دوره 29، شماره 2 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ تابستان 1401 )
جلد 29 شماره 2 صفحات 109-102 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، dr.razzaghi2020@gmail.com
3- مرکز رشد فناوری سلامت، دانشکده علوم پزشکی ساوه، ساوه، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، dr.razzaghi2020@gmail.com
3- مرکز رشد فناوری سلامت، دانشکده علوم پزشکی ساوه، ساوه، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (1106 مشاهده)
سابقه و هدف: در سال‌های اخیر، مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها و ظهور گونه‌های مختلف باکتری‌های مقاوم باعث نگرانی سازمان جهانی بهداشت و کارمندان حوزه سلامت شده است. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین فراوانی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتریایی نمونه‌های کشت خون بیماران بستری در بیمارستان بعثت همدان انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی طی یک دوره 10 ساله روی تمام بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان انجام شد که دچار علائم سپسیس بودند.
یافته‌ها: در این مطالعه 1790 بیمار دارای کشت خون مثبت بررسی شدند. میانگین سن بیماران 24.81 سال بود. 58.9 درصد از افراد دارای کشت خون مثبت، مرد بودند. بیشتر بیماران (38.4 درصد) در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بودند. 48.8 درصد از باکتری‌های گرم منفی و 49.1 درصد گرم مثبت بودند. شایع‌ترین باکتری‌های جداشده به ترتیب استاف اورئوس و اشریشیاکلی بود. بیشترین مقاومت نسبت به سفکسیم (70.6 درصد) و سفوتاکسیم (67.5 درصد) و بیشترین حساسیت به وانکومایسین (98.5 درصد)، پیپراسیلین تازوباکتام (71.7 درصد) و مروپنم (70 درصد) گزارش شد.
نتیجه‌گیری: مقاومت باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌های در دسترس در بیمارستان بعثت همدان قابل توجه و نگران‌کننده بود و خطر جدی در مورد مقاومت آنتی‌بیوتیکی در شهر همدان را نشان می‌دهد. بنابراین، لزوم مداخلات جدی و بازبینی نحوه تجویز و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها باید مدنظر قرار گیرد.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی طی یک دوره 10 ساله روی تمام بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان انجام شد که دچار علائم سپسیس بودند.
یافته‌ها: در این مطالعه 1790 بیمار دارای کشت خون مثبت بررسی شدند. میانگین سن بیماران 24.81 سال بود. 58.9 درصد از افراد دارای کشت خون مثبت، مرد بودند. بیشتر بیماران (38.4 درصد) در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بودند. 48.8 درصد از باکتری‌های گرم منفی و 49.1 درصد گرم مثبت بودند. شایع‌ترین باکتری‌های جداشده به ترتیب استاف اورئوس و اشریشیاکلی بود. بیشترین مقاومت نسبت به سفکسیم (70.6 درصد) و سفوتاکسیم (67.5 درصد) و بیشترین حساسیت به وانکومایسین (98.5 درصد)، پیپراسیلین تازوباکتام (71.7 درصد) و مروپنم (70 درصد) گزارش شد.
نتیجه‌گیری: مقاومت باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌های در دسترس در بیمارستان بعثت همدان قابل توجه و نگران‌کننده بود و خطر جدی در مورد مقاومت آنتی‌بیوتیکی در شهر همدان را نشان می‌دهد. بنابراین، لزوم مداخلات جدی و بازبینی نحوه تجویز و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها باید مدنظر قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بيماريهاي عفوني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |