis and mesenteric adenitis secondary to underline infections process (high probably Yersinia according to clinical syndrome ) with multiple organ involvement .
Conclusion: We conclude that in patients with clinical findings of acute appendicitis and without improvement after surgery, it should be considered an underline other disease process such as appendicitis and mesenteric adenitis with Yersinia infection.
Appendicitis , Acute , Yersiniosis
آپاندیسیت حاد , یرسینیوز
66
70
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-455&slc_lang=fa&sid=1
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/262015/12/262015/12/26
1394/10/5
2015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/242015/12/262015/12/262015/12/262015/12/26
1394/10/5
Mahdi
Eskandarlou
مهدی
اسکندرلو
Eskandarlou-m@umsha.ac.ir
0031947532846001921
0031947532846001921
Yes
Seyyed Hamid
Hashemi
سیدحمید
هاشمی
0031947532846001922
0031947532846001922
No
Ali Akbar
Rezaie
علی اکبر
رضائی
0031947532846001923
0031947532846001923
No
Zahra
Basiri
زهرا
بصیری
0031947532846001924
0031947532846001924
No
Arash
Dehghan
آرش
دهقان
0031947532846001925
0031947532846001925
No