مقدمه و هدف: بیماری سرخجه یک بیماری ویروسی است که تظاهرات آن معمولاً خفیف و خود محدود شونده می‌باشد. اهمیت این بیماری از نظر آلودگی جنین در دوران بارداری و عوارض سندروم سرخجه‌ی مادرزادی است. بنابراین اطلاع از میزان ایمنی نسبت به این بیماری به خصوص در زنانی که در سنین باروری هستند می‌تواند مفید باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان ایمنی زنان داوطلب ازدواج، نسبت به ویروس سرخجه بوده است.

روش کار : این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی 248 نفر از زنان داوطلب ازدواج مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان همدان در سال 1380 انجام شده است. از این افراد نمونه خون جهت اندازه گیری تیتر آنتی بادی IgG ضد ویروس سرخجه به روش الایزا گرفته شد. اطلاعات بدست آمده پس از درج در پرسشنامه با استفاده از نرم افزار EPI 6 و آزمون آماری کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: از کل افراد مورد مطالعه 207 نفر (83.5%) نسبت به سرخجه ایمن بوده و 41 نفر (16.5%) ایمن نبودند. بیشترین فراوانی تیتر سرولوژی ایمن در گروه سنی 23- 18 سال و کمترین فراوانی در گروه سنی 34- 30 سال مشاهده شد. از تعداد 138 نفر افراد شهری نمونه گیری شده 87.7% ایمن و 12.3% غیر ایمن بودند و از 110 نفر فرد روستایی تحت مطالعه 78.2% ایمن و 21.8% غیرایمن بودند. از لحاظ تحصیلات بیشترین فراوانی در گروه تحصیلات متوسطه با 50.8% وکمترین فراوانی از نظر تحصیلات در گروه بی‌سوادان با 1.6% بود. در این مطالعه هیچکدام از داوطلبین سابقه‌ی واکسیناسیون علیه سرخجه نداشتند و در 16 مورد (6.5%) سابقه‌ی ابتلاء به سرخجه را در گذشته ذکر می‌کردند.

نتیجه نهائی: براساس این مطالعه 83.5% زنان در سنین باروری نسبت به سرخجه ایمن و 16.5%غیرایمن بودند که پیشنهاد می‌شود زنان در سنین باروری از نظر ایمنی نسبت به بیماری سرخجه بررسی شوند تا درصورت عدم ایمنی جهت کاهش سندرم سرخجه مادرزادی در جامعه واکسن سرخجه دریافت نمایند.