مقدمه وهدف: داروی آکاربوز­ مهارکننده­ آنزیم آلفاگلوکوزیداز می­باشد که سبب تأخیر جذب­ گلوکز از دستگاه­گوارش می­شود. در بعضی مطالعه ها، آکاربوز در کنترل بهتر قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک مؤثر بوده است. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین اثرآکاربوز در کنترل متابولیک بیماران با دیابت شیرین نوع یک انجام گردید.

روش کار­: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بر روی بیماران­ با سن کمتر از 30 سال­ و ابتلا به دیابت نوع 1 به مدت حداقل یکسال و HbA1C بیش تر از 5/7% انجام شد. معیارها­ی خروج، کراتینین سرم بالاتر از mg/dl 2 ، انسداد نسبی ­دستگاه گوارش­ و بیماری التهابی روده ­بود. 45 بیمار به مدت 12 هفته ­و به طور تصادفی­ در دو گروه مداخله و کنترل تحت مطالعه قرارگرفتند، دوز شروع ­آکاربوز 25 میلی­گرم­ سه ­بار در روز به مدت دو هفته و سپس 50 میلی­گرم­ سه ­بار در روز به مدت 10 هفته بود. BMI ,FBS , ,2hpp HbA1C ,Total cholesterol ,HDL ,LDL ,TG و دوزاژ انسولین هر ماه مورد ارزیابی­ قرارگرفت و آنالیز داده­ها توسط آزمون مجذور کای، دقیق فیشر و آزمون تی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 13 انجام شد.

نتایج: پس از مداخله BMI، FBS، 2hpp،HbA1C ، TG، Total cholesterol وهمچنین نیاز به انسولین NPH و انسولین Regular در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش بیش تری داشت که اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. تغییرات LDL و HDL پس از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. در طی مطالعه در گروه مداخله 48% بدون عارضه بودند 44% دچار نفخ، 4% دچاراسهال­، 4% دچار درد شکم شدند و در هیچ ­موردی­ هایپوگلیسمی دیده نشد.

نتیجه­نهایی: با توجه به یافته­ها، مشخص شد که افزودن آکاربوز به انسولین می­تواند در بهبود کنترل­ متابولیک و نیز کاهش شاخص توده بدن بیماران دیابتی نوع یک مفید باشد.