مقدمه و هدف: ژن بتالاکتامازTEM-1 یکی از مهمترین بتالاکتاماز پلاسمیدی در باکتریهای خانواده انتروباکتریاسه است که عامل بیش از 90 درصد مقاومت سویه های اشریشیاکلی به داروهای بتالاکتام و از علل مهم بروز مقاومتهای چند گانه دارویی در عفونتهای بیمارستانی می باشد. در این مطالعه فراوانی ژن بتالاکتاماز TEM-1 در ایزوله های بیمارستانی باکتریهای روده ای تولید کننده بتالاکتاماز های وسیع الطیف به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: در مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر 83 ایزوله از باکتریهای روده ای تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف شامل سویه های اشریشیاکلی ، کلبسیلا پنومونیه و انتروباکتر که از نمونه های کلینیکی بیمارستانهای آموزشی شهرکرد جدا شده بودند به روش PCR با استفاده از پرایمر های اختصاصی ژن بتالاکتاماز TEM-1 و بمنظور تعیین فراوانی ژن TEM-1 مورد بررسی قرار گرفتند. محصولات نهایی روی ژل پلی اکریل آمید الکتروفورز و از نظر وجود باند 1079 جفت بازی مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز آماری یافته های پژوهش با آزمون مجذور کای انجام گرفت.

نتایج: از مجموع باکتری های مورد آزمایش ، 45 ایزوله (54.2%) دارای ژن مقاومت بتالاکتاماز TEM-1بودند. توزیع فراوانی این ژن درایزوله های مورد بررسی تفاوت چشمگیری را نشان نداد (P>0.05) یطوریکه این میزان در گونه های انتروباکتر 62.5 درصد و در ایزوله های کلبسیلا پنومونیه واشریشیاکلی به ترتیب 58.3 و 48.7 درصد بدست آمد.

نتیجه نهایی: بر اساس نتایج این مطالعه ژن بلاکتاماز TEM-1 بیش از 50 درصد بتالاکتامازهای وسیع الطیف را در خانواده باکتریهای روده ای کد می نماید. بنابراین توصیه می شود شناسایی این ژن در سویه های بیمارستانی این باکتریها در مجموعه آزمایشات روتین آزمایش های میکروبیولوژی قرار گیرد. این اقدام می تواند باعث تسریع در روند تشخیص و درمان بیماران گردد.