مقدمه و هدف: بیماریهای انگلی مشترک انسان و دام طیف وسیعی از بیماریهای زئونوز را شامل می شوند که از مهم ترین آنها می توان کیست هیداتید، ترماتودهای کبدی و سارکوسیستیس را نام برد که از نظر بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت فراوان می باشند. هدف این مطالعه بررسی شیوع آلودگی انگل های فوق در دامهای کشتار شده در کشتارگاه صنعتی همدان ، تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک این انگل ها در منطقه و برآورد بار مشکل از نظر بهداشت و سلامت انسان می باشد.

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی با نمونه برداری ساده بر روی 3500 راس دام کشتار شده شامل 2590 راس گوسفند ، 420راس گاو و 490 راس بز با استفاده از روش مشاهده ماکروسکوپی و میکروسکوپی (در موارد مشکوک سارکوسیستیس) و پرسشنامه ، انجام گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و توسط آمار توصیفی و آزمون مجذور کای صورت پذیرفت.

نتایج: در این مطالعه شیوع آلودگی به کیست هیداتید 12.3% ، فاسیولا 4.9% ، دیکروسلیوم دندریتیکوم 6.5% و سارکوسیستیس 5.5% بدست آمد. بیشترین میزان آلودگی به کیست هیداتید و فاسیولا در گاو ( به ترتیب 16.2% و 9.5% ) و بیشترین میزان آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم و سارکوسیستیس در گوسفند (6.9%) تعیین گردید. آلودگی ریه به کیست هیداتید (41.2%) بیش از آلودگی کبد (36.6%) و آلودگی همزمان کبد وریه (22.2%) بدست آمد. همچنین آلودگی به کیست های ماکروسکوپی سارکوسیستیس در گاو مشاهده نگردید. در این مطالعه شیوع آلودگی در دامهای مسن تر نیز بیش از دامهای جوانتر بود (P<0.05).

نتیجه نهایی: این مطالعه نشان می دهد که شیوع آلودگی به انگلهای فوق نسبتاً بالا می باشد که این مسئله علاوه بر تحمیل زیانهای اقتصادی ناشی از تلفات دام و ضبط لاشه یا اندامهای آلوده و همچنین کاهش تولیدات دامی ، نشان دهنده وجود زمینه خطرات بهداشتی برای ساکنین منطقه می باشد که با توجه به چرخه زندگی و انتقال این انگل ها اقدامات بهداشتی و کنترلی فراگیرتر و جامعی را طلب می نماید.