دوره 24، شماره 3 - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پاییز 1396 )                   جلد 24 شماره 3 صفحات 243-236 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی لرستان
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، fallah@umsha.ac.ir
چکیده:   (5578 مشاهده)
سابقه و هدف: آکانتامبا آمیبی فرصتطلب ساکن آب، خاک و هوا است. این آمیب میتواند در افراد دارای نقص سیستم ایمنی باعث آنسفالیت آمیبی گرانولوماتوز و در افرادی که ازلنز تماسی چشم استفاده میکنند ایجاد کراتیت آمیبی کند. تعدادی از ژنوتیپ­های آکانتامبا بیماریزا و برخی غیر بیماریزا هستند. این مطالعه باهدف تعیین فراوانی و شناسایی ژنوتیپ های آکانتامبا در آب استخرها وحوضچه­های شهر خرم آباد با روشهای کشت، PCR و توالی یابی در  سال 1395 انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: تعداد 84 نمونه از آب استخرها و حوضچههای خرم­آباد جمعآوری شد. نمونهها از فیلترهای سرنگی نیتروسلولز 45/0 میکرونی عبور داده شده و سپس فیلتر در محیط کشت آگار غیرمغذی 5/1 درصد پوشیده با باکتری کشتهشده. اشریشیا کلی و دمایC°27کشت داده شدند. پس از استخراج DNA ازنمونههای مثبت،جهت شناسایی آکانتامبا واکنشPCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی صورت گرفت. به منظورتعیین ژنوتیپ­های آکانتامبا،محصول PCRنمونههای مثبت تعیین توالی گردید.
یافته‌ها: از84 نمونه آب جمع­آوری شده از استخرها و حوضچه­های شهر خرم­آباد تعداد 50 نمونه(5/59%) دارای نتیجه کشت مثبت بودند که پس از استخراج DNA و انجام PCR 35 نمونه(7/41%) از نظر آکانتامبا مثبت بودند. پس از تعیین توالی محصولاتPCR، مشخص شد که 17 نمونه دارای ژنوتیپT4 (57/48%) و 18 نمونه (42/51%) دارای سایر ژنوتیپ های آکانتامبا می­باشند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد شیوع بالای انواع آکانتامبا، بخصوص نوع بیماریزای آن، در استخرهای خرم آباد می تواند منشاء آلودگی برای انسان باشد. حدود نیمی از ژنوتیپ­های یافت شده از نوع بیماریزا (ژنوتیپ T4) وعامل اصلی کراتیت آکانتامبایی می­باشند. این منابع آبی بهعنوان عامل بالقوه خطر برای سلامت عمومی بوده و تلاش متصدیان بهداشتی بهمنظورآموزش و پیشگیری از آلودگی ضروری است
متن کامل [PDF 996 kb]   (1744 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.