دوره 26، شماره 2 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ تابستان 1398 )
جلد 26 شماره 2 صفحات 117-110 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ، Ali.s_umsha@yahoo.com
چکیده: (4947 مشاهده)
سابقه و هدف: نقص در عملکرد سیستم ایمنی افراد آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV: Human Immunodeficiency Virus) خطر بروز عفونتهای فرصتطلب را افزایش میدهد. در این راستا، مطالعه بهمنظور تعیین سطوح مختلف CD4 در بیماران HIV مثبت و ارتباط آن با تظاهرات بالینی و پاراکلینیکی بیماران انجام شد.
مواد و روشها: در مطالعه مقطعی حاضر در مجموع 94 بیمار مبتلا به HIVمراجعهکننده به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری و بیمارستان سینای همدان طی سالهای 1393 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ رضایتنامه کتبی، اطلاعات دموگرافیک، سابقه بیماریهای زمینهای، علائم و سندرمهای بالینی، سوابق درمانی و سطح سرمی CD4با استفاده از روش فلوسیتومتری بیماران بررسی گشته و در پرسشنامه ثبت شد و با استفاده از نرمافزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافتهها: از میان 66 بیمار HIV مثبت، 2/70 درصد (38 نفر) مرد و 8/29 درصد (28 نفر) زن با میانگین سنی 04/10±06/40 سال بودند. از نظر تقسیمبندی مرحله بالینی بیماری نیز 11 نفر (7/11 درصد) در مرحله اول، 36 نفر (3/38 درصد) در مرحله دوم و 34 نفر (2/36 درصد) در مرحله سوم قرار داشتند. بر مبنای نتایج، میانگین CD4 بیماران در شروع درمان ضد رتروویروسی معادل 13/241±56/284 و در طول درمان برابر با 42/271±19/377 سلول در هر میکرولیتر بود. اختلاف میانگین CD4 قبل و بعد از درمان ضد رتروویروسی نیز از نظر آماری معنادار بود (001/0P=). شایعترین علائم بالینی بیماران عبارت بودند از: سرفه و خلط (9/29 درصد)، آفت دهان (7/12 درصد)، کاهش وزن (7/11 درصد) و تب (4/7 درصد). بر مبنای نتایج، بین میانگین مقادیر مربوط به آزمایشات شامل: شمارش پلاکتها، هموگلوبین و آلکالین فسفاتاز در سطوح مختلف CD4اختلاف معناداری وجود داشت (05/0P<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای حاصل از مطالعه حاضر میتوان گفت که با شروع درمان آنتیرتروویروسی، سطح سرمی CD4 در بیماران افزایش مییابد و شروع هرچه سریعتر درمانهای ضد رتروی ویروسی در بیماران مبتلا به HIV ضروری به نظر میرسد.
مواد و روشها: در مطالعه مقطعی حاضر در مجموع 94 بیمار مبتلا به HIVمراجعهکننده به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری و بیمارستان سینای همدان طی سالهای 1393 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ رضایتنامه کتبی، اطلاعات دموگرافیک، سابقه بیماریهای زمینهای، علائم و سندرمهای بالینی، سوابق درمانی و سطح سرمی CD4با استفاده از روش فلوسیتومتری بیماران بررسی گشته و در پرسشنامه ثبت شد و با استفاده از نرمافزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافتهها: از میان 66 بیمار HIV مثبت، 2/70 درصد (38 نفر) مرد و 8/29 درصد (28 نفر) زن با میانگین سنی 04/10±06/40 سال بودند. از نظر تقسیمبندی مرحله بالینی بیماری نیز 11 نفر (7/11 درصد) در مرحله اول، 36 نفر (3/38 درصد) در مرحله دوم و 34 نفر (2/36 درصد) در مرحله سوم قرار داشتند. بر مبنای نتایج، میانگین CD4 بیماران در شروع درمان ضد رتروویروسی معادل 13/241±56/284 و در طول درمان برابر با 42/271±19/377 سلول در هر میکرولیتر بود. اختلاف میانگین CD4 قبل و بعد از درمان ضد رتروویروسی نیز از نظر آماری معنادار بود (001/0P=). شایعترین علائم بالینی بیماران عبارت بودند از: سرفه و خلط (9/29 درصد)، آفت دهان (7/12 درصد)، کاهش وزن (7/11 درصد) و تب (4/7 درصد). بر مبنای نتایج، بین میانگین مقادیر مربوط به آزمایشات شامل: شمارش پلاکتها، هموگلوبین و آلکالین فسفاتاز در سطوح مختلف CD4اختلاف معناداری وجود داشت (05/0P<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای حاصل از مطالعه حاضر میتوان گفت که با شروع درمان آنتیرتروویروسی، سطح سرمی CD4 در بیماران افزایش مییابد و شروع هرچه سریعتر درمانهای ضد رتروی ویروسی در بیماران مبتلا به HIV ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بيماريهاي عفوني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |