دوره 29، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ بهار 1401 )
جلد 29 شماره 1 صفحات 33-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دستیار، گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، bhodagh@gmail.com
2- دستیار، گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، bhodagh@gmail.com
چکیده: (1444 مشاهده)
سابقه و هدف: آسیب‌های پد چربی هوفا اغلب به دنبال ترومای حاد مستقیم و غیرمستقیم و میکروتروماهای تکرارشونده مزمن ایجاد می‌شود و آسیب آن با تروماها و اختلالات مجاور همراه است که در مطالعات رادیولوژیک کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. به همین منظور، این مطالعه با هدف تعیین میزان آسیب‌های همراه با آسیب پد چربی هوفا در تروماهای زانو با استفاده از روش تشخیصی امآرآی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی به روش نمونه‌گیری در دسترس 98 نفر از بیماران ترومایی زانو که برای انجام امآرآی زانو از ابتدای اردیبهشت 1399 تا پایان اردیبهشت 1400 به بخش تصویربرداری بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند، از نظر فراوانی آسیب‌های همراه با آسیب پد چربی هوفا بررسی شدند. داده‌های مطالعه با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 10.11±33.13 سال بود که 85.7 درصد از آنان مرد بودند. بعد از بررسی، مهم‌ترین آسیب‌های همراه آسیب پد چربی هوفا مشخص شدند که شامل پارگی رباط صلیبی قدامی (77.6 درصد)، ادم مغز استخوان (71.4 درصد)، افیوژن (61.2 درصد)، ادم پری آرتیکولار (55.1 درصد) و پارگی منیسک (38.8 درصد) بود. بین جنسیت بیماران با آسیب پد چربی هوفا، ادم پری آرتیکولر، پارگی رباط سلیمی قدامی، پارگی رباط سلیمی خلفی و پارگی لیگامان‌های کولترال به دنبال ترومای زانو تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. اما فراوانی پارگی منیسک به‌طور معنی‌داری در زنان بیشتر از مردان بود (0.007P=). همچنین بیماران با پارگی رباط سلیمی قدامی نسبت به بیماران بدون پارگی رباط سلیمی قدامی به‌طور معنی‌داری میانگین سنی بیشتری داشتند (0.047P=).
نتیجه‌گیری: بخش قابل توجهی از بیماران ترومایی با آسیب چربی پد هوفا آسیب‌های همراه داشتند که در امآرآی زانو قابل تشخیص است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی به روش نمونه‌گیری در دسترس 98 نفر از بیماران ترومایی زانو که برای انجام امآرآی زانو از ابتدای اردیبهشت 1399 تا پایان اردیبهشت 1400 به بخش تصویربرداری بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند، از نظر فراوانی آسیب‌های همراه با آسیب پد چربی هوفا بررسی شدند. داده‌های مطالعه با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 10.11±33.13 سال بود که 85.7 درصد از آنان مرد بودند. بعد از بررسی، مهم‌ترین آسیب‌های همراه آسیب پد چربی هوفا مشخص شدند که شامل پارگی رباط صلیبی قدامی (77.6 درصد)، ادم مغز استخوان (71.4 درصد)، افیوژن (61.2 درصد)، ادم پری آرتیکولار (55.1 درصد) و پارگی منیسک (38.8 درصد) بود. بین جنسیت بیماران با آسیب پد چربی هوفا، ادم پری آرتیکولر، پارگی رباط سلیمی قدامی، پارگی رباط سلیمی خلفی و پارگی لیگامان‌های کولترال به دنبال ترومای زانو تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. اما فراوانی پارگی منیسک به‌طور معنی‌داری در زنان بیشتر از مردان بود (0.007P=). همچنین بیماران با پارگی رباط سلیمی قدامی نسبت به بیماران بدون پارگی رباط سلیمی قدامی به‌طور معنی‌داری میانگین سنی بیشتری داشتند (0.047P=).
نتیجه‌گیری: بخش قابل توجهی از بیماران ترومایی با آسیب چربی پد هوفا آسیب‌های همراه داشتند که در امآرآی زانو قابل تشخیص است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |