مقدمه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یک اختلال ناهمگون است که 10-5% زنان در سنین باروری را گرفتار می‌کند. بیماران با این سندرم یکی از گروه‌های پرخطر برای دیابت تیپ دو در آینده می‌باشند. این مطالعه با هدف, تعیین شیوع سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در زنان دیابتی تیپ دو انجام شده است.

روش کار: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی 100 زن دیابتی تیپ 2, زیر 45 سال که از رژیم غذایی یا قرص‌های خوراکی پایین‌آورنده قند استفاده می‌کردند, با مراجعه به مرکز دیابت کرمان در سال 1384، مورد بررسی قرار گرفتند. از این میان زنان با گالاکتوره و سابقه اختلال تیروئید از مطالعه حذف شدند. اطلاعات مربوط به بیماران از طریق مصاحبه جمع‌آوری شد. نهایتاً اطلاعات مربوط به 92 بیمار با استفاده از آزمون آماری t-test و c2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: از 92 زن مورد مطالعه, 18 نفر (19.5%) معیارهای بالینی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را داشتند متوسط سن زنان 38 سال (38.76±5.92) بود. متوسط سن بیماران با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک 3.96±34.89 سال و بدون سندرم 5.96±39.7 سال بود (P<0.05). متوسط شاخص توده بدنی در افراد با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک Kg/m² 28.19±4.44 در گروه بدون سندرم Kg/m² 26.06±3.93 بود (P<0.05). 38.9% بیماران با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک چاقی شکمی داشتند و 14.8% افراد بدون سندرم چاقی شکمی داشتند (P<0.05). در این مطالعه رابطه سابقه خانوادگی دیابت تیپ دو, دیابت حاملگی با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک معنی‌دار نبود (P>0.05).

نتیجه نهائی: این مطالعه نشان داد که در زنان با دیابت تیپ دو , شیوع بالاتری از سندرم تخمدان پلی‌کیستیک وجود دارد. چاقی آندروئید با افزایش خطر ابتلا به دیابت تیپ دو در افراد با این سندرم همراه است.