دوره 29، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ زمستان 1401 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 196-188 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- 1 گروه چشم‌پزشکی، دانشکده پزشکی، بیمارستان چشم‌پزشکی الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- گروه چشم‌پزشکی، دانشکده پزشکی، بیمارستان چشم‌پزشکی الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، kayhan.khani@gmail.com
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- گروه چشم‌پزشکی، دانشکده پزشکی، بیمارستان چشم‌پزشکی الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، kayhan.khani@gmail.com
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده: (1079 مشاهده)
سابقه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین میزان دانسیته عروقی در لایه‌های سطحی و عمقی شبکه عروق کاپیلاری، اندازه ناحیه بدون عروق فووه‌آ و میزان اصلاح دید در بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی قبل و بعد از درمان باعوامل ضد رگ‌زا طراحی شد.
مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش 30 چشم از بیماران متوالی مراجعه‌کننده به کلینیک شبکیه وارد مطالعه شدند که به ادم ماکولای دیابتی مبتلا بودند و کاندید درمان به روش تزریق داخل چشمی ماده Anti VEGF بودند. بیماران تحت درمان با تزریق داخل ویتره آواستین (بواسیزوماب) با دُز 0.1 سی‌سی ماهانه بودند. بیماران از نظر ارتباط بین میزان تغییر دانسیته عروق در Superficial capillary plexus، Deep capillary plexsus و میزان سطح FAZ قبل و پس از درمان ارزیابی شدند.
یافته‌ها: میانگین دانسیته Superficial capillary plexus، Deep و ناحیه FAZ قبل از تزریق با یک ماه بعد از تزریق اول، یک ماه بعد از تزریق دوم و یک ماه بعد از تزریق سوم Anti-VEGF تفاوت آماری معناداری داشت (0.001P<). تفاوت آماری معنی‌داری بین دید اصلاح‌شده بیماران قبل و پس از درمان با پارامترهای عروقی دیده نشد (0.05P>).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه عوامل ضد رگ‌زا باعث کاهش خون‌رسانی شبکیه نشد، بلکه باعث افزایش دانسیته عروقی شد که ممکن است این عوامل از طریق کاهش ادم و ضخامت شبکیه به صورت غیرمستقیم یا با بهبود ساختار عروق کاپیلاری به صورت مستقیم روی خون‌رسانی شبکیه اثر داشته باشد.
مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش 30 چشم از بیماران متوالی مراجعه‌کننده به کلینیک شبکیه وارد مطالعه شدند که به ادم ماکولای دیابتی مبتلا بودند و کاندید درمان به روش تزریق داخل چشمی ماده Anti VEGF بودند. بیماران تحت درمان با تزریق داخل ویتره آواستین (بواسیزوماب) با دُز 0.1 سی‌سی ماهانه بودند. بیماران از نظر ارتباط بین میزان تغییر دانسیته عروق در Superficial capillary plexus، Deep capillary plexsus و میزان سطح FAZ قبل و پس از درمان ارزیابی شدند.
یافته‌ها: میانگین دانسیته Superficial capillary plexus، Deep و ناحیه FAZ قبل از تزریق با یک ماه بعد از تزریق اول، یک ماه بعد از تزریق دوم و یک ماه بعد از تزریق سوم Anti-VEGF تفاوت آماری معناداری داشت (0.001P<). تفاوت آماری معنی‌داری بین دید اصلاح‌شده بیماران قبل و پس از درمان با پارامترهای عروقی دیده نشد (0.05P>).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه عوامل ضد رگ‌زا باعث کاهش خون‌رسانی شبکیه نشد، بلکه باعث افزایش دانسیته عروقی شد که ممکن است این عوامل از طریق کاهش ادم و ضخامت شبکیه به صورت غیرمستقیم یا با بهبود ساختار عروق کاپیلاری به صورت مستقیم روی خون‌رسانی شبکیه اثر داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: آنژیوگرافی توموگرافی انسجام نوری، ادم ماکولا دیابتی، تراکم عروقی، عوامل ضد رگ‌زا، ناحیه بدون عروق فووه‌آ
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
چشم پزشكي (همه تخصص‌ها)
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |