دوره 24، شماره 1 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-بهار 1396 )                   جلد 24 شماره 1 صفحات 10-5 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، j.jahanshahi@umsha.ac.ir
چکیده:   (7460 مشاهده)

مقدمه: تانسیلکتومی شایع‌ترین عمل جراحی است که توسط متخصصین ENT انجام می‌شود. روش‌های زیادی جهت کاهش عوارض جراحی و بهبود ایمنی و سرعت در تانسیلکتومی معرفی شده‌اند، اما هنوز نیاز به معرفی روشی با حداقل عوارض احساس می‌شود. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه عوارض جراحی تانسیلکتومی به دو روش Cold Dissection و Ligasure انجام گرفت.

روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 82 بیمار 15 تا 25 ساله که جهت تانسیلکتومی مراجعه کرده بودند انتخاب شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه به روش Cold Dissection و یک گروه به روش Ligasure عمل شدند. زمان جراحی و میزان خونریزی حین عمل و همین طور گلودرد و گوش درد بعد از عمل و خونریزی بعد از عمل طی 24 ساعت اول، روز 7 بعد از عمل و روز 14 و 28 بعد از عمل ثبت شدند و بین دو گروه مقایسه گردیدند.

یافته‌ها: میانگین موارد خونریزی در 24 ساعت بعد از عمل (روز اول) در گروه Cold به طور معنی داری بالاتر از گروه Ligasure بود که در بین اینها 3 نفر نیاز به جراحی مجدد جهت کنترل خونریزی پیدا کردند. ولی در یک هفته بعد از جراحی میانگین موارد خونریزی در گروه لیگاشور به طور معنی داری بیشتر بود. در بین اینها تنها یک مورد نیاز به کنترل خونریزی در اتاق عمل پیدا کرد. میانگین حجم خونریزی در حین جراحی در روش Cold به طور قابل ملاحظه‌ای بیشتر از گروه Ligasure بود (000/0 = P). شدت گلودرد و گوش درد در گروه Ligasure بالاتر از گروه Cold بود ولی اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 < P). زمان جراحی در روش Cold به طور قابل ملاحظه‌ای بیشتر از گروه Ligasure بود (000/0 = P).

نتیجه گیری: تحت شرایط این مطالعه در روش لیگاشور هموستاز حین عمل بهتر و زمان عمل کوتاه تر بود. علیرغم بیشتر بودن میزان خونریزی تأخیری در روش لیگاشور اکثر موارد خود به خود محدود شد و به جز یک مورد نیاز به دخالت جراحی وجود نداشت.

متن کامل [PDF 212 kb]   (2107 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.