مقدمه: سندرم فار، پدیده ای نادر از کلسیفیکاسیون ایدیو پاتیک هسته های قاعده ای مغز است که عمدتاً با علایم روانپزشکی مانند هذیان ،توهم و افسردگی با علایم نورولوژیک حرکتی وشناختی تظاهر پیدا میکند.معمولا بطور تصادفی در برش نگاری کامپیوتری مغز بیماران دچار اختلالات روانی تشخیص داده میشود.

 معرفی بیمار: بیمار مردی 35 ساله است که با تابلوی بالینی کاتاتونی و هذیانهای گزند و آسیب، توهمات بینایی وشنوایی درسال 1391 در بیمارستان بهاران زاهدان بستری گردید. سابقه چند ساله ای از شروع علایم خفیف تر در زمینه استرس های متعدد خانوادگی و اجتماعی در وی وجود داشت. در معاینه روانی علاوه بر هذیان گزند و آسیب ، کندی سایکوموتور ، عدم برقراری ارتباط چشمی وکلامی ، عاطفه کند ، خلق افسرده و اختلال در خواب، اشتها و عملکرد جنسی بارز بود. آزمون بهره هوشی موید عقب ماندگی ذهنی پایین تراز نرمال وآزمون چندوجهی شخصیت مینه سوتا وجود پاتولوژی روانی باعلایم اسکیزو افکتیو را مطرح می کرد. در بررسی های پاراکلینیک علیرغم آنکه کلیه اندکسهای آزمایشگاهی سرمی مانند کلسیم و فسفر در محدوده طبیعی بود، کلسیفیکاسیون گسترده و متقارن ساختمانهای مغزی گزارش گردید.

 نتیجه نهایی: باتوجه به شرح حال وسوابق، معاینه وضعیت روانی و ارزیابی های پاراکلینیک در این بیمار، تشخیص سندرم فار مطرح گردید و بیمار تحت درمان با داروهای الانزاپین 16 میلی گرم روزانه وسیتالوپرام 20 میلیگرم قرارگرفت. پس از هفته سوم درمان، ارتباط بیمار بهتر شده، توهمات برطرف و شدت هذیانها کاهش یافت همچنین خلق و وضعیت شناختی بیمار بهبود نسبی پیدا کرد.