دوره 12، شماره 3 - ( مجلۀ علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان-پائيز 1384 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 56-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، aliakbarrezaei51@yahoo.com
چکیده:   (6242 مشاهده)

مقدمه و هدف : مالتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماریهای دمیلینه کننده محسوب می شود که با التهاب و تخریب پوشش میلین اعصاب مرکزی بصورت ظهور پلاک های پاتولوژیک مشخص می شود. روشهای پاراکلینیکی متعددی در تشخیص بیماری وجود دارد که یکی از آنها روش تشخیصی MRI می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تظاهرات بالینی و یافته های MRI در 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.

روش کار : در این مطالعه که بصورت توصیفی مقطعی به انجام رسید 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بستری در بخش نورولوژی بیمارستان سینا همدان در طی 4 سال (از سال 1378 تا 1382 ) مورد بررسی قرار گرفتند . تظاهرات بالینی و نتایج حاصل از معاینات فیزیکی بیماران ، سن ، جنس ، سابقه فامیلی ابتلاء به مالتیپل اسکلروزیس ، سابقه ابتلا به بیماریهای شدید عفونی و بیماریهای روانی و رفتاری جمع آوری گردید. همچنین خصوصیات پلاک های مالتیپل اسکلروزیس از لحاظ اندازه ، تعداد و نحوه پراکندگی آنها در MRI بیماران مورد بررسی قرار گرفت و این خصوصیات با شدت علائم بالینی بیماری تطابق داده شد. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار آماری EPI6 و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج : بین شدت تظاهرات بالینی و دو شاخص سن کم (میانگین سنی 25 سال) و سابقه مثبت ابتلاء به بیماری شدید عفونی رابطه معنی دار آماری وجود داشت (به ترتیب P=0.00001 و P=0.00005) اما بین تظاهرات شدید بیماری و خصوصیات پلاکهای مالتیپل اسکلروزیس در MRI بیماران ، سابقه فامیلی ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس و سابقه ابتلا به بیماریهای روانی و رفتاری در بیماران رابطه معنی داری مشاهده نشد. تظاهرات بالینی در هر دو جنس (32 زن و 6 مرد) نیز عموما" بصورت خفیف ظهور نموده بود.

نتیجه نهائی : پیش بینی شدت علائم بیماری مالتیپل اسکلروزیس از روی مطالعه MRI و پیش بینی تغییرات MRI  از روی شدت علائم بیماری میسر نمی باشد و مطالعه هر دو معیار بطور همزمان در ارزیابی بیماری و تشخیص مراحل آن ضروری است.

متن کامل [PDF 197 kb]   (1640 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر تخصص هاي باليني

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.