دوره 5، شماره 2 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-بهار و تابستان 1377 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (11343 مشاهده)

        در این مطالعه که بطور گذشته نگر انجام شده است 28 بیمار مبتلا به هرنی دیافراگماتیک از نوع بوخدالک از سال 1361 تا پائیز 1371 مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد بیماران پسر 17 نفر و بیماران دختر 11 نفر بوده است ، ویژگی این مطالعه آن است که فقط هرنی از نوع بوخدالک مورد ارزیابی واقع گردیده است و هرنی هیاتال و اونتراسیون مورد بررسی قرار نگرفته است.

         هرچه زمان بروز علائم بالینی زودتر شروع شده باشد پیش آگهی بدتر بوده است و
مرگ و میر موارد بررسی و مطالعه نیز در همین سنین بوده است. تظاهرات بالینی عمدتا" در دوره نوزادی ، تنفسی یعنی سیانوز و دیسترس تنفسی بوده است در صورتیکه در سنین بالاتر علائم غیراختصاصی تر همچون سرفه ، پنومونی مکرر ، استفراغ ،
FTT,FUO بوده است.

         شایعترین عارضه بعد از عمل ، سپتی سمی و پنوموتوراکس با شیوع حدود 7 درصد بوده است. روده باریک ، طحال و ترانسورس کولون در اغلب موارد از محل نقص دیافراگم وارد محوطه توراکس شده بودند. 93% موارد فتق در طرف طرف چپ و 7% در طرف راست وجود داشته است . متوسط وزن نوزادانی که بعد از عمل جراحی بهبود پیدا نموده اند 3250 گرم و وزن متوسط بیماران فوت شده 2750 گرم بوده است. در 48% موارد سن مراجعه در 48 ساعت اول زندگی بوده است. در کل مرگ و میر پس از عمل جراحی فقط در نوزادان مشاهده شد که میزان آن 26% بوده است . نسبت جنس مذکر به مونث در بیماران 61 به 39 و در ضمن شایعترین علت مرگ آنها هیپوکسی و اسیدوز بوده است.  

     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.