دوره 12، شماره 3 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پائيز 1384 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 9-5 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، mokhtari@med.mui.ac.ir
چکیده:   (12177 مشاهده)

مقدمه و هدف: سرطان سلول سنگفرشی پوست یکی از سرطان های منشا گرفته از اپیدرم سطحی یا مخاط دهان یا ناحیه مقعدی تناسلی است. در تعدادی از مطالعات ارتباط این تومور با ویروس پاپیلومای انسانی ثابت شده است .با توجه به شیوع نسبتا" بالای کارسینوم سلول سنگفرشی پوست و رفتار تهاجمی و میزان عود بالای آن و احتمال متاستاز در صورت یافتن ارتباط معنی د ار بین ویروس پاپیلومای انسانی و کارسینوم سلول سنگفرشی پوست با استفاده از درمان آنتی ویرال می توان جهت درمان و جلوگیری از پیشرفت و عود و تهاجم این کانسر پوستی که هدف این مطالعه نیز می باشد راهکارهائی ارائه داد.

روش کار : در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی 66 بلوک پارافینی مربوط به ضایعات ( SCC (Squamos Cell Carcinomaو بلوک های مربوط به حواشی سالم آنها جمع آوری گردید. بلوک ها برش داده شدند و با استفاده از کیت high pure product purification مبادرت به تخلیص DNA گردید ، سپس با استفاده از روش (PCR (Polymerase Chain Reaction   سه مرحلۀ
chain extension , primer annealing , denaturating روی DNA انجام شد و محصول PCR را با استفاده از ژل آگارز در کنار کنترل + و - الکتروفورز کرده و حضور و یاعدم حضور باندها را بررسی کردیم.

نتایج : از 66 مورد نمونه SCC ، 13 مورد (19.7%) ویروس (HPV (Human Papilloma Virus در ایشان مثبت بود و حاشیه ضایعه در 2 مورد از نمونه ها که از نظر HPV مثبت بودند مثبت بدست آمد (3% کل نمونه ها). از بین موارد HPV مثبت 86.7 درصد داخل ضایعه و 13.3 درصد حاشیه ضایعه بودند که با توجه بهP.value=0.0003   ارتباط کاملاً معنی داری بین ابتلای به HPV و SCC یافت شد.

نتیجه نهائی : به نظر میرسد یافته های مطالعه حاضر ارتباط ویروس پاپیلومای انسانی با سرطان سلول سنگفرشی پوست را تأئید می کند بدین لحاظ ممکن است بررسی ویروس HPV در بیماران مبتلا به SCC و استفاده از درمان آنتی ویرال جهت درمان، جلوگیری از پیشرفت، عود و تهاجم این کانسر پوستی منطقی باشد .

متن کامل [PDF 229 kb]   (2985 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.