دوره 18، شماره 2 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-تابستان 1390 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 44-38 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، abedzadeh@kaums.ac.ir
چکیده:   (4627 مشاهده)

مقدمه و هدف: در کشورهای در حال توسعه خونریزی پس از زایمان هنوز یکی از علل مرگ و میر مادران می باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر دو داروی میزوپروستول رکتال با سنتومترین عضلانی در پیشگیری از خونریزی های پس از زایمان می باشد.

روش کار: این مطالعه ازنوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بود که برروی 200 زن باردار مراجعه کننده به زایشگاه شبیه خوانی شهرستان کاشان در سال 1389 انجام شد. نمونه ها به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول (100 نفر) بعد از خروج جفت 1 میلی لیتر سنتومترین عضلانی و گروه دوم (100 نفر) بعد از خروج جفت 600 میکروگرم شیاف میزوپروستول رکتال دریافت کردند. دو گروه از نظر برخی متغیر های مداخله گر همسان بودند. کلیه افراد مورد مطالعه تا 24 ساعت پس از زایمان تحت نظر قرار گرفتند، فشار خون، نبض، تون رحم، هموگلوبین قبل و بعد از زایمان، نیاز به داروی یوتروتونیک اضافه و عوارض جانبی در بیماران ارزیابی گردید و نتیجه در فرم های ثبت اطلاعات وارد شد. در نهایت اطلاعات وارد نرم افزار SPSS شده و با استفاده از آزمونهای آماری تی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4.75±25.61 سال، میانگین سن حاملگی 1.2±38.8 هفته و میانگین وزن هنگام تولد نوزادان 349.56±3346.2 گرم بود. میانگین و درصد افت هموگلوبین در گروه میزوپروستول به طور معنی داری کمتر از گروه سنتومترین بود (P=0.009) اما از نظر تون رحم، فشار خون و نبض در تمام مقاطع زمانی مورد بررسی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. از نظر عوارض دارویی نیز بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.

نتیجه نهائی: در این مطالعه مشخص شد شیاف رکتال میزوپروستول موثرتر و کم عارضه تر از سنتومترین تزریقی در کاهش خونریزی های پس از زایمان می باشد. لذا می توان از آن به عنوان داروی انتخابی برای پیشگیری از خونریزی های پس از زایمان استفاده کرد.

متن کامل [PDF 169 kb]   (3784 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.