دوره 32، شماره 2 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ تابستان 1404 )                   جلد 32 شماره 2 صفحات 97-87 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.32592/ajcm.32.2.87

XML English Abstract Print

بررسی تاثیر شرکت در برنامه بازتوانی قلبی بر توانایی انجام کار در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونری
عرفان سیفی1 ، سلمان خزایی2 ، لعبت مجیدی3 ، سید کیانوش حسینی4
1- مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- . مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه طب فیزیکی و توانبخشی، دانشکده پزشکی، مرکز آموزشی درمانی سینا (فرشچیان)، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه قلب، دانشکده پزشکی، بیمارستان قلب فرشچیان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، k.hoseini86@gmail.com
چکیده:   (788 مشاهده)
سابقه و هدف: انجام فعالیت‌ها و برنامه‌‎های بازتوانی بعد از بای‌پس عروق کرونر (Coronary Artery Bypass Grafting; CABG) می‌تواند روی روند بازگشت به زندگی روزمره و توانایی انجام کار در بیماران تاثیر مثبتی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر بازتوانی قلبی بر توانایی انجام کار در بیماران CABG در مقایسه با گروه کنترل در بیمارستان قلب فرشچیان همدان بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، دو گروه از بیماران بعد از CABG، دریافت کننده برنامه بازتوانی و بدون دریافت برنامه بازتوانی، شامل 36 نفر در هر گروه برای مطالعه انتخاب شدند. یک برنامه هشت هفته‌ای بازتوانی برای گروه مداخله انجام گردید. سه ماه بعد توانایی انجام کار از طریق یک پرسش‌نامه معتبر در دو گروه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: دو گروه مورد مطالعه از نظر سن، جنسیت و بیماری‌های مزمن همراه تفاوت آماری معناداری نداشتند (0/05). مجموع نمره نهایی توانایی انجام کار به‌طور معناداری در گروه بازتوانی 8/32 واحد بیشتر از گروه کنترل بود (0/001>P). توانایی انجام کار در طبقه خوب در گروه بازتوانی حدود 42 درصد بیشتر از گروه کنترل بود (0/001>P).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد برنامه‌های بازتوانی قلبی طی سه ماه می‌تواند تاثیر مثبت روی توانایی انجام کار در بیماران بعد از CABG داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: بازتوانی قلبی، بای‌پس عروق کرونر، توانایی انجام کار
متن کامل [PDF 990 kb]   (255 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: قلب و عروق
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.