دوره 27، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ پاییز 1399 )                   جلد 27 شماره 3 صفحات 139-133 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yanangi M, Artimani T, Sajedi N, Poorolajal J, Pour Monsef F. Comparison of the Activated Peripheral Blood Mononuclear Cells with Human Placental Gonadotropin Method with Platelet-Rich Plasma on Pregnancy Success Rate after Embryo Transfer. Avicenna J Clin Med 2020; 27 (3) :133-139
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2120-fa.html
یاونگی مهناز، آرتیمانی طیبه، ساجدی نرگس، پورالعجل جلال، پورمنصف فرانک. مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1399; 27 (3) :133-139

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2120-fa.html


1- ، nargessajedi98@gmail.com
چکیده:   (1975 مشاهده)
سابقه و هدف: بر اساس نتایج برخی مطالعات، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی باعث افزایش موفقیت حاملگی در زنان نابارور می‌شود. در این مطالعه تأثیر دو روش درمانی تجویز سلولَ‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین مقایسه شدند.
مواد و روش‌‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 40 زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانه‌گزینی مراجعه‌کننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1398 انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازه‌گیری و با نرم‌افزار STATA نگارش 14 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شد.

یافته‌ها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان 5/32 و 4/34 سال (203/0=P) و میانگین مدت نازایی 1/9 و 5/8 سال بود (747/0=P). متوسط تعداد تخمک گرفته‌شده 5/11 ± 4/15 و 9/8± 9/12 عدد (439/0=P)، متوسط تعداد جنین تشکیل‌شده 2/6 ± 1/7 و 8/3± 8/5 (427/0=P) و جنین منتقل‌شده 7/0 ± 3/2 و 6/0 ± 3/2 بود (00/1=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب 15 و 25 درصد (619/0=P) و حاملگی بالینی 15 و 20 درصد (581/0=P) بود.
نتیجه‌گیری: در زنان کاندید لقاح خارج‌ رحمی با شکست مکرر لانه‌گزینی، تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند.
متن کامل [PDF 1160 kb]   (1159 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: زنان و مامايي

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb