مقدمه و هدف: بیماری سرخجه یک بیماری ویروسی است که تظاهرات آن معمولاً خفیف و خود محدود شونده می باشد. اهمیت این بیماری از نظر آلودگی جنین در دوران بارداری و عوارض سندرم سرخجه مادرزادی است. علائم آن شامل عقب ماندگی ذهنی، مشکلات قلبی- عروقی، آب مروارید و غیره می باشد. در سال 1382 به منظور کاهش خطر سرخجه مادرزادی، واکسیناسیون همگانی علیه سرخک و سرخجه در افراد 25-5 ساله انجام شد. یکی از اهداف اصلی این طرح بررسی میزان IgM سرمی سرخجه بند ناف نوزادان برای تشخیص سرولوژیک عفونت جنینی و همچنین بررسی وضعیت ایمنی مادران با شناسائی آنتی بادی های اختصاصی IgG علیه ویروس سرخجه در این نمونه ها بود.

روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی در 358 نمونه خون بند ناف جمع آوری شده از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 88-1387 انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده با دو روش ELISA، برای تشخیص آنتی بادی های اختصاصی IgG و IgM بر علیه ویروس سرخجه و انجام آزمایش RT-nested PCR، برای ردیابی ژنوم ویروس سرخجه بر روی نمونه هایی که از نظر آنتی بادی اختصاصی IgG بر علیه ویروس سرخجه منفی بودند و همچنین نمونه هایی که از نظر آنتی بادی اختصاصی IgM بر علیه ویروس سرخجه مثبت بودند، انجام گرفت. در این مطالعه مادران به دو دسته زیر 29 سال (در سن دریافت واکسن در زمان واکسیناسیون) با فراوانی 70.9% و بالای 29 سال با فراوانی 29.1% تقسیم شدند.

نتایج: میانگین سنی مادران مورد مطالعه 22.6 سال بود. از 358 نمونه مورد مطالعه، 326 نمونه (91.1%) از نظر آنتی بادی اختصاصی IgG بر علیه ویروس سرخجه مثبت و 10 نمونه (2.8%) از نظر آنتی بادی اختصاصی IgM بر علیه ویروس سرخجه مثبت بودند. نمونه هایی که از نظر آنتی بادی اختصاصی IgG بر علیه ویروس سرخجه منفی بودند و همچنین نمونه هایی که دارای آنتی بادی اختصاصی IgM بر علیه ویروس سرخجه بودند، از نظر حضور ژنوم ویروس سرخجه با روش RT-nested PCR مورد آزمایش قرار گرفتند. نتیجه آزمایش نشان داد که کلیه نمونه های مورد بررسی از نظر حضور ژنوم ویروس سرخجه منفی می باشند.

نتیجه نهایی: بر اساس یافته های این مطالعه، با توجه به مصونیت بالای مادران احتمال انتقال عفونت مادرزادی سرخجه بسیار پایین بوده ولی به دلیل کم بودن مصونیت در مادران بالای29 سال، توصیه می شود سن واکسیناسیون تا 28 سالگی ارتقا داده شود.