دوره 24، شماره 2 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-تابستان 1396 )
جلد 24 شماره 2 صفحات 170-164 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کبری پیری1 
، امیرحسین مقصود1 ، محمد متینی1 ، محمد فلاح 1
، امیرحسین مقصود1 ، محمد متینی1 ، محمد فلاح 1
1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (7075 مشاهده)
مقدمه: فاسیولا جزء انگلهای زئونوز می‌باشد. با توجه به اهمیت بهداشتی و اقتصادی فاسیولا، آگاهی از وضعیت انتشار گونه‌ها در مناطق آندمیک برای برنامه‌های کنترلی ضروری به نظر می‌رسد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین شیوع و شدت آلودگی به انگل فاسیولا در دامهای کشتار شده در کشتارگاه همدان انجام گرفت.
روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1394 بر روی 13607 دام کشتار شده در کشتارگاه همدان انجام شد. کبد دامهای ذبح شده (گاو، گوسفند و بز) از نظر فاسیولا بازرسی و کبدهای آلوده به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی همدان منتقل شد. در پایان شیوع و شدت آلودگی با شمارش کرم‌های هر کبد محاسبه گردید و نتایج به دست با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 13607 دام ذبح شده، 10846 رأس گوسفند، 995 رأس گاو و 1766 رأس بز بودند. میزان شیوع کلی فاسیولا 74/0% بدست آمد. میزان آلودگی در گاو 5/1%، گوسفند 5/0% و بز 4/1% بود. شدت آلودگی کبد گاو، گوسفند و بز به ترتیب 13/26 ± 07/22، 29/11 ± 6/7 و 22/15 ± 32/17 محاسبه گردید.
نتیجه گیری: شیوع فاسیولادر همدان نسبت به مطالعه قبلی در این منطقه و برخی مناطق کشور کمتر است اما شدت آلودگی بالا می‌باشد. این مطالعه انزئوتیک بودن فاسیولیازیس حیوانی را (هرچند پایین) در همدان تأیید نمود. نظر به اندمیک بودن فاسیولیازیس انسانی در ایران و سایر مناطق هم جوار با استان همدان انجام مطالعات مبتنی بر جامعه برای تعیین وضعیت این بیماری در این منطقه ضروری به نظر می‌رسد.
روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1394 بر روی 13607 دام کشتار شده در کشتارگاه همدان انجام شد. کبد دامهای ذبح شده (گاو، گوسفند و بز) از نظر فاسیولا بازرسی و کبدهای آلوده به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی همدان منتقل شد. در پایان شیوع و شدت آلودگی با شمارش کرم‌های هر کبد محاسبه گردید و نتایج به دست با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 13607 دام ذبح شده، 10846 رأس گوسفند، 995 رأس گاو و 1766 رأس بز بودند. میزان شیوع کلی فاسیولا 74/0% بدست آمد. میزان آلودگی در گاو 5/1%، گوسفند 5/0% و بز 4/1% بود. شدت آلودگی کبد گاو، گوسفند و بز به ترتیب 13/26 ± 07/22، 29/11 ± 6/7 و 22/15 ± 32/17 محاسبه گردید.
نتیجه گیری: شیوع فاسیولادر همدان نسبت به مطالعه قبلی در این منطقه و برخی مناطق کشور کمتر است اما شدت آلودگی بالا می‌باشد. این مطالعه انزئوتیک بودن فاسیولیازیس حیوانی را (هرچند پایین) در همدان تأیید نمود. نظر به اندمیک بودن فاسیولیازیس انسانی در ایران و سایر مناطق هم جوار با استان همدان انجام مطالعات مبتنی بر جامعه برای تعیین وضعیت این بیماری در این منطقه ضروری به نظر می‌رسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر تخصص هاي باليني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |