مقدمه و هدف: نظر به اهمیت موضوع خودکشی در مجموعه برنامه های بهداشت روانی در دنیا، به رغم مطالعات انجام شده در ایران هنوز جای بررسی های همه گیر شناسی در این زمینه خالی است. این مطالعه به تعیین شیوع رفتارهای خودکشی در جمعیت شهری کرج در سال 1384 پرداخته است.

روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی شهر کرج با جمعیت حدود یک میلیون نفر به عنوان محیط پژوهش انتحاب گردید. 2300 نفر به عنوان نمونه این تحقیق به صورت تصادفی ساده از فهرست فیش برق خانه ها از میان افراد 15 سال به بالای اعضاء خانواده ها انتخاب گردیدند. پرسشنامه استفاده شده در SUPRE-MISS در این مطالعه بکار گرفته شد.

نتایج: حدود 65 % آزمودنیها زن، 57.2% آنها متأهل، و اکثریت آنها تحصیلات در حد دبیرستان داشتند (48%) .زنان خانه دار بیشترین تعداد را در میان گروههای شغلی تشکیل داده بودند (43.3%). طبق نتایج بدست آمده شیوع رفتارهای خودکشی در طول عمر به ترتیب 12.7، 6.2 و 3.3 در صد و در 12 ماه 5.7، 2.9 و 1 در صد بود.

نتیجه نهائی: رفتارهای خودکشی در ایران برخلاف خودکشی منجر به فوت شیوعی مشابه کشورهای غربی دارد.